مجرم به محل جرم باز می‌گردد!

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، هنگام مطالعه خبرها و صحبت‌هایی که مقصران و مسببان وضع فعلی اقتصادی و معیشتی در رسانه‌های خود انجام می‌دهند، نمی‌توانم ناخودآگاه ذهن خود را از بازگرداندن مرجع ضمیرها باز دارم. یکی از عیان‌ترین نمونه‌های آن، دیدار روحانی با بخش قابل توجهی از هیأت دولت خود بود. دیداری که بیشتر به یک شو و منم هستم سیاسی شبیه است تا جلسه‌ای برای بررسی مشکلات کشور که اگر شاید بخواهند به جای بررسی و رسیدگی به مشکلات، صحبتی بکنند، جلسه‌هایشان حتماً ختم به افزودن مشکلی بر مشکلات کشور خواهد بود.

روحانی در این جلسه حرف‌هایی را بیان کرده است که کمترین اشکالی که بدان می‌توان وارد کرد، تحریف بخشی از حقایق است. آری مردم در حالی در راهپیمایی 22 بهمن امسال شرکت کردند که عاشقانه اعلام کردند پای این نظام هستند؛ گلایه داشتند؛ اما اعلام نکردند مقصر گلایه‌های ما دولت سیزدهم است. آنقدر که پلاکاردهایی را می‌شد پیدا کرد و اگر پای سخنان تک تک شرکت کنندگان می‌رفتی، بسیاری از افراد حاضر در این راهپیمایی پرشکوه، خواستار محاکمه حسن روحانی، رئیس جمهور دوره‌های یازدهم و دوازهم است که مسبب اصلی بسیاری از مشکلات امروز کشور شناخته می‌شود.

بعد از این بیان گلایه‌مندی مردم که جالب است بعد از روی کار آمدن دولت سیزدهم، همه مسؤولان سابق و فعلی اصلاحات شفا گرفته‌اند و زبان به انتقاد و گلایه گشوده‌اند، پرزیدنت روحانی به جای اینکه مشکلات کشور را تقصیر جریان‌های منتقد بیندازد، مستقیم سراغ سه پدیده رفت؛ کرونا، داعش و ترامپ و آخرین ابتکار دولت هم در پاسخ به ترامپ، چند بار شکست دادن تیم حقوقی آمریکا در دادگاه‌های بین المللی بوده است. من که یاد داستان خودکار پرتاب کردن‌های عراقچی و جان کری سر میز مذاکره افتادم. وقتی همه چیزمان را بر باد می‌دادند و زیاده خواهی می‌کردند، تنها افتخار مذاکره کننده ایرانی، پرتاب یک خودکار به سمت مذاکره کننده آمریکایی باشد.

ادعای جالب دیگر روحانی این بود که گفت ما از کرونا عبور کردیم! حداقل هنوز آمارهای کشته‌های سه رقمی که می‌رفت تا به چهار رقمی برسد را فراموش نمی‌کنیم. هنوز علف‌هایی که زیرپای شرکت‌های واکسن سازی که منتظر حمایت و ورود دولت بودند، خشک نشده است که جناب روحانی چنین ادعایی می‌کند. از طرف دیگر کروناهراسی که دولت در کشور به راه انداخته بود و همه چیز را به تعطیلی کشانده بود، فراموش شدنی نیست. کرونا با تدبیر و ابتکار عمل دولت سیزدهم، مدیریت شد. اگر شکی دارید، آمار کشته‌ها و مبتلاها را بررسی کنید و سری به بیمارستان‌ها بزنید.

اوج افتخار و برنامه‌های دولت یازدهم و دوازدهم در مواجهه با مشکلات، «توسعه کشور از راه حل مساله تحریم‌ها و تشویق مردم برای سرمایه‌گذاری» بود. البته مهم‌ترین نکته همینجاست که نه‌تنها تحریمی در طول این مدت برداشته نشد؛ حتی بر آن افزودند. تشویق مردم از سوی دولت هم برای سرمایه گذاری آن افتضاح بورس را پیش آورد که می‌رفت تا به فتنه‌ای دیگر در کشور تبدیل شود.

آخر این جلسه هم به تیکه پرانی جناب پرزیدنت به دولت و شورای نگهبان ختم شد. آقای روحانی، امیدوار بود آدمى به خیر کسان، مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان. شما اگر می‌خواستید مشکلات اقتصادی مردم را حل کنید، چرا در هشت سال خودتان کاری نکردید؟ شما اگر مدعی رقابت سالمید، چرا بدترین الفاظ، شیوه‌ها و جنگ روانی را در انتخابات 1396 علیه سایر کاندیداها سرلوحه کار خود قرار داده بودید؟ حتماً انتظار داشتید که دوباره بتوانید در انتخابات 1400 با قلدری شرکت کنید؟

جناب پرزیدنت، همه مردم ایران در دلشان انتظار می‌کشند که زودتر موعد نمایندگی شما در مجلس خبرگان رهبری به پایان برسد تا بتوانند بزودی شما را نه در ساختمان لوکس و لاکچری سلام، بلکه در دادگاه‌های علنی رسیدگی به ترک فعل‌ها و سایر اتهاماتی که در کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی طرح و بحث شده است، ملاقات کنند. جناب روحانی اگر شک دارید مردم خادمان و خائنان را درست نمی‌شناسند، یک بار بدون اعلام قبلی به مردم، همراه با دوربین‌های رسانه‌های مختلف، بدون ماشین‌های شیشه دودی در خیابان‌های شهر و بدون همراهی محافظانتان در جمع مردم وارد شوید. بسم الله.