پرهیز دائمی و توجه به قلب از وجوه تمایز اهل معرفت با دیگران است

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمدحسن ابوترابی‌فرد، امام جمعه موقت تهران در مراسم درس اخلاق حوزه علمیه امام حسین(ع) تهران، با اشاره به آیه ۲ سوره انفال: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَت قُلُوبُهُمْ» گفت: خداوند انسان های مومن در تراز قرآن کریم را توصیف می‌کند، کسانی که در یک مرتبه برتر و والایی از ایمان قرار دارند که از آنها با عنوان «أُولئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا»، یاد شده است و مومن به معنای واقعی کلمه، انسانی است که این خصائص را دارد؛ اگر بخواهیم برای این آیات مخاطب ویژه‌ای یاد کنیم و نام ببریم بنده و شما که در یک نهاد دینی اشتغال داشته و لباس خاص در تن داریم مخاطبان نخست این آیات هستیم.

وی ادامه داد: حضور چهره های شاخص و برجسته در حوزه های علمیه، تبیین‌کننده این حقیقت است که آنها خود را مخاطب این آیات دیدند و تلاش کرده و عمر خودشان را برای آراستگی به این کمالات بذل نمودند، اصولاً انسان عاقل باید همیشه قله را نگاه کند و اگر نگاه معطوف به دامنه ها شد انسان در هیچ حوزه‌ای به جایگاه مناسب دست پیدا نمی‌کند، باید قله علم، عرفان، ادب، عقلانیت، علم، تواضع و فضائل را مشاهده و برای رسیدن به قله تلاش کرد تا به آستانه دست پیدا کند والا محروم خواهد بود.

حجت الاسلام والمسلمین ابوترابی‌فرد افزود: آیت‌الله بهجت(ره) روزی به بنده گفت بعضی مراجعه کرده و درخواست توصیه و نصحیت دارند که به نظرم مرادشان خواص بود، و آیت الله بهجت به آنها می‌گفت ببینید محمدتقی بهجت چه می‌کند شما آن کارها را نکنید، مراد آن بزرگوار این بود که قله را نگاه کنید؛ سلمان فارسی را مقتدای خود قرار بدهید، امیرالمومنین (ع) و اولیای معصومین(ع) را مقتدای قرار بدهید.

تولیت حوزه علمیه امام حسین(ع) اشاره کرد: قله در این آیات توصیف و تعریف شده که ۳ ویژگی جوانحی(قلبی) و ۲ ویژگی جوارحی که ناظر به عمل است آمده و سخن را از قلب آغاز می‌کند؛ بهترین معنا در تعریف قلب نفس و روح انسانی معطوف به تربیت و اصلاح نفس است که ظاهر را نگاه نمی‌کند. ظاهرا وجه تمایز اهل معرفت و سیر و سلوک از دیگران که مردان بزرگی هستند نسبت به دیگران، نگاه ویژه‌ای به قلب دارند و همانطور که مراقب اعمال خود می‌باشند مراقبت ویژ‌ه‌ای نسبت به قلب خویش دارند.

امام جمعه موقت تهران در ادامه اظهار داشت: اهل معرفت که در مقام عمل مراقبه‌ جدی دارند و بر انجام اوامر الهی، انجام واجبات، مستحبات و ترک آنچه مورد رضای خدای سبحان نیست همت می گمارند و این مراقبه همراه با نگاه ویژه‌ای است مبنی بر اینکه از این اعمال برای آراستگی به مقام تقوا چه توشه‌ای به همراه خواهد داشت.

حجت‌الاسلام والمسلمین ابوترابی‌فرد افزود: در آیه ۲۱ سوره حشر که می‌فرماید: «لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ» که اگر قرآن را بر کوه نازل می‌کردیم و کوه مخاطب قرآن قرار می‌گرفت، متلاشی می‌گردید؛ بنده هنگام تلاوت قرآن‌کریم تحول و تغییری در خود مشاهده نمی‌کنم، یعنی قلب من از کوه سخت تر است، اینجا است که نیازمند تفکر و تامل و انقلاب درونی هستیم.

استاد اخلاق حوزه علمیه تهران اشاره کرد: در محضر یکی از اولیای الهی بودم وارد حسینیه‌ای شدیم گفتند امام زمان(عج) از این درب عبور کرده‌اند، شخصی که آثار وجود مبارک امام عصر(عج) را بعد از شاید حدود نیم قرن از عبور آن حضرت از مکانی مشاهده می‌کند و تشخیص می‌دهد، چگونه ممکن است آثار گناه و تقوا و نماز را در افراد تشخیص ندهد!؟ او در دیگران تشخیص می‌دهد اما ما نمی‌توانیم در خودمان تشخیص بدهیم.

حجت‌الاسلام والمسلمین ابوترابی‌فرد ادامه داد: قلب پاکیزه از گناه، آراسته به عمل صالحِ پاکیزه از محبت دنیا، از معارف و تلاوت قرآن کریم بالاترین توشه را بر می‌دارد، «وَ إِذا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آياتُهُ زادَتْهُمْ إِيماناً»  این وجل و انقلاب و سوختن و گداختن مقدمه‌ای است برای پرواز و تعالی و اوج‌گرفتن بنابراین افزوده شدن مرتبه ایمان مثل زمین حاصلخیزی است که باران رحمت بر آن می‌بارد و آن زمین از این رحمت الهی بهره می‌گیرد و این باراش رحمت الهی بر قلوب پاکیزه که آراسته به ایمان هستند سبب افزوده شدن ایمان فرد مؤمن می شود.