امام حسن به تمام معنا مظلوم ترین فرد در عالم است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیتالله جعفر سبحانی از مراجع تقلید در درس تفسیر قرآن کریم خود که در پانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان در مسجد مدرسه مبارکه حجتیه قم برگزار شد، با اشاره به آیه 38 سوره یس، گفت: خداوند برای بشر یک تقویم طبیعی آفریده است که همه افراد میتوانند از آن بهره ببرند و آن ماه در آسمان است که زمان را به ما نشان میدهد.
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم با بیان اینکه از ویژگیهای اسلام آن است که همیشه از ابزار و ادوات طبیعی استفاده میکند تا آن ابزار در اختیار همگان باشد، گفت: سال شمسی خوب است اما در اختیار همگان نیست، از این رو مقیاس نجوم، ماه قمری است.
وی افزود: سال شمسی یک جنبه فنی و علمی دارد که انسان فلکی میتوان یک سال شمسی را رصد کند، اما از آنجا که اسلام تنها برای منجمها و فلکیها نیامده و برای کل کره زمین است، یک تقویم طبیعی در آسمان آفریده که همه افراد با یک نگاه میفهمند اول، وسط و یا آخر ماه چه زمانی است.
حضرت آیتالله سبحانی در عین حال در بیان ارزش و اهمیت سال شمسی و فعالیت منجمان متذکر شد: ما در رسالههای خود نوشتهایم که اگر کسی سال خمسی خود را با سال شمسی قرار دهد اشکالی ندارد، اما اسلام میزان عمومی را سال قمری قرار داده است.
وی همچنین با بیان اینکه در دادگستریها با جمع قرائن و شواهد میتوانند مجرم را از غیرمجرم بشناسند و حق را از باطل تشخیص دهند و دادستان با سؤال پیچی و فرستادن افراد به نقاط مختلف میتواند حق را از باطل تمییز دهند، این مسأله را درباره قرآن و با توجه به سوره مبارکه یس بررسی کرد.
اهمیت ماه در شناخت زمان
این مفسر برجسته قرآن کریم یادآور شد: هیأت بطلمیوسی در زمان نزول قرآن و حتی پس از نزول قرآن تا نهصد سال میگفت که زمین مرکز است، چهار کره زمین، آب، هوا و نار را با 9 فلک برای آن تصویر میکرد و معتقد بود که ستارگان و حتی قمر و شمس در درون این فلکها میخکوب هستند و حرکتی ندارد.
وی با بیان اینکه قرآن در زمانی که بطلمیوس بر تمام جهان حکومت میکرد، میفرماید «والشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ* وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ»، در حالی که آنها میگفتند آفتاب میخکوب است و ظرفش حرکت میکند، افزود: تمام تعبیرها در قرآن بر روی حساب و تشبیههای قرآنی حساب شده است.
حضرت آیتالله سبحانی با اشاره به اینکه در گذشته و در روستاهای ایران با یک نگاه به ماه میگفتند چندم ماه است، تصریح کرد: خلاق متعال برای امور بشر در قارههای پنجگانه که از نظر فرهنگ و جغرافیا مختلف هستند یک نعمت عمومی بزرگ قرار داده و آن ماه است که با گردش در منازل، زمانها را مشخص میکند.
وی با بیان اینکه به ساعت و مسائل متفرقه عادت کردهایم و توجه ما به ماه کم شده است، اما ماه برای افرادی که در مناطق کوهستانی زندگی میکنند یک تقویم طبیعی است، گفت: این امر ثابت میکند که قرآن ساخت پیامبر نیست که اگر اینطور بود باید مانند هیأت بطلمیوسی سخن میگفت ماه و آفتاب در این فلک ثابت است و فلک میچرخد.
نقش ماه و خورشید در نظم آفرینش
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم با تأکید بر اینکه قرآن دریایی ناپیدا کرانه و لایدرک ساحله است و گذشت زمان سبب خواهد شد که از قرآن بهرههای بیشتری بگیریم، در تفسیر آیات 37 و 38 سوره یس ادامه داد: اینکه خداوند متعال میفرماید آفتاب حق ندارد ماه را درک کند، میخواهد بگوید که اگر آفتاب بر ماه بتازد، نظم این نظام را به هم میزند.
وی ادامه داد: آفتاب باید در مقام خود و ماه نیز در مقام خود باشد، آفتاب نباید قمر را درک کند و با هم جمع شوند که اگر اینگونه شود نظم نظام به هم میخورد و زندگی بشر مختل میشود و این خلاف خواست خدا است، اما یکی از علائم قیامت آن است که خورشید در کنار ماه و شب در کنار روز قرار میگیرد.
امام حسن مظلومترین فرد عالم
حضرت آیتالله سبحانی در ادامه روز میلاد اختر جهان ولایت، امام حسن(ع) را به عموم مسلمانان جهان به ویژه حضرت ولیعصر(عج) تبریک گفت و افزود: امام حسن(ع) به تمام معنا مظلومترین فرد دنیا است چراکه در تمام دنیا هیچکس ندیده کسی مانند حسن بن علی(ع) پای منبر بنشیند، معاویه بالای منبر رود، علی(ع) و فرزندان او را را دشنام دهد.
وی با بیان اینکه وقتی حسن بن علی(ع) را به خاک سپردند مروان بن حکم گریه میکرد، امام حسین(ع) گفت تو چرا گریه میکنی گفت گریه من برای این است که برادرت صبر و حلمی مانند کوه داشت، افزود: چه حلمی بالاتر از اینکه مرد شامی بر حسن بن علی(ع) دشنام دهد و او بگوید چه حاجتی داری بگو تا برآورده شود.
این مفسر برجسته قرآن کریم گفت: دو روایت هست که وقتی حضرت متولد شد او را در یک حریر بهشتی پیچاندند و خدمت پیامبر اکرم(ص) آوردند، در روایت دیگر دارد که او را در پارچه زردی پیچاندند و خدمت حضرت آوردند، در معنی دوم دارند که پیامبر اعتراض کرد که من بارها گفتهام نوزاد را در پارچه زرد نپیچانید، این رسم نصرانیها است./920/پ201/ج