تاج عزت مبارکت سردار!

حسینیه امام خمینی(ره) شلوغ است، جمعیتِ مشتاق فضا را پر کرده‌اند، شعار می‌دهند و شعر می‌خوانند، در این میان جوان‌ترها سر از پا نمی‌شناسند و فریادشان بلندتر و رساتر است.

ابراز احساسات مردم کرمان و خوزستان به رهبر انقلاب 

کف دستهایشان را جملات متفاوتِ ارادت به آقا نوشته‌اند، آنها را با ذوق به یکدیگر نشان می‌دهند و سربندهای هم‌دیگر را روی سرشان تنظیم می‌کنند.

عکس‌های شهداء را بالا گرفته‌اند، تا چشم کار می‌کند یاد و نام حاج قاسم است. از آن عکس بزرگی که روبه‌رو و روی دیوار حسینیه زده‌اند گرفته تا عکس‌های کوچکی که مردم با خود آورده‌اند، همینطور ثمثال‌هایی که روی چفیه‌ها حک شده است.

ارادت عاشقانه 

نمی‌دانم دلها چقدر تنگ سردار بود، شاید به انبار باروت می‌مانست که با شنیدن نام حاج قاسم از زبان حاج صادق آهنگران، بغض‌ها می‌ترکد و اشک‌ها در کنار شانه‌های حضرت پدر جاری می‌شوند، صدای گریه آقایان بلند شده و خانم‌ها هم اعم از کرمانی و خوزستانی، فریادشان بالا می‌رود.

یکی پشت سرم جیغ می‌کشد «الهی بمیرم...» او خودش را محکم می‌زند، چشم می‌چرخانم و گوش تیز می‌کنم، این صحنه‌ها بین جمعیت زیاد است، عربی‌ام اصلا خوب نیست، متوجه نمی‌شوم برخی از خوزستانی‌ها چه می‌گویند اما لحن‌شان جگرم را می‌سوزاند، ذهنم می‌رود به چهار سال پیش و روزهای بدون او برایم مرور می‌شود، گلویم می‌سوزد و تلخ می‌شود.

حضور پررنگ عکس‌های حاج قاسم در حسینیه امام خمینی(ره)

صحبت‌های آقا آغاز و کمی بعد، از سلیمانی سخن می‌گویند، ایشان هویت عمیق فرهنگی کرمان و نخبه‌پروری این استان را از دلایل برخاستن شخصیت‌های بزرگی چون حاج قاسم برشمردند و خاطرنشان کردند: از دل این ظرفیت بزرگ است که شخصی مثل سلیمانی بلند می‌شود که نه‌تنها کرمان بلکه کل کشور به او افتخار می‌کند.

نخبه! واژه‌ای بود که در کنار دیگر تعریف‌ها و تمجیدهای ایشان از حاج قاسم قرار گرفت. در ذهنم مرور کردم و چندین صفت ایشان طی سالیان گذشته را به یاد آوردم ...

شفاعت می‌کند

شاید یکی از اولین آنها در کرمان رقم خورد، در جریان حضور حضرت به کرمان، آقا به خانه یکی از شهداء می‌روند تا به تکریم این خانواده شهید بپردازند، داماد خانواده می‌گوید: آقا قول بدهید که آن دنیا شفاعت‌مان را می‌کنید.

ایشان هم در جواب می‌فرمایند: «ما چکاره‌ایم برای شفاعت؟ شهدا و پدر و مادر شهید در اولویتند در شفاعت کردن، بعد نگاهی به حاج قاسم می‌اندازند و ادامه می‌دهند: ایشان هم از آنهایی است که شفاعت می‌کنند، انشاءالله»

قابل تحسین و قابل تعظیم بود

روزهای اول شهادت‌ش را به یاد آوردم، همان دورانی که مردم زیاد او را نمی‌شناختند و فقط می‌دانستند خیلی آدم خوبی بود و به معنای واقعی برایشان خدمت می‌کرد، خیلی‌ها گوششان به زبان حضرت آقا بود که درباره‌اش چه می‌فرمایند، ایشان  فرمودند: «بنده قلباً و زباناً او را تحسین می‌کردم امّا امروز در مقابل آنچه او سرمنشأ آن شد و برای کشور بلکه برای منطقه به وجود آورد، در مقابل او من تعظیم می‌کنم.»

او فقط یک فرد نبود

اوج تمجیدها شاید در همین خلاصه می‌شود، زمانی که ایشان نقشه راه ماندگاری و تاثیرگذاری شهید سلیمانی را ترسیم و با عنوان مکتب شهید سلیمانی، عمق آن را به فعالان فرهنگی آموختند و فرمودند: «سردار شهید عزیز را با چشم یک مکتب، یک راه، یک مدرسه‌ی درس‌آموز نگاه کنیم.»

دو رفیق در یک قاب 

خیلی رفیق بودیم 

رهبر معظم انقلاب در جایی از سردار سلیمانی به عنوان «رفیق خوشبخت ما» نام بردند و در جایی هم فرمودند: «در دنیا با حاج قاسم خیلی رفیق بودیم، ان‌شاءالله خداوند کاری کند که در قیامت هم خیلی رفیق باشیم.

شهادتش برای من سخت‌تر است

وقتی آقا در جمع خانواده شهید سلیمانی به همسر و فرزندان داغدارش دلداری می‌دهند، یکی از جمله‌ها قابل توجه بیشتری است، «واقعاً اگر حاج قاسم در رختخواب می‌مرد، یا در تصادف می‌مرد، یا با این ناخوشی‌ها می‌مرد -[چون] اواخر، سینه‌اش ناراحت بود، شیمیایی بود، مشکل بود- آدم غصّه‌اش می‌شد، حاج قاسم باید همین جور به شهادت می‌رسید.

البتّه برای ما خیلی سخت است، برای شما سخت است، شاید برای من سخت‌تر هم باشد، ولیکن باید تحمّل کرد، باید از این مرحله عبور کنیم.»

زنده تا همیشه

خداوند در قرآن کریم شهداء را زنده معرفی می‌کند، اما رهبر انقلاب بشارت فراموش نشدن نام، یاد و راه شهید سلیمانی را داده‌اند و در جایی فرموده‌اند: «شهید سلیمانی ماندنی است، تا ابد زنده است، آنهایی که او را شهید کردند ــ ترامپ و امثال او ــ جایشان زباله‌دان تاریخ است و جزو فراموش‌شدگان تاریخ خواهند بود در زباله‌دان، امّا او تا ابد زنده است، شهید این جوری است و دشمنان او گم و گور خواهند شد. البتّه ان‌شاءاللّه بعد از آنکه تقاص دنیوی‌شان را بدهند، گم و گور خواهند شد.»

هر کدام‌شان یک تاج عزت‌اند

هر کدام یکی یکی در ذهنم می‌نشینند، برخی را هم به یاد نمی‌آورم اما آنجا در حسینیه امام خمینی(ره) و در چند متری آن یگانه مرد دوران که هیچ با کسی تعارف ندارد، موضوعاتی را از ایشان برای حاج قاسم یادآوری کردم که هر کدام‌شان یک تاج عزت‌اند، جمیع‌شان مبارکت باد سردار باوفا ... فرمانده جان‌فدا!