شکست‌های سریالی اسرائیل با سناریوی روز قدس و بازی نقش اول جمهوری اسلامی ایران

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، به طور کلی بررسی تاریخی مسأله مقاومت مردم فلسطین علیه نیروهای اشغالگر، تاریخ مقاومت آن‌ها را به دو بازه زمانی کلی پیش از انقلاب اسلامی ایران و پس از آن تقسیم می‌کند. در حقیقت می‌توانیم مشخصات و معیارهای هر دو بازه زمانی را جدای از یک دیگر ارزیابی کنیم.

هر چند پیش از انقلاب اسلامی ایران، حرکت‌های متعددی در جهت حمایت از مقاومت مردم فلسطین از سوی برخی گروه‌های انقلابی صورت گرفت؛ اما نگاهی دقیق‌تر به هر دو فضای کلی، می‌تواند عمده تفاوت‌های این دو فضا را به ما نشان بدهد. پیش از انقلاب اسلامی ایران، ادبیات مقاومت، حول محور کشورهای عربی می‌چرخید. این عربیت بود که در مقابل و مصاف رژیم صهیونیستی قرار داشت. شما در این جبهه می‌توانستید کشورهایی مثل عراق، مصر، سوریه، اردن و ... را در یک سو علیه رژیم صهیونیستی و حامیانش یعنی انگلستان و آمریکا در سوی دیگر تماشا کنید.

در حقیقت این خون عربی بود که باعث شده بود که بیشتر کشورها علیه موج حملات رژیم صهیونیستی دم از مقاومت بزنند. البته آثار و نتایج مثبتی نیز به دنبال این رویکرد دیده نمی‌شد. در حقیقت بیشتر عملیات‌ها و جنگ‌هایی که در دوران نگاه عربیت به مقاومت صورت می‌گرفت، منجر به شکست و سرخوردگی بیشتر مردم فلسطین می‌شد. هیچ جنگی طولانی مدت نمی‌شد و طولانی‌ترین جنگ‌ها که کمتر از یک ماه بودند، نتیجه‌ای جز شکست محور عربی نبود.

اما پس از انقلاب اسلامی و به ویژه با اعزام یگانی از لشکر محمد رسول الله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و با محوریت و فرماندهی حاج احمد متوسلیان و شهید همت و نیز رهبری سید حسن نصرالله نگاه جدیدی به شکل گیری هسته اولیه محور مقاومت بر اساس گفتمان اسلام آغاز شد. رویکردی که باعث شد آرام آرام جنوب لبنان که در اشغال نیروهای صهیونیست بود، آزاد شود و حتی در سال 2006 وقتی که صهیونیست‌ها حمله گسترده‌ای را برای اشغال لبنان تدارک دیده بودند، در 33 روز توسط گروه‌های مقاومت شیعه لبنانی زمین گیر شده و شکست سهمگینی بخورند تا در تاریخ شکست صهیونیست‌ها به یادگار بماند.

تا اینجای متن، پیش از آن بود که خبر حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در دمشق به گوش این نگارنده برسد. لازم است ادامه این مطلب را به این صورت بنویسم. همواره مهم‌ترین ضربه و انتقامی که در نقشه تأسیس رژیم صهیونیستی از سوی استکبار جهانی به طور مداوم وارد می‌شد، پیروزی و تقویت انقلاب اسلامی است. در حقیقت اینکه امروز رژیم صهیونیستی که بارها وحشی، سفاک و خونخوار بودن خود را با انواع قتل‌ها و جنایت‌ها در مقابل چشمان مردم جهان نشان داده است، به خود چنین جرئتی را می‌دهد که یکی از مراکز رسمی دیپلماتیک را که مصونیت جنگی دارد مورد هدف قرار دهد و در هزینه فایده خود، فشارهای جهانی را به جان می‌خرد تا جایی که برخی از کشورهایی هم که عادی سازی روابط کرده بودند اعتراضی نسبت به این اقدام رژیم صهیونیستی نشان می‌دهند، آن است که ذات جمهوری اسلامی ایران، هر لحظه ضربه‌ای کوبنده بر پیکره رژیم صهیونیستی وارد ساخته و می‌سازد. 

شنیده‌اید که می‌گویند طرف موز خوردنش هم صدای خیار خوردن می‌دهد؟ اینک رژیم صهیونیستی به جایی رسیده که حتی از صدای ضربان آرام قلب ما نیز صدای صوت وحشتناک موشک را می‌شنود. چه کسی فکرش را می‌کرد که انگلیس و آمریکا با صرف هزینه‌ها و بودجه‌های میلیاردی، در طول تاریخ بکوشند به خاطر چند قطعه زمین یک شر بسازند و در طرف مقابل یک نفر مانند امام خمینی و پس از آن امام خامنه‌ای بتواند با ساده‌ترین و کم هزینه‌ترین برنامه‌ها و طرح‌ها، تمام اقداماتشان را نقشه بر آب کند؟

چه کسی فکرش را می‌کرد که انقلاب اسلامی ایران در اواخر قرن بیست و اوایل قرن بیست و یک تبدیل به بزرگترین آنتی تز رژیم صهیونیستی شود؟ بنابراین اولاً انتقام که حقی طبیعی است و بزودی اعمال خواهد شد؛ اما باید این را بدانیم که چه چیزی باعث شده است رژیم صهیونیستی امروز اینطور در گوشه رینگ گیر بیفتد و به کارهای زشت دست بزند؟ بالاخره زمانش هم می‌رسد که پهلوان این قصه، فن آخر را پیاده کند. فن آخر نابودی حتمی رژیم صهیونیستی طبق وعده‌ای است که رهبر معظم انقلاب داده‌اند و کمتر از 25 سال آینده رقم خواهد خورد.