ماجرای محرم و مواضع آشفته و مشکوک سکولارهای حوزوی!

با نزدیک شدن مراسمات محرم، جریان اصیل دینی و انقلابیون تکلیفشان روشن شده و مواضع شان را صریح بیان کرده اند؛ آنان در لبیک به بیانات و منویات رهبری معظم انقلاب اسلامی و مراجع عظام تقلید، عزاداری به شرط مراعات پروتکل های بهداشتی را راهبرد کلان خود برای برگزاری باشکوه مراسم عزاداری سالار شهیدان قرار داده اند اما در این میانه جریان سکولار حوزوی، سرگردان و سرآسیمه و آشفته حال می نماید و به نظر می رسد ترجیح می دهند در سکوت طی کنند!

* سکولار‌های روشنفکر مآب مخالف عزاداری هستند
سکولارهای حوزوی از قبل تا کنون دو طیف بزرگ را شامل می شد؛ سکولارهای مقدس با خاستگاه تحجر دینی و سکولارهای روشنفکر با خاستگاه عرفی مسلکی!

این دو جریان که همواره در تقابل با یکدیگر بوده اند اما به دلیل تقابل با اسلام ناب و انقلاب اسلامی به وحدت تاکتیکی روزگار می گذراندند، اکنون دیگر از علنی شدن شکاف گفتمانی شان نمی توانند پیش گیری کنند.

سکولارهای روشنفکر مآب اغلب به صورت حداکثری مخالف عزاداری هستند و جز به تعطیلی کامل این مراسمات که سرمایه تاریخی تشیع و عامل احیای اسلام بوده، رضایت نمی دهند. سکولارهای متحجر اما به برگزاری بدون ضابطه و بی قید و شرط مراسمات معتقدند و مسئله #تعایش_با_کرونا را شعارشان اعلان کرده اند و برخی شان کشته شدگان کرونایی ناشی از حضور در مراسمات را شهید و همطراز مدافعان حرم معرفی کرده اند!

این فاصله عجیب گفتمانی موجب شده که آنان نتوانند به نقطه مشترک و حدوسط قابل قبولی برسند و بیش از هر زمان دیگری، به لطف خداوند و عنایت سیدالشهدا(علیه السلام) مخالفان گفتمان اسلام ناب و عناصر حوزوی زاویه دار با انقلاب اسلامی، در معرض اختلاف و فشل شدن قرار گرفته اند و از این لحاظ، اتفاق جالبی در حال وقوع است.

سکولارهای حوزوی روشنفکرمأب یکبار در دوران مشروطه نهاد و ماهیت واقعی خویش را نشان دادند و سر از اروپا و عثمانی و آمریکا درآوردند و اغلب از عقاید حقه شیعی نیز خارج شدند. سکولارهای مقدس نیز در پایگاه گفتمانی نجف، نرده بان صعود این لامذهب ها شدند و نتیجه این اتحاد منحوس، برآمدن رضاخان لامذهب وابسته به غرب بود که تا مرز ممنوعیت حجاب و عمامه و برگزاری مراسم عزای سیدالشهدا(علیه السلام) پیش رفت.

* مردم به بصیرتی تاریخی دست یافته‌اند
گرچه اهل اطلاع به دلیل مراعات جهات اخلاقی در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی از نبش قبر حوادث منتهی به دیکتاتوری رضاخانی امتناع ورزید و از نقش برخی حوزویان در برآمدن رضاخان هیچ نگفت اما تاریخ به دقت این امور را ثبت کرده است!
کدام رجال نجف نشین با مزدوران انگلیس و آخوند فکلی های خودفروخته همصدا شدند تا سر شیخ شهید بر دار برود و دستاورد نهضت عدالتخواهی تاراج شود و بعد از پانزده سال آشفتگی و تشویش و وهن مذهب حقه تشیع در ام القرای تشیع، نهایتا پهلوی ها بر جان و مال و نوامیس شیعه تسلط یابند؟!
گرچه هرگز نمی توان روزهای تلخ منتهی به تاسیس سلسله منحوس پهلوی را با هر حادثه دیگری مقایسه کرد اما برای تقریب به ذهن، شاید حوادث اخیر عراق از سقوط دولت قانونی تا برآمدن یک دولت متمایل به آمریکا، نمونه خوبی باشد.
بعد از گذشت نزدیک به صد سال، هنوز هم پیوستگی منحوس دو جریان سکولار مقدس و سکولار عرفی گرا در دل حوزه شیعی، به دقت واکاوی نشده است و همین فقر حافظه تاریخی موجب می شود استعمار و دنباله های داخلی آن، با همان روند نخ نما به هتک حیثیت و حذف طرفداران اسلام ناب و جریان اصیل انقلابی اقدام کنند؛ اما در دوران حاضر و به برکت مجاهدت های امام و شهیدان، مردم به بصیرتی تاریخی دست یافته‌اند که موجب شده حنای این جماعت بداندیش رنگی نداشته باشد و این است که هرچه بیشتر تلاش می کنند، کمتر نتیجه می گیرند.  

منبع: کانال روزنه