فاطمه چشمه­ ی جوشان وحی

حضرت فاطمه طبق مستندات قرآن و روایات، شخصیتی الهی است آیاتی که در شأن حضرت فاطمه (س) آمده، بسیار زیاد است؛ که در مقال به برخی از آن­ها اشاره می­ شود.

از جمله­ ی این آیات، می توان به آیه‌ی تطهیر اشاره کرد.

خداوند در این آیه‌ی شریفه می­فرماید:

{إِنَّمَا یُرِیدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً(احزاب: ۳۳)

بی‌گمان، خدا اراده کرده است تا آلودگی را از شما اهل بیت [پیامبر] بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند.}

در برخی احادیث آمده است: این آیه در خانه ­ی -ام ­سلمه- همسر پیامبر(ص)، نازل شده و هنگام نزول آن علاوه بر پیامبر(ص)، علی(علیه ­السلام)، فاطمه(سلام ­الله­ علیها)، حسن(ع) و حسین(ع) هم حاضر بودند. در این هنگام پیامبر(ص)، پارچه‌ای خیبری(کساء) را که بر آن نشسته بود، بر روی خود و علی(ع) و فاطمه(س) و حسنین(علیهماالسلام) کشید و دست‌ها را به سوی آسمان بالا برد و گفت: "خدایا! اهل بیت من این چهار نفرند.

موضوع این آیه در رابطه با گروهی است که حضرت فاطمه (س) نیزیکی از اعضای اصلی آن گروه هستند.

آیه ­ی دیگری که همه معتقدند وجود مبارک حضرت فاطمه(س) نیز جز آن جمع و گروه می ­باشد آیه ­ی مباهله است.

خداوند در قرآن می ­فرماید:

{فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبِینَ. (سوره آل عمران،۶۱)

هرگاه بعد از علم و دانشی که (در باره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آن‌گاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.}

مفسران شیعه و اهل سنت معتقدند که این آیه، اشاره به مناظره­ ی مسیحیان نجران با رسول اکرم(ص) دارد. آنان حضرت عیسی را پسر خدا می‌دانستند و توصیف قرآن را درباره ی حضرت عیسی(علیه السلام) که او را بنده­ ی خداوند و پیامبرمی‌داند، قبول نداشتند. پس از مؤثر نبودن صحبت‌ها و دلایل، پیامبر اکرم(ص) به آنان پیشنهاد مباهله داد.

در جریان مباهله قرار براین شد که پیامبر (ص) با خانواده خود که حضرت زهرا (س) دختر بزرگوارشان یکی از آن شخصیت­ ها بودند، حضور پیدا کنند.

آیه ­ی مودت از دیگر آیاتی است­ که یکی از مصادیق آن حضرت فاطمه(سلام ­الله ­علیها) است. خداوند در قرآن چنین می­فرماید:

{قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی‏ (شوری/۲۳)

بگو: بر این رسالت، مزدی از شما، جز دوست داشتن خویشاوندان،نمی ­خواهم.}

ابن عباس می گوید: وقتی این آیه نازل شد، به رسول خدا عرض کردم این کسانی که مودت و محبت آنها واجب شده کیستند؟ رسول خدا (ص)فرمود: علی و فاطمه و حسن و حسین. (تفسیر نور الثقلین، ج‏۴، ص: ۵۷۲)

اما سوره ­ای که در شأن و منزلت حضرت فاطمه(س) نازل شده سوره­ ی کوثر می­ باشد.

کوثر از ماده کثرت و مبالغه در کثرت است و معنای آن خیر کثیری می ­باشد که ادامه دهنده­ ی نبوت است.

خداوند عالم هستی را با همه‌ی بزرگی که دارد، متاع قلیل (کالای بی­ ارزش و کم­ قیمت) معرفی کرده است اما وقتی راجع به حضرت فاطمه (س) سخن می‌گوید، ایشان را خیر کثیر معرفی می‌کند و به پیامبر (ص) می‌فرماید: ما به تو خیر کثیر عنایت کردیم.

یعنی حضرت فاطمه(س) خیر کثیر است و تنها الگوی زنان نیست، بلکه مردان هم از سیره‌ی فاطمی درس می‏‌گیرند.

بسیاری از دانشمندان اسلامی بر این باورند که حضرت فاطمه(س) و فرزندانش یکی از مصادیق کوثر هستند؛ زیرا نزول این سوره در پاسخ کسانی است که پیامبر (ص)را بدون نسل و ذریه می‌دانستند.

قرآن حضرت فاطمه(س) را مانند کوثر که منبع عظیمی از خیر و رحمت است به پیامبر (ص) عطا نمود (انّا اعطیناک الکوثر) و همان­طور که حوض کوثر را شفا بخش دل­ های عطش ناک اهل محشر قرار داد، فاطمه را نسلی پایدار بخشید تا از وجود و برکت آن، برگزیدگان حق آب حیات بنوشند و به ساحل سعادت و سلامت راه پیدا کنند. زهرا اسحاقیان