اهانت به ساحت پیامبران در شبکه من و تو

به گزارش سرویس مانیتورینگ خبرگزاری رسا، یکی از مهمانان برنامه«بفرمایید شام» شبکه من و تو با اشاره به نقش باغبانی پیامبران در راستای رشد و تعالی نهال خداجویی مردم زمان خویش گفت: برخی از این پیامبران، باغبان‌های خوبی نبودند و مردم را از شاخه‌های اصلی دین به سمت شاخه های دیگر منحرف کردند.

وی که سعی می‌کرد با استفاده از ادبیات محترمانه از شدت اهانت خویش بکاهد در ادامه با اشاره به پیشرفت‌های کنونی علمی و بالا رفتن درک و فهم عمومی جامعه ضمن انتقاد شدید از تقلید ادامه داد: در زمان کنونی مردم بدون تقلید نیز می‌توانند به خدا برسند این‌گونه زیر سؤال بردن مبانی دینی و اهانت به آموزه‌های الهی بدین جا ختم نشد و مهمان دیگر برنامه نیز اعتقاد به روح را که از مسائل هم اعتقادی امت اسلام است زیر سؤال برد و از این مسأله با عنوان داستان‌سازی در جهت سرگرم کردن مردم یاد کرد.

وی همچنین در بخش دیگری از افاضات خویش گفت: که بحث قیامت و جهان پس از مرگ صرفاً به خاطر دلخوشی مردم بیان می‌شود و گرنه اصولاً جهان پس از مرگی وجود ندارد و هرچه که هست در همین دنیای کنونی است که در آن زندگی می‌کنیم.

اهانت آشکار به ساحت انبیای الهی و پس از آن زیر سؤال بردن آموزه‌های دینی در شبکه من و تو بیش از پیش اهداف پشت پرده ضد فرهنگی این شبکه را روشن می‌کند.

البته در پاسخ به شبهات مطرح شده ذکر چند نکته ضروری است:

بحث تقلید که در این برنامه از آن یاد شد، نه به‌عنوان یک عمل کورکورانه و از سر جاهلیت بلکه به‌عنوان رجوع به متخصص و اهل فن در مسائل اسلامی مطرح شده است، همان‌گونه که بیمار برای تشخیص و درمان بیماری خویش به متخصص پزشکی رجوع کرده و مطابق تجویز وی عمل می‌کند، هر شخصی برای اصلاح امر دین خویش نیز می‌بایست به متخصص فن رجوع و از نظرات او استفاده کند؛ آیا پیشرفت علم و تکنولوژی و دسترسی به بهترین کتاب‌های و سایت‌های پزشکی دلیلی قانع کننده برای عدم مراجعه بیماران به پزشک محسوب می‌شود؟

درباره مسأله روح نیز دلایل متعدد وجود دارد که به برخی از آنان اشاره می کنیم:

درباره وجود روح انسانی، یعنی روح مجرد از دیدگاه قرآن کریم، جای هیچ تردیدی نیست. روح انسان در قرآن گاهی با تعبیر روح و گاه با تعابیر نفس، فؤاد، قلب و گاهی با تعبیر صدر مطرح شده است. ولی حقیقت این پنج واژه تقریباً واحد است.

آیات متفاوتی هم درباره این پنج واژه آمده‌ است که همگی دلیل بر این مدعا است که انسان بعدی غیر از بدن و جسم دارد؛ برای نمونه به آیات زیر می‌توان اشاره کرد: ﴿ثُمَّ سَوَّاهُ وَ نَفَخَ فِیهِ مِن رُّوحِهِ﴾ آن‌گاه او را درست‏‌اندام کرد و از روح خویش در او دمید.

خداوند، پس از آنکه بدن انسان را معتدل آفرید، از روح خودش، یعنی از روح منسوب به خود، در آن کالبد مادی دمید.

منظور از تعبیر «مِن رُّوحِهِ» این نیست که خداوند، از روح خودش در کالبد آدم دمید، بلکه از روح منسوب به خودش در آن کالبد مادی دمید. همین تعبیر کافی است که ما را به این نکته رهنمون شود که روح انسان که دمیده‌شده از روح منسوب به خدا است، از بدن جدا است و انسان دو بُعد دارد: 1ـ بدن مادی؛ 2ـ‌ روح معنوی و مجرد.

در قرآن به نقل از کافران می‌خوانیم: ﴿وَ قَالُوا أَإِذا ضَلَلْنَا فِی الْأَرْضِ أَإِنَّا لَفِی خَلْقٍ جَدِیدٍ﴾ و گفتند: «آیا وقتى در [دل] زمین گُم شدیم، آیا [باز] ما در خلقت جدیدى خواهیم بود؟» هنگامی که ما مردیم و در زمین گم شدیم، آیا ما آفرینش جدیدی خواهیم داشت؟

خداوند در پاسخ آنها می‌فرماید: ﴿قُلْ یَتَوَفَّاکُم مَّلَکُ الْمَوْتِ الَّذِی وُکِّلَ بِکُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّکُمْ تُرْجَعُونَ﴾

بگو: «فرشته مرگى که بر شما گمارده شده است، جانتان را می‌‌ستاند. آن‌گاه به سوى پروردگارتان باز گردانیده می‌‌شوید»

‌بگو: شما گم نمی‌شوید، بلکه فرشته مرگ، که بر شما گمارده شده است، شما را می‌گیرد و سپس به سوی پروردگارتان بازگردانده می‌شوید.

از این آیه  می‌توان دریافت: ملاک هویت انسان، روح است؛ زیرا خداوند می‌فرماید که فرشته مرگ، شما را می‌گیرد. سوال اینجاست که این شما به کدام بعد انسان اشاره دارد؟ آیا خداوند جسم را می‌گیرد؟ صحیح اینست که فرشته مرگ، به هنگام مرگ، توفی می‌کند؛ یعنی، نفس و روح انسان را می‌گیرد و به عالم بالا می‌برد، در حالی که بدن و کالبد جسمانی انسان در همین عالم می‌ماند و در زیر خاک متلاشی می‌شود./9161/ت302/ن