سرای غیر ایرانی!

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، فرهنگ یک مفهوم گسترده‌است که شامل ارزش‌های اجتماعی و هنجار‌های موجود در جوامع بشری و همچنین دانش، باورها، هنرها، قوانین، آداب و رسوم، توانایی‌ها و عادت‌های افراد گروه یا جامعه می‌شود.

باید دانسته شود که برای همه جوامع ضوابطی بر اساس فرهنگ آن ملت مشخص و به صورت قانون اساسی در آمده و این قوانین در آن کشور به رأی گذاشته می شود و زمانی که مردم به این قوانین رأی موافق دادند، افراد جامعه موظف به اجرای آن هستند. در جمهوری اسلامی ایران نیز این موارد مشخص و تبعیت آن بر همه افراد جامعه لازم می باشد.

از طرف دیگر در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران علاوه بر لازم بودن عمل به قانون، خلاف عمل کردن به آن خلاف شرع بوده که این عنوان نیز باعث می شود حکم اضافی بر آن بار شود.

شهر مقدس قم از دیرباز جایی برای محبان اهل بیت(ع) بوده و علاوه بر آنکه محدثان و علمای به نامی در آن زیسته و پرورش یافته اند، هم اکنون یکی از بزرگ ترین حوزه های علمیه در در خود جای داده است.

این شهر علاوه بر جایگاه ویژه خود از نظر علمی، به واسطه جای دادن امامزادگان خصوصا کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه(س) هم مورد توجه مؤمنان بوده و به عُش آل محمد(ص)، یعنی پناهگاه آل محمد و جایگاه شیعیان شناخته می شود.

از دیگر مسائلی که قم را به عنوان یک شهر مهم و تعیین کننده مشخص کرده است این است است که این شهر شروع کننده یکی از بزرگ ترین انقلاب ها ی جهان به رهبری امام خمینی(ره) شناخته می شود و خاستگاه انقلاب بوده و در سخت ترین دوران بعد از انقلاب نیز هر جا خطری انقلاب را تهدید می کرده در دفاع از انقلاب چیزی کم نگذاشته است.

اما همین شهر مقدس و مذهبی چند سالی است که آماج حرکت هایی خواسته یا ناخواسته شده که مذهبی بودن در آن را زیر سئوال برده شده است.

امروزه ما شاهد پاساژها وساختمان هایی هستیم که با روح معنوی قم کاملا در تضاد می باشد و دیگر شهری که باید نماد و چهره آن مذهبی باشد حتی رنگ و بوی شهر مذهبی را هم ندارد.

رهبر معظم انقلاب در اجتماع مردم قم در دیداری بیان داشتند که: «آنچه را که من تأکید میکنم، معماری و شهرسازی قم است. امروز کارهای بزرگی در قم دارد انجام میگیرد، ساخت و سازهائی انجام میگیرد؛ حتماً در این معماریها باید ملاحظه کنند که معمارىِ اسلامی باشد؛ نمادهای انقلاب در این شهر، در معماریها مشاهده شود؛ چون اینجا شهر اسلام و شهر انقلاب است».(27/7/1379)

از تعبیرات ایشان مشخص می شود که این شهر تا چه اندازه مهم و پر اهمیت است و ما باید در مورد اتفاقات و تغییر چهره آن حساس بود تا خدای ناکرده خدشه ای به این شهر وارد شود.

یکی از فضاهایی که در چند سال اخیر چهره قم را دگرگون کرده و چهره ای تجاری به آن داده و افراد را از گوشه و کنار ایران به خود جذب کرده، فروشگاه سرای ایرانی است.

اگر چه این فروشگاه درباره خود بیان کرده است که: ما مجموعه ای هستیم که در سال ۱۳۹۴  به منظور حمایت از تولید داخلی و حذف واسطه ها و صرفه جویی در زمان و تسهیل امر خرید برای شما هموطنان ارجمند ، با ارائه کالاهایی با کیفیت بالا و همچنین قیمتی کاملا مناسب و رقابتی در شهر مقدس قم فعالیت می کنیم و ... .

همچنین گفته شده است که: تجربه اندوخته شده از سال­‌ها فعالیت در این عرصه به ما آموخت که شما مشتریان ارجمند بزرگترین سرمایه ما هستید و می بایست تمامی اقدامات مان را در راستای کسب رضایت شما عزیزان به انجام برسانیم بنابراین با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی جامعه و برای افزایش رفاه عمومی و کمک به معیشت خانوارهای ایرانی، شرایط خرید به صورت اقساطی بدون نیاز به ضامن با طرح های مختلف را امکانپذیر نمودیم و همچنین با برگزاری جشنواره های تخفیفی همیشگی شرایط بی نظیری را برای خرید با هر سلیقه و توانایی مالی فراهم کردیم.

 اما با رجوع به این فروشگاه که در قم در دو جای مختلف شهر فعالیت می کند، چیزی از فروشگاه های ایرانی نمی بینیم. این فروشگاه با تبلیغات وسیع رسانه‌ای کشوری سعی در جذب خریدار بیشتر دارد، اما محیط این فروشگاه اصلا محیطی نیست که در شأن قم باشد.

محیط این فروشگاه جایی شده برای ترویج بی حجابی به گونه ای که حتی کارکنان زن آن نیز که از قم می باشند، با وضعیت زننده‌ای در آن حضور دارند. فروشگاه هایی که وقتی هر کس به آن رجوع می کند تا بتواند جنس تمام ایرانی دیده و با محیط سالمی مواجه شود، می بیند که نه از اجناس ایرانی خبری هست و نه خبری از سرایی که متعلق به ایران است، گویی در جایی وارد می شود که که نه خبری از ایران است و نه خبری از اسلام و شخص گویی به فشن شوهایی وارد شده است که بویی از ایران در آن دیده نمی شود.

سئوالی که در اینجا مطرح می شود این است که چرا دستگاه های نظارتی هیچ نظارتی بر این فروشگاهی که نماد شهر قم از جهت تجاری شده اند ندارد و هیچ نظارتی بر آنها نمی شود.

چرا مطابق قانون با چنین فروشگاه هایی برخورد نمی شود؟ چرا شهر مذهبی قم به شهری تبدیل شده است که بی حجابی در آن رسوخ پیدا کرده و تبلیغ می شود؟

مگر اینجا شهر مقدس قم نیست؟ مگر اینجا پایگاه انقلاب نیست؟ چرا شهری که باید نماد شهرهای دیگر به جهت معنوی باشد، اینگونه رها شده و بر آن نظارتی صورت نمی گیرد؟

در اینجا باید گفت که حتی این فروشگاه ها از نظر کالایی نیز به فکر مشتری نیستند و با سودهای آنچنانی در شرایط بد اقتصادی مردم را دچار ضررها و زیان های فراوان می کند و کالای مناسبی را هم در اختیار مشتریان خود نمی گذارند، زیرا این کالاها علاوه بر آنکه مخالف آنچکه ابراز می دارند که کالای ایرانی است، محلی برای ترویج کالای خارجی شده است.

در اینجا باید گفت که لازم است دستگاهای مربوطه به این امر ورود پیدا کرده و چهره قم را از این حالتی بیرون آورند و اجازه ندهند شهری که باید الگوی مذهبی دیگر شهرها باشد به چنین وضعی دچار شود./826/