پنج اصل دین در صلوات وجود دارد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت‌الله محمدباقر تحریری تولیت مدرسه علمیه مروی، در پیامی صوتی به تشریح صلوات شعبانیه پرداخت و گفت: امام سجاد(ع) هر روز در ماه مبارک شعبان این صلوات را ایراد می فرمودند.

وی افزود: صلوات دارای معانی بسیار عمیقی است از این جهت در سفارشات ائمه اطهار(ع) آمده قبل از آنکه از خداوند متعال تقاضایی داشته باشید بعد از ستایش پروردگار ذکر صلوات را بگویید سپس تقاضای خودتان را مطرح و بعد از آن مجدد صلوات بفرستید.

آیت‌الله تحریری با بیان اینکه صلوات دعای مستجاب شده است، ابراز کرد: خداوند ابا دارد از اینکه دعایی که میان دو دعای مستجاب بیان شده را اجابت نکند؛ بنابراین باید توجه داشته باشیم صلوات دارای چه محتوا و جایگاهی است که اینگونه به ما سفارش می کنند.

تولیت مدرسه علمیه مروی با اشاره به اینکه خداوند فیاض علی الاطلاق است، اظهار داشت: فیض الهی ابتدایی است، اما پروردگار فیوضات مختلفی دارد و خواسته بعضی از این فیوضات با یک ایمان و توجه خاص به ذات اقدس حق ظهور پیدا کند از این جهت صلوات محتوای اصول پنجگانه است.

وی افزود: صلوات دلالت بر توحید، نبوت، امامت، عدل و معاد دارد بنابراین کسی که توحید را می پذیرد حتما نبوت را پذیرفته و کسی که نبوت، معاد و توحید را بپذیرد به طور قطع دو اصل دیگر دین که امامت و عدل است را خواهد پذیرفت.

آیت‌الله تحریری با اشاره به اینکه انسان مومن اهل صلوات است، ابراز کرد: تنها انسان مومن توجه به مضامین صلوات دارد؛ صلوات دعا و ذکر است و انسان به واسطه این ذکر به کمالات وجودی خداوند متعال توجه می کند.

تولیت مدرسه علمیه مروی بیان داشت: به هر میزان اعتقاد انسان به صلوات عمیق و مستحکم باشد به همان میزان استجابت دعا حتمی خواهد بود زیرا فرمود: بخوان تا اجابت کنم.

وی با اشاره به اینکه خداوند و ملائکه بر پیامبراکرم(ص) صلوات می فرستند، عنوان کرد: مقصود از این صلوات آن است که خداوند فیوضات خود را به واسطه پیامبراکرم(ص) افاضه می کند بنابراین حضرت باید از یک مرتبه بالایی از فیض الهی برخوردار باشد تا ایشان واسطه فیوضات دیگر باشند؛ ملائکه نیز این وساطت را پذیرفتند.

آیت‌الله تحریری ادامه داد: زمانی که انسان صلوات می فرستد در اصل اقرار می کند که بارالها؛ مبدا همه فیوضات تو هستی و به واسطه پیامبر این فیوضات ظهور پیدا می کند؛ فیوضات الهی دو نوع است یک فیوضاتی که در نظام هستی است که از آن به عنوان فیوضات تکوینی یاد می شود و دیگر فیوضاتی هستند که به عنوان فیوضات تشریعی یا همان دین الهی معنا پیدا می کند./813/پ202/ب1