۰۱ تير ۱۴۰۱ - ۱۴:۱۷
کد خبر: ۷۱۲۳۸۴
مرتجعین خرابکار (۵)؛

ترک فعل‌های مسؤولین در دهه‌های اخیر قابل شمارش نیست

ترک فعل‌های مسؤولین در دهه‌های اخیر قابل شمارش نیست
استاد حوزه گفت: هر گونه فعل یا ترک فعلی که به ضرر و زیان نسبت به جامعه، اقتصاد، زندگی و آسایش مردم، رفاه اجتماعی و آبادانی منجر شود، خرابکاری است.

اشاره: تاریخ مهم‌ترین چیزی است که دشمن همیشه از آن می‌ترسد؛ چرا که دشمنی‌هایش را در ذهن به یاد می‌آورد. انگلیسی‌ها از جمله مردمان باهوشی هستند که همیشه با توپ استعمار، کشورهای دیگر را تخریب کرده و برای طول عمر خود بهره برده‌اند. بدتر از انگلیسی‌ها، تربیت شدگان مکتب‌ها و دانشگاه‌های آن هستند. افرادی که به‌راحتی تمام هست و نیست یک کشور را به‌خاطر منافع یک سلطنت به‌خطر می‌اندازند. دزدان لباس روحانیتی که لباس روحانیت را به کناری انداخته یا می‌اندازند، کراوات رنگ روباهی را به گردن می‌اندازند، کارتابل تکنوکراسی را زیر بغل می‌گیرند و برای جریان محافظه‌کاری جهان، انقلابی‌گری و هر چیزی را که در کشور متعلق به انقلاب باشد تخریب می‌کنند.

به همین جهت خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا به سراغ حجت‌الاسلام محمدعلی لیالی، استاد حوزه و دانشگاه رفت تا پیرامون مسأله مرتجعین و خرابکاران و اثر منفی آن‌ها در کشور به گفت‌وگو بپردازد.

رسا ـ رهبر انقلاب در مراسم 14 خردادماه در حرم امام خمینی(ره) درباره دو طیف مرتجعین و خرابکاران مواردی را مطرح کرده و لزوم جلوگیری از نفوذ و محاکمه آن‌ها را نیز مورد تأکید قرار دادند، مفهوم و مصداق این دو طیف را مشخص می‌کنید؟

بحث ارتجاع و به تبع آن مرتجعین بحث مهمی است که از جهات مختلف قابلیت بررسی و تحلیل دارد. ارتجاع در معنای اجمالی به بازگشت و رجوع به گذشته است و التقاط و به نوعی بدعت یا نوآوری و نوگرایی نیز در مقابل آن قرار دارد. هم ارتجاع و هم بدعت ممنوع است که در این میان باید نوعی اعتدال و میانه‌روی با توجه به مبداء و مقصد و شرایط، ضروریات و مقتضیات شکل بگیرد.

انسان باید بداند تحول و نوگرایی را در کجا بپذیرد و در کجا از آن پرهیز کند. جریان ارتجاع هیچ تغییر و تحولی را نمی‌پذیرد و تنها به دنبال بازگشت به گذشته است. آنچه تا به حال درباره تحجر معنا شده است بیشتر به این معنا بود که مرتجع کسی است که برای مثال مظاهر صنعت، تجدد و تکنولوژی را نمی‌پذیرد. مرتجع به کسی که هنوز به ابزارهای جدید اعتقاد ندارد و به ابزار کشاورزی و مدیریتی قدیم معتقد است، معنا می‌شود.

با تأمل و تدبر در مظاهر ارتجاع و جاهلیت به نکته‌ای می‌رسیم که هم قرآن و هم متون دینی بدان توجه داده‌اند. اینکه جامعه جاهلی چه نوع جامعه‌ای است و جاهلیت پیشرفته چه ویژگی‌هایی دارد بحث و بررسی شده است.

رهبر انقلاب در سخنرانی‌شان در سالگرد ارتحال امام که در مرقد امام خمینی ایراد شد به‌ویژه به نکته قابل توجهی اشاره کردند و فرمودند ارتجاع به معنای بازگشت به سبک زندگی غربی، فاصله گیری از هویت ملی و اسلامی و گرایش به غرب، غرب زدگی و سبک زندگی غربی است. بر اساس این تعریف تمام کسانی که به دنبال بازگشت به رژیم فاسد پهلوی هستند به شکل عملی به‌دنبال احیای ارزش‌ها و مؤلفه‌های فرهنگی و حاکمیتی نظام پهلوی هستند، همان جریان ارتجاع را شکل می‌دهند.

انقلاب اسلامی جریان جدیدی در تعالی، پیشرفت، ترقی و تکامل جامعه در ابعاد مختلف ایجاد کرده است. اگر کسی بخواهد به ارزش‌های رژیم پهلوی برگردد، به ارتجاعی به نام غرب، غرب‌گرایی و تجدد باز خواهد گشت. رژیم فاسد پهلوی نظام غرب‌گرایی بود که در آن از استقلال هویت شما، بازگشت به دین و ارزش‌های الهی و ترقی، پیشرفت و تعالی خبری نبود. بنابراین همیشه خطر ارتجاع جدی بوده و هست. بازگشت به سبک زندگی غربی نیز همان خطر ارتجاع است.

بحث خرابکاران و مجازات عاملان خراب‌کاری نیز گرچه رهبر انقلاب در پایان سخنرانی‌شان به حادثه تلخ متروپل و مجازات عاملان خرابکاری آن اشاره کردند ولی اگر دقت کنیم، خرابکاری مفهومی وسیع و بزرگتر است. افراد بسیاری از دشمن، دوستان نادان، مسؤولان فاسد و هر کسی که کار، وظیفه و مسؤولیتی بر دوش دارد؛ اما آن را به‌نحو احسن انجام ندهد، در این چرخه خرابکاری کشور در عرصه‌های مختلف قرار می‌گیرد.

اگر کسی به وظیفه خود عمل نکند؛ از مهندس، پزشک، سیاست‌مدار، شهردار، استاندار، وزیر و رئیس جمهور، گرفتار پدیده‌ای به نام خرابکاری شده است.

به همین جهت بسیاری از حوادثی که در کشور رقم می‌خورد، محصول سهل انگاری‌ها در عدم نظارت‌ها و عدم بازرسی‌هاست. عدم توجه به قانون بسیاری از این حوادث و وقایع را رقم می‌زند. برای مثال حادثه متروپل آبادان نیز چنین بود.

مجوز اشتباه شما و ندیدن تخلف انجام شده باعث شد که بسیاری از افراد در این چرخه متضرر شوند. وقتی مسؤول گرفتار فساد شد، چنین حادثه‌هایی بعید و دور از انتظار نیست.

برای همین باید توجه شود نهادهای نظارتی، نهادهای قضایی و مسؤولین سازمان بازرسی، دیوان محاسبات و ... وظیفه خودشان برای مقابله با جریان تخریب را به درستی دنبال کنند. اگر کم‌کارهای‌ها و حیف و میل‌های بیت المالل در پروژه‌های انجام شده و طرح‌های اجرایی و مدیریت کشور مشاهده شد، به سرعت وارد عمل شوند تا افراد خاطی شناسایی و مجازات گردند.

رسا ـ رهبر معظم انقلاب تأکید‌های مکرری نسبت به مجازات خرابکاران بزرگ در کشور داشته‌اند، وظیفه نهادها در اجرای این فرمان رهبر معظم انقلاب چیست؟

خرابکاران طیف وسیعی هستند که می‌تواند از جریان دشمن مانند آمریکایی‌ها، اسرائیلی‌ها و انگلیسی‌ها و جریان ضد انقلاب و نفوذ تا مسؤولین کم‌کار و مدیران سهل انگار را شامل می‌شود. امکان دارد این خرابکاری در چرخه فرآیند عرصه‌های مختلفی چون سیاست، اجتماع، اقتصاد، مدیریت کشور، ساخت ساز‌ها و ... نیز وجود داشته باشد.

هر کسی که به وظیفه سازمانی و قانونی خود عمل نکند، گرفتار این حلقه خرابکاری می‌شود. اصل این است که همه مدیران و مسؤولان کشور به درستی وظایف و ساختارهای قانونی خود را جامه عمل بپوشانند. مسؤولان نباید گرفتار حیف و میل بیت المال در چرخه مدیریت اجرایی شوند. طبیعی است که مسؤولان قانون گذاری، مدیران و سیستم قضایی کشور باید در عرصه‌های مختلف با چنین افرادی برخورد قاطعانه داشته باشد.

من از پدیده‌ای که متأسفانه در ساخت و سازهای کشور وجود دارد گلایه دارم. چطور کمیسیونی تحت عنوان کمیسیون ماده 100 اجازه می‌دهد که فردی تخلف کند و تنها با صرف پرداخت یک جریمه نقدی به ادامه تخلف خود بپردازد؟ بر اساس قوانین موجود هر کسی در هرجایی که گرفتار تسامح و تساهل و عدم انجام تکلیف وظیفه بود خرابکار است و باید توسط دستگاه‌های مسؤول قضایی محاکمه و مجازات شود.

رسا ـ شرایط فعلی کشور به‌گونه‌ای است که دقیقاً برخلاف آنچه که رهبر معظم انقلاب بیان می‌فرمودند متأسفانه برخی از دولت مرد‌ان و سیاستمداران عمل می‌کردند که به خرابکاری‌های بزرگ مثل وضعیت امروز اقتصاد و معیشت تبدیل شده است. این افراد چه حکمی دارند؟

ما به دولت خاصی اشاره نداریم. اگر هر کسی در هر جایگاهی به وظیفه خود عمل نکند، خرابکار هست. خرابکار حتماً این گونه نیست که کلنگ بگیرد و همه چیز را خراب کند. کسی هم که ترک فعل می‌کند، یک خرابکار است. کسی که باید در جایی سد بسازد و نمی‌سازد و در جایی که نباید سد بسازد، اقدام به ساخت سد می‌کند هم قطعاً خرابکار است.

هر گونه فعل یا ترک فعلی که به ضرر و زیان نسبت به جامعه، اقتصاد، زندگی و آسایش مردم، رفاه اجتماعی و آبادانی منجر شود، خرابکاری است. حال شخص می‌خواهد در هر عنوانی باشد. اگر یک وزیر مغرور و متکبری اعلام کند که در دوران وزارت من، حتی یک واحد ساختمان هم ساخته نشده، معلوم می‌شود که خرابکار است و باید مجازات شود.

هرکدام از وزارت‌های مختلف وظیفه‌ای دارند و هر کسی در هر دولتی، در هر مقطع و رده‌ای اگر به کار خود به‌خوبی نپرداخته است، باید با او برخورد شود. دیوان محاسبات کشور، سازمان بازرسی کشور، سیستم‌های قضایی و دستگاه‌های مختلف وظیفه دارند با چنین چیزهایی مقابله کنند. حتی دستگاه قضایی در جایی باید اعلام جرم کند.

دادستان کل کشور باید علیه خرابکاران به‌عنوان مدعی العموم وارد شود. حتی اگر یک قاضی بد قضاوت کرده یا گرفتار رشوه بشود و نتواند به تکلیف خود عمل کند، دچار خرابکاری شده است. هر کسی در هر موقعیت و مسؤولیتی بر اساس توانایی‌هایی که دارد امکان دارد گرفتار خرابکاری و تخریب شود. مهم‌ترین مصداق تخریب ترک فعل‌هایی است که بسیاری از مسؤولین انجام داده‌اند.

رهبر معظم انقلاب در سال‌های اخیر، مطالباتی از مسؤولین اجرایی دارند که برخی از مسؤولین اجرایی آن مطالبات را انجام نمی‌دهند. اگر تخریب، خرابکاری و ترک فعل‌ها را محاسبه و شمارش کنیم، نمی‌توانیم ترک فعل‌هایی را که در سال‌های بعد از انقلاب توسط مسؤولین انجام شده است را شمارش کنیم. ترک فعل‌هایی که از کوتاهی و غفلت‌هایی که خواسته یا ناخواسته توسط برخی از مدیران و مسؤولان اجرایی، حقوقی و قضایی کشور انجام شده است. دستگاه قضایی ممکن است در دورانی گرفتار کم کاری یا اهمال در انجام قانون و وظایف خود باشد که همه این‌ها را باید با دقت رسیدگی کرد.

رسا ـ نتیجه، ثمره و درس جلوگیری از نفوذ مرتجعین و مجازات خرابکاران برای کسانی که در آینده در این منصب‌ها قرار می‌گیرند، چه خواهد بود؟

کشور باید در چرخه رشد، تعالی و پیشرفت قرار بگیرد. تعالی و پیشرفت تنها توسعه به معنای توسعه مادی نیست. اگر توسعه درست باشد، ایرادی ندارد؛ ولی توسعه به معنای فراموشی عدالت یا طرح‌های دولت‌هایی که در سال‌هایی دنبال می‌شد، مورد نقد و انتقاد جدی است. جامعه باید به طرف تعالی، پیشرفت و تکامل حرکت کند.

اگر تخریب و خرابکاری در جایی باشد، جریان‌های نفوذی وظیفه خود را با اهمال یا کارشکنی دنبال کنند، طبیعی است که جامعه و نظام اسلامی از رسیدن به تعالی و پیشرفت عقب خواهد ماند و هزینه‌های سنگینی پرداخت خواهد کرد. این عقب ماندگی به تبع نیز نارضایتی مردم را به دنبال دارد.

طبیعی است که در چنین شرایطی باید با جریان نفوذ و جریان تخریب در داخل و خارج مقابله کرد. باید برای توسعه کشور، آبادانی، پیشرفت و تعالی دست به دست هم داد و کشور را در عرصه‌های مختلف به این سو رساند. رشد جامعه اسلامی و رسیدن به مظاهر اسلامی محصول همیاری، همفکری و هم اندیشی است.

رسا ـ وظیفه مردم در قبال این تأکیدات رهبرمعظم انقلاب چیست؟

به تعبیر من مردم هوشیار و بیدارند. ما نباید از مردم مطالبه کنیم، بلکه این مردم هستند که باید از مسؤولین مطالبه کنند. هر کسی در هر جایی که در وظایف خود اهمال یا  غفلت و یا خیانت می‌کند باید با برخورد قاطعانه و جدی روبرو شود.

مردم پاسداران بیداری برای انقلاب اسلامی و هویت خود بودند و هستند. آن‌ها باید مرتب مراقبت کنند و با گزارش و معرفی مسؤولان ناکارآمد، جلوی نفوذ و سوء استفاده آن‌ها را در کشور بگیرند. امام فرمودند من با کسی عقد اخوت نبسته‌ام، اگر مدیری گرفتار فساد و نااهلی شد مردم باید با او مقابله کنند و اجازه نفوذ جریان نفوذ در مراکز تصمیم گیر و تصمیم ساز نظام را ندهند.

مردم همیشه همراه با امام ورهبری بوده‌اند و هستند. وظیفه مردم پیروی و اطاعت از رهبری، همراهی با ایشان و مقابله با سیاست‌های دشمن، خائنین، مرتجعین و خرابکاران است.

رسا ـ از فرصتی که در اختیار خبرگزاری رسا قرار دادید سپاسگزاریم.

محمدحسین کتابی
ارسال نظرات