همان کسانی که شیخ فضل الله را بالای دار بردند تاریخ مشروطه را نوشتند

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حجت الاسلام محمدصادق ابوالحسنی دبیر علمی همایش «شیخ شهید، فقیه تهران، دیده بان ایران» بزرگداشت آیت الله شیخ فضل الله نوری که عصر چهارشنبه در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی برگزار شد، اظهار داشت: این همایش به مناسبت تقارن ایام عاشورای حسینی و ایام سالگرد شهادت شیخ فضل الله نوری تشکیل شده است.

وی با اشاره به گذشت 114 سال از شهادت شیخ فضل الله نوری، کتاب پر برگ و بار این شخصیت را دارای صفحات سفید بسیاری دانست و گفت: تصمیم گرفته شد همایشی در سطح ملی برای این آیت الله شهید برگزار شود؛ در تهران بینش سیاسی و زندگی سیاسی شیخ فضل الله نوری در همایشی به بررسی گذاشته شد اما این همایش در قم در خصوص جنبه های فقهی این عالم است که تا کنون به این بعد از شیخ فضل الله پرداخته نشده است.

حجت الاسلام ابوالحسنی افزود: تاریخ مشروطیت ایران متأسفانه انحصارگرایانه و عمدتا به دست فاتحان تاریخ مشروطه نگارش یافته است؛ همان کسانی که شیخ فضل الله نوری را بالای دار برده و مرحوم حاج محمد خمامی را ترور و ملاقربانعلی زنجانی را به تبعید مرگبار فرستادند، دست به قلم شدند و مکتب تاریخ نگاری مشروطه را به گونه ای رقم زدند که توجیه این جنایات باشد.

وی در ادامه با بیان اینکه اگر تاریخ نگاران مشروطه از مرحوم آخوند خراسانی یا میرزای نایینی به نیکی یاد می کنند برای مصادره است نه تجلیل از ندیشه ها، تأکید کرد: دو مکتب تاریخ نگاری محافظه کار مشروطه و نومحافظه کار مانند ناظم الاسلام، تقی زاده، کسروی همین مسیر را طی کردند و دوگانه های استبداد و مشروطه را حاکم بر تاریخ نگاری کرند.

این پژوهشگر حوزه تاریخ معاصر منابع دست اول مشروعه خواه را بعد از گذشت یک قرن همچنان منتشرنشده عنوان کرد و ادامه داد: فقط یک کتاب است که بحث عمیق و داغ شیخ با سیدین در حرم عبدالعظیم به نگارش یکی از تاریخ نگاران، به نام مستوفی رسیده که بعد از 100 سال چاپ نشده و در آرشیو کتابخانه ملک و کتابخانه وزارت خارجه خاک می خورد.

وی با اشاره طرح های بلند مدت و کوتاه مدت گرامیداشت شیخ فضل الله نوری از رونمایی کتابی منتشر نشده در این خصوص از مرحوم ابوالحسنی منذر خبرداد و تصریح کرد: امام خمینی درس خویش را در حجره مرحوم شیخ فضل الله اقامه کرد و باید گفت اگر احیاگری امام خمینی در خصوص این فقیه نبود همچنان به راحتی نمی شد اسم آن مرحوم را به عنوان یک فقیه ضداستبدادی و اسلام شناس برد.