انتشار کتاب «انفاق از نگاه قرآن و حدیث»

به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، کتاب انفاق از نگاه قرآن و حدیث، در ۱۴ فصل خود، نزدیک به ۱۰۵۰ آیه و روایت را در بر گرفته و از خلال آنها، تبیین و تحلیل مهم‏ترین مباحث مربوط «انفاق» را از منظر قرآن و سنت، در پیش دید مخاطبان قرار ‏داده است.

ابتدا در مقدمۀ کتاب، کلیاتی دربارۀ انفاق و مباحث کلی مرتبط با آن مطرح شده است.

در فصل اول، آیات و روایات ترغیب کنندۀ به انفاق، مطرح شده و انفاق کردن مستقیم یا به نیابت، مورد توجه قرار گرفته است.

فصل دوم، ویژگی‏های انفاق در راه خدا را بررسی کرده و به ماندگاری آن نزد خداوند و برتر بودن آن نسبت به عبادت‏های مستحبی (همچون نماز و روزه و حج مستحبّی) اشاره شده است.

در فصل سوم، آثار و نتایج انفاق در راه خدا با استفاده از آیات و روایات، تبیین شده است که از جمله مهم‏ترین آنها، جبران و جای‏گزین شدن شیء انفاق شده به لطف خداوند، برکت یافتن دارایی انفاق‏ کننده و حفظ شدن و فزونی یافتن آن، افزایش طول عمر انفاق‏ کننده، ‏دور شدن آسیب‏های جسمی و روحی از وی، استجابت دعای وی، آسودگی وی در قبر و قیامت، و در نهایت، دستیابی وی به مقام قرب الهی است.

فصل چهارم به سیرۀ پیامبر (ص) و اهل بیت علیهم السلام در انفاق کردن پرداخته و نمونه‏های زیبایی از شیوۀ انفاق معصومان علیهم السلام را درپیش دید مخاطبان قرار می‏دهد تا با الگوگیری از این اسوه ‏های بی‏ نظیر دین و اخلاق، روش آنان را سرمشق رفتار خود قرار دهند.

در فصل پنجم، برترین نمونه‏ های انفاق، از زوایای متفاوت، تبیین شده است:

از منظر انفاق کننده، انفاق کردن فرد تنگ‏دست را برترین شمرده است. انفاق به خویشان، فقیران مؤمن و اسیران را نیز  برترین نمونه های انفاق برشمرده است.

از منظر زمانی نیز انفاق در آغاز روز، روز و شب جمعه، و ماه‏های رجب، شعبان و رمضان را توصیه کرده و در نهایت، صدقۀ پنهانی و صدقۀ پیش از مرگ را برترین انفاق برشمرده است.

فصل ششم به تحلیل چرایی و چگونگی تسهیل انفاق پرداخته است. مهم‏ترین عامل تسهیل دِهِش، برگرفته از این باور است که این اموال، از آن خدای تبارک و تعالی است؛ یعنی انفاق کننده، تنها امانتدار مالُ الله است و آن را به دیگر بندگان خدا می‏رساند. البته یقین به جای‏گزین شدن مال، نترسیدن از نادار شدن، بزرگ‏ منشی و ایمان به نادیده ها را نیز از عوامل جانبی تسهیل و گسترش انفاق برشمرده است.

فصل هفتم، مهم‏ترین انفاق را انفاق به پدر و مادر، خانواده و خویشان معرفی کرده و در ادامه، انفاق به فقیران مؤمن، دِهِش به فردی که درخواست کمک کرده و … را برمی‏شمارد.

در فصل هشتم، ویژگی‏های برترین انفاق را بررسی می‏کند و به مواردی چون: اخلاص در نیّت، انفاق از مال حلال، عطا کردن پیش از درخواست، آغاز کردن از نزدیکان، پنهان داشتن انفاق مستحب و آشکار کردن انفاق واجب، پیشی گرفتن در انفاق، انفاق مستقیم و عدم پیجویی استحقاق درخواست کننده، اشاره می‏کند.

در فصل نهم نیز ناشایسته‏ های انفاق، از جمله: امروز و فردا کردن، باز پس‏گیری، منّت‏ گذاری و تکبّرورزی، مطرح شده است.

فصل دهم به میانه ‏روی در انفاق پرداخته و از زیان زدن به خود یا وارث، پرهیز داده است. همچنین انفاق زیاده بر نیاز نیازمند را نیز ناشایست شمرده است.

فصل یازدهم به پرهیز از بُخل اشاره دارد و ضمن تبیین اسباب پدیداری آن، کیفر اُخروی بخل و حسرت بخیل در روز جزا را مطرح کرده است.

فصل دوازدهم، در ارتباط با درخواست کردن از دیگران و چگونگی مواجهه با درخواست کننده است و اگرچه درخواست و تکدّی را (به ویژه از سوی کسی که نیاز جدّی ندارد)، ناپسند شمرده است؛ ولی راندن درخواست کننده را نیز ناپسند دانسته است.

در فصل سیزدهم، به انفاق مخلصانه پرداخته و کفر، ریا، منّت ‏گذاری، انفاق از مال حرام و عدم رعایت اولویت خویشان را مانع قبول شدن انفاق معرفی کرده است.

فصل چهاردهم، انفاق‏ های غیر مالی را کاویده و نمونه های متفاوتی از آنها را ارائه کرده است. یاد دادن دانش به دیگران، داشتن گفتار و زبان شیرین و خوش، کمک کردن به ناتوان، تسهیل کار مردمان، مدارا با مردم، ذکر خدا، سلام کردن با روی گشاده، آشتی دادن مردم، نگاهداری زبان، دوری کردن از کار حرام و شرارت و در نهایت، انجام دادن هر کار نیک، از موارد انفاق غیر مالی دانسته شده است.

لازم به ذکر است کتاب انفاق از نگاه قرآن و حدیث، از جمله آخرین پژوهش‏ها و نگاشته‏ های مرحوم آیه اللّٰه محمد محمدی ری‏ شهری (۱۳۲۵ – ۱۴۰۱ ش) است که اندکی پس از رحلت ایشان منتشر می‏ شود.

کتاب «انفاق از نگاه قرآن و حدیث» تألیف مرحوم آیت الله محمدی ری شهری با همکاری حجت الاسلام رسول افقی و ترجمه حجت الاسلام والمسلمین عبدالهادی مسعودی، در پژوهشکده علوم و معارف حدیث پژوهشگاه قرآن و حدیث، به زبان فارسی – عربی، در قطع وزیری، در ۵۵۱ صفحه به نگارش درآمده است و در سال ۱۴۰۱ با همکاری انتشارات دارالحدیث منتشر شده است.