حجتالاسلام عربپور مطرح کرد؛
مظلومیت غواصان کربلای ۴؛ از پاره شدن طنابها در جزر اروند تا آتش مستقیم در سیمخاردارها
حجتالاسلام عربپور با بازگویی خاطراتی کمتر شنیدهشده از آموزشهای طاقتفرسا و شب آغاز عملیات، از مظلومیت غواصانی گفت که بیپناه در دل اروند، زیر آتش مستقیم دشمن ایستادند و حماسهای ماندگار رقم زدند.
به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجتالاسلام عربپور، از یادگاران عملیات کربلای ۴، در مراسم گرامیداشت ۱۳۷ گوهر شبچراغ حوزه و روحانیت در ۴ دی ۱۳۶۵ و هفتمین همایش شب خاطره کارمندان ایثارگر مرکز مدیریت حوزههای علمیه که شب گذشته بهصورت برخط برگزار شد، با بیان خاطراتی کمتر شنیدهشده از مسیر طاقتفرسای آمادهسازی غواصانو آموزشهای دشوار و شب آغاز، یکی از مظلومانهترین عملیاتهای دفاع مقدس روایت کرد.
حجتالاسلام عربپور با اشاره به آغاز آموزشهای غواصی گفت: آموزشها از زمستان سرد اصفهان شروع شد؛ ابتدا در استخرهای سرپوشیده و سپس در سد دز و پادگان سفینهالنجاه. بیش از دو تا سه ماه آموزش فشرده غواصی دیدیم، آن هم بدون تجربه قبلی و با کمترین امکانات.
وی با تأکید بر شرایط تحریم افزود: لباس غواصی بهسختی تهیه میشد و به ما میگفتند حتی یک پارگی کوچک میتواند جان غواص را به خطر بیندازد. همین مسئله، حساسیت آموزشها را چند برابر کرده بود.
شش ماه تمرین طاقتفرسا در کوهستان و آب
به گفته وی، پس از دوره غواصی، نیروها به کرمانشاه منتقل شدند و دو گردان بیش از شش ماه آموزشهای ترکیبی آبی–خاکی را در کوهستانهای سرد و برفگیر غرب کشور پشت سر گذاشتند؛ دورهای که عربپور از آن بهعنوان «سختترین آموزشهای رزمی عمرمان» یاد کرد.
مرحله بعد، استقرار در اروندکنار و تمرین در شرایط واقعی عملیات بود. حجتالاسلام عربپور با اشاره به ویژگیهای خطرناک اروندرود گفت: جریان آب در زمان جزر به ۶۰ تا ۷۰ کیلومتر در ساعت میرسید. آن شب، جزر زودتر شروع شد، طنابها پاره شد و برخی نیروها را آب با خودش برد.
وی افزود: سردی شدید آب، جریان سهمگین رودخانه و حتی حضور کوسهها، بخشی از واقعیت تمرینهای غواصی بود؛ واقعیتی که بارها به مجروحیت و شهادت نیروها انجامید.
این رزمنده با اشاره به شب عملیات گفت: از چند شب قبل بهصورت کاملاً مخفیانه در خانههای خرمشهر مستقر شدیم. تأکید شده بود کوچکترین تحرکی نداشته باشیم، چون هواپیماهای شناسایی دشمن دائم در حال پرواز بودند.
وی ادامه داد: برخلاف پیشبینیها، از ساعت ۹ شب منورهای دشمن آسمان را مثل روز روشن کرد. خمپاره و آتش سنگین نشان میداد دشمن کاملاً آماده است.
ورود به آب؛ بیپناه زیر آتش مستقیم
حجتالاسلام عربپور با اشاره به محدودیت تجهیزات غواصان گفت: لباس غواصی فقط وزن بدن را تحمل میکرد، اما ما سینهبند، سه خشاب، نارنجک، اسلحه و تجهیزات کامل داشتیم. مجبور بودیم با ابتکار خودمان را روی آب نگه داریم.
این غواص عملیات کربلای ۴ با اشاره به فاصله ۵۰۰ تا ۶۰۰ متری تا خط دشمن گفت: خیلیها همانجا در آب شهید شدند؛ تیر مستقیم به سر میخورد و دیگر کاری از کسی برنمیآمد.
وی افزود: گروهی از غواصان با وجود آتش سنگین، خود را به موانع دشمن رساندند؛ حلقههای متعدد سیمخاردار، موانع خورشیدی، مین و در نهایت سنگرهای دشمن. گروه تخریب دیگر نبود؛ همه شهید شده بودند.
این رزمنده لحظه مجروح شدن خود را چنین روایت کرد: ترکش به سینهام خورد، نفسم بالا نمیآمد و یک دست و پایم از کار افتاد. ساعتها میان سیمخاردارها، زیر آتش مستقیم، نه راه جلو داشتم و نه عقب.
حجتالاسلام عربپور در پایان تأکید کرد: مظلومیت غواصان کربلای ۴ گفتنی نیست؛ بیپناه در آب، زیر آتش مستقیم دو لول، چهارلول و تیربار. اگر کسی زنده ماند، فقط لطف خدا بود.
ارسال نظرات