آیت الله خوانساری سربازی شجاع در میدان نبرد با ستمگران

به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، در برنامه‌ای دیگر از ضیافت قرآنی، زندگی و مجاهدات مرجع تقلید و آزاده جانباز، آیت‌الله سید محمدتقی خوانساری با حضور حجت‌الاسلام سیدمحمدرضا ابن‌الرضا خوانساری از اساتید درس خارج فقه حوزه علمیه قم مورد بررسی قرار گرفت.

این استاد حوزه علمیه اظهار کرد: آیت‌الله خوانساری به همراه شیخ موسی خوانساری دروس مقدماتی حوزه را نزد آیت‌الله میرزا محمود خوانساری گذراند و در ۱۷ سالگی به نجف رفت. حاج‌آقا محمدتقی در مدت حضور در نجف در محضر اساتید بنامی همچون آیت‌الله آخوند خراسانی، مرحوم شریعت اصفهانی، مرحوم سید یزدی، مرحوم نائینی و مرحوم آقاضیا عراقی کسب معرفت و فیض کرد و در مدت ۱۷ سال حضورش در نجف، یک مجتهد مسلم شد.

این استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه ایشان همواره، چون سربازی شجاع و جنگجویی کارآزموده در میدان نبرد با ستمگران حضور داشت و با شهامت خود به دیگران قوت قلب و روحیه می‌داد، بیان کرد: ایشان در جریان فتوای جهاد مراجع برای جهاد با انگلیس، درحالی‌که ۲۸ سال داشت، در جنگ شرکت کرد. ایشان در آن جنگ از ناحیه پا مجروح شد و به اسارت دشمن درآمد و ۴ سال به سنگاپور تبعید شد. جالب است که ایشان در زندان سنگاپور از یک اسیر هندی، انگلیسی و او از سید، فلسفه و منطق می‌آموزد.

وی ادامه داد: ایشان بعد از ۴ سال اسارت از منطقه‌ای به منطقه‌ای دیگر، در مسیر کوشک به بصره، خود را از کشتی به آب انداخته و زیر باران گلوله خود را به ساحل می‌رساند. او که تحت تعقیب بود به همراه هم‌رزم خود، آقاسیدابوالقاسم کاشانی، مخفیانه از مرزهای غربی وارد ایران شده و مورد استقبال مردم و مقامات محلی قرار می‌گیرند.ایشان وقتی بعد از آزادی به خوانسار مراجعت می‌کند، به قول آقاسید مصطفی صفایی خوانساری از عظائم قم، در اثر سختی‌هایی که در دوران اسارت تحمل کرده بود، به قدری لاغر شده بود که پوست صورتش به استخوان‌ها چسبیده بوده و رنگ به رخسار نداشته است.

وی با بیان اینکه ایشان بعد از خوانسار به اراک می‌رود و آنجا مدرس بزرگی می‌شود، بیان کرد: آیت‌الله خوانساری در مدت حضورشان در اراک، به یکی از دوستان نزدیک آقاشیخ عبدالکریم حائری تبدیل می‌شود و در تشویق حاج شیخ به تأسیس حوزه علمیه قم بسیار مؤثر بوده است. نقل‌های مختلفی در خصوص علاقه و توجه آقاشیخ عبدالکریم حائری وجود دارد. از سوی دیگر آیت‌الله اراکی نیز یکی از مریدان آقای خوانساری بود و به نوعی مسخر ایشان شده بود؛ با اینکه ایشان خود مرد عظیمی بود ولی حاضر شده بود منشی آقاسید محمدتقی خوانساری بشود و نامه‌های ایشان را تنظیم می‌کرد. بعد از رحلت آیت‌الله عبدالکریم حائری، مصائب زیادی متوجه حوزه‌ها شد. به‌طوری‌که حتی در برخی استان‌ها اجازه برگزاری مراسم ترحیم برای حاج شیخ را ندادند؛ در چنین شرایطی سه تن از عظما، مرحوم آیت‌الله سیدصدرالدین صدر، مرحوم سیدمحمدتقی خوانساری و آیت‌الله سیدمحمد حجت کوه کمره ای مرجعیت را پذیرفتند و مراجع ثلاث شهرت یافتند.

حجت الاسلام خوانساری اضافه کرد: بعد از مدتی دیدند این تشتت و چندصدایی درست نیست؛ لذا تصمیم می‌گیرند که از آیت‌الله بروجردی دعوت کنند تا زعامت حوزه را بپذیرد؛ آنها به قدری برای آقای بروجردی احترام قائل بودند که یکی از آنها محل درسش را به ایشان واگذار کرد؛ یکی دیگر محل نمازش را و دیگری نیز مناصب خود در حوزه را به ایشان داد و به این‌گونه از زعامت وقت حوزه حمایت کردند. همین نوع اقدامات در کنار تلطیف شدن فضای کشور بعد از تبعید رضاخان، موجب شد که جمعیت حوزه از ۴۰۰ نفر در دوران آیت‌الله حائری به ۱۴ هزار نفر برسد.