بدون اراده ایران، صلح و ثبات در منطقه مستقر نخواهد شد/ پیروزی ما در گرو مقدم دانستن منافع انقلاب بر منافع شخصی است

 به گزارش خبرگزاری رسا، رییس‌جمهوری صبح امروز (دوشنبه) در همایش ملی روز بزرگداشت شهدا، وحدت، ایمان، اطاعت از رهبری و ولایت فقیه، ایستادگی و روح بلند امام و اعتقاد مردم به نصرت الهی را از عوامل پیروزی ملت ایران در دفاع مقدس دانست و اظهار داشت: ما باید وحدت و انسجام خود را حفظ کنیم و در این صورت تمام دنیا در برابر ملت ایران هیچ خواهد بود.

متن کامل سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین

یا أیُّها الَّذینَ آمَنوُا هَلْ اَدُلُّکُمْ علی تِجارَهٍ تُنْجیکُمْ مِنْ عَذابٍ ألیمٍ تِوْمِنونَ بِاللهِ وَ رَسوُلِهِ وَ تُجاهِدونَ فی سبیلِ اللهِ بِأمْوالِکُمْ وَ أّنْفُسِکُمْ ذلُکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ

روز شهید یعنی روز ایثار، فداکاری، مقاومت و ایستادگی در برابر تجاوز. یعنی روز عزت و سربلندی، نه تنها برای یک خانواده که برای یک ملت و برای یک تاریخ، این روز بزرگ را گرامی و پاس می‌داریم . از خداوند بزرگ می‌خواهیم قدردان راه و خون شهیدان و همه ایثارگران و ادامه‌دهنده مسیر و آرمان‌های آنها و اهدافشان باشیم. جهاد، مقاومت و ایستادگی بخشی از هویت و تاریخ هر ملتی را تشکیل می‌دهد.

می‌دانید که بخشی از تاریخ هر ملتی را جنگ‌ها، به تعبیری دلاوری‌ها و ایستادگی‌های آن ملت تشکیل می‌دهد. حتی بخشی از هویت یک ملت، مربوط به جهاد، مقاومت و ایستادگی آن ملت است.حتی در مقاطعی از تاریخ اگر اسطوره بزرگی برای دفاع و ایستادگی و جنگ نداشتند، اسطوره‌ای را آفریدند و خلق کردند.

رستم و اسفندیار و امثال آنها، خلق اسطوره‌هایی برای روحیه‌ دلاوری، ایستادگی، مقاومت، رزم و جنگ و جهاد بوده است. اما برخی از ملت‌ها نیازی به اسطوره‌های تخلیی ندارند، چرا که اسطوره‌های واقعی زیاد دارند. نمونه‌هایی مثل علی(ع) می‌تواند برای تاریخ امروز و فردای ما سرمشق و درس‌آموز باشد.

شهیدان نقش بزرگی را در حرکت تاریخی و پیروزی‌های بزرگ داشته‌اند
در تاریخ قرن‌های گذشته ایران و حتی در همین 150 سال اخیر، در مقاطع حساس سرنوشت‌ساز، شهیدان نقش بزرگی را در حرکت تاریخی و پیروزی‌های بزرگ داشته‌اند.

به مشروطه‌، ماجرای مقاومت تنگستان و قیام جنگل نگاه کنید؛ در هر مقطعی از آن مقاطع تاریخ‌ساز و مهم، خون و نقش شهیدان و ایثارگران بسیار پررنگ است. در ایران در هر مقطعی که نهضت اسلامی و انقلابی شکل گرفت، دلاوران به صحنه آمدند و خون خود را تقدیم کردند.

نهضت و انقلاب اسلامی هم زمانی موج و اوج گرفت که با خون شهیدان رنگین شد. حرکت اسلامی از مهر ماه سال 1341 شروع شد، البته فراز و نشیب داشت. پیروزی‌هایی در اواخر آبان و آذر همان سال به دست آمد و اوضاع جدیدی از دی ماه همان سال شروع شد، اما فروردین ماه سال 1342 که کشتار مدرسه فیضیه اتفاق افتاد، ‌اولین باری بود که انقلاب اوج می‌گرفت و آن با خون شهیدان طلبه در مدرسه فیضیه قم در روز دوم فروردین سال 1342 بود آغاز شد . در هر مقطعی که نهضت ما اوج گرفت جایی بود که دلاوران به صحنه آمدند و خون پاک خود را تقدیم کردند.

15 خرداد سال 1342، 17 شهریور، 21 و 22 بهمن از آن نمونه‌های بزرگ بود. بعد از پیروزی انقلاب هم بزرگانی را تقدیم راه انقلاب کردیم؛ از شهید مطهری‌ها گرفته تا مفتح‌ها، رجایی‌ها، بهشتی‌ها و باهنرها. اما دفاع مقدس در این 8 سال حال و هوای دیگری دارد. کم و بیش در همه این حرکت‌ها، اگر در متن نبوده ام در حاشیه بوده ام، در فیضیه و 15 خرداد و در همه مقاطع انقلاب کم و بیش بودم و در دوران دفاع مقدس هم در حاشیه بودم.حال و هوای این 8 سال با همیشه متفاوت بود.‌ اولاً یک ملت تازه انقلاب کرده که صدها مشکل طبیعی پیش پایش است و هرگز قصد تجاوز به هیچ کشوری را ندارد، ناگهان مظلومانه مورد تجاوز گسترده قرار می‌گیرد، این با ترور و کشتار در یک خیابان فرق می‌کند.

در بعد از ظهر 31 شهریور سال 1359 که همه آماده می‌شدند لوازم التحریر و کیف برای مدرسه تهیه کنند و بچه‌ها و معلم‌ها آماده می شدند برای درس و تدریس . عده‌ای هم برای سفر حج مهیا می‌شدند این تجاوز شروع شد . می‌دانید که این جنگ و تجاوز در ماه حرام شروع شد. هر ماه دیگری هم بود این جنگ حرام بود چون تجاوز بود. صدامیان این تجاوز را در ماه ذی‌القعده، یعنی ماه حرام شروع کردند. عده‌ای عازم حج و مدرسه و عده‌ای هم دنبال کشاورزی و زندگی خودشان بودند.

یک دفعه از هوا و دریا و زمین با بمب و گلوله ، تانک و توپخانه و قایق و ناوچه به ما حمله کردند. چرا؟ چه کار کرده بودیم علیه عراق و همسایه‌ها یمان؟

یک جنگ با مظلومیت تمام یک ملت. ما که آن وقت نیروی مسلح آماده‌ای نداشتیم. اوضاع بعد از انقلاب بود. وضع ارتش ما خاص بود. تازه داشتیم ارتش را سامان می‌دادیم. همه سلاح‌هایی که داشتیم تقریباً غربی بود و قطعات و آموزش آن سلاح‌ها قطع شده بود.

مستشاران نظامی که اداره ‌کننده بودند رفته بودند. قراردادها همه به صورتی به حالت لغو درآمده بود. تقریباً بزرگترین فرماندهان ارتش ما در آن مقاطع و در ماه‌های اول شروع جنگ درجه‌شان سرگردی یا سروانی بود و بعد هم شدند فرمانده .یعنی ما افسران جوان سروان و سرگرد و حتی استثنائاً سرهنگ هم داشتیم. اینها شدند فرماندهان ما. کسی را نداشتیم و اوضاع خاصی بود.

سپاه هم تازه شروع به کار کرده بود و حالت نظامی نداشت و اول جنگ بیشتر حالت انتظامی و امنیتی داشت. بچه‌ها برای انجام وظیفه آمده و وارد صحنه شده بودند. سلاح آن زمان سبک و انفرادی بود. در آبان سال 1359 خمپاره 60 را در زاغه‌ای کشف کردیم. همه آمار ها می‌گفت خمپاره 60 در ایران نداریم. هر چه بررسی می‌کردیم می‌گفتند خمپاره 60 وجود ندارد.

با هیاتی مامور شدیم از تمام زاغه های مهمات ایران بازدید کنیم. مسئول آن هیات بودم و از مهرماه سال 59 شروع کردیم و به تمام کشور رفتیم . به هر کجا پادگان و انبار و زاغه مهماتی بودیم رفتیم و بازدید کردیم.

در آبان ماه در یک زاغه مهماتی خمپاره 60 پیدا کردیم. حالا شاید عده‌ای که مسایل نظامی را می‌دانند بگویند خمپاره 60 چیز خاصی نیست. اما آن موقع وضعیت ما چنین بود.

وقتی خمپاره 60 پیدا کردیم، از آن زاغه مهماتی که در استان فارس بود تماس گرفتم مسئولان در تهران و رییس مجلس و رییس جمهوری گفتم خمپاره 60 پیدا کرده ایم. سپاه دنبال خمپاره 60 بود. مثل این بود که دنیا را به ما داده بودند. می خواهم بگویم مظلومیت ما چقدر بود.

همیشه شهادت، ایثار و ایستادگی نقطه اوج روحیه یک ملت است
وقتی توانستیم با هواپیما کلاشینکف بیاوریم، نمی‌دانید چقدر خوشحالی کردیم. اول جنگ این بود. این ملت خیلی مظلوم بود و رزمندگان شما مظلومانه جنگیدند.

همیشه شهید، شهادت،‌ایثار و ایستادگی، نقطه اوج روحیه یک ملت است. مخصوصاً آن ملتی که اینقدر مظلوم باشد. امام بود و این امت و جوان‌های ایثارگر و فداکار و لطف خدا. هیچ چیز دیگری نداشتیم.

تمام دنیا آمدند پشت این متجاوزی که به ما حمله کرده بود. کجای تاریخ چنین چیزی را سراغ دارید. برگردید به قرن‌ها و دهه‌های پیش، مخصوصاً زمانی که جهان دو قطبی شروع شده بود. کجا سراغ دارید در یک جنگ، شرق و غرب پشت سر متجاوز بایستند و آن طرفی که مورد تجاوز و مظلوم واقع شده هیچ کس به او کمک نکند.

عزیزان من، خانواده‌های بزرگوار که در برابر عظمت و ایثار شما همه باید سر تواضع فرود بیاوریم، هواپیماهایی که می‌آمدند تهران را بمباران می کردند، یعنی میگ 25 ، دو سال بعد از جنگ شوروی سابق به آنها داده بود قبل از جنگ هم کمک کرده بودند.

یا میراژ F1 داشتند که پالایشگاه‌های ما را با موشک می‌زدند، میراژ F1 می آمد پالایشگاه‌ها و تلمبه خانه های ما را از 6 تا 7 کیلومتری با موشک می زد و بعد دور می‌زد و می رفت. هر چه می گفتیم چرا نتوانستید با توپ پدافند هواپیما را بزنید می گفتند اصلا ما هواپیما را ندیدیم.متوجه شدیم که این هواپیما اصلاً روی هدف نمی‌آید و از 6 الی 7 کیلومتری موشکش را پرتاب می‌کند و دور می‌زند و می رود.

هواپیما می آمد تهران را بمباران می کرد ما بحث می‌کردیم که هواپیما از کجا عبور کرد. بعد می دیدیم که هواپیما سمت کرج بمب را رها ‌کرده و دور ‌زده و بر‌گشته است.منتهی آن هواپیما در ارتفاعی که بود، در کرج بمب را رها می‌کرد و در تهران بمب به زمین می‌خورد. برایش مهم نبود کجای تهران بخورد. می‌خواست شهر تهران را بزند.

همه دنیا آمدند به کمک متجاوز. تمام تحرکات جبهه‌های ما را علاوه بر دشمنان، منافقین و گروهک‌ها، هواپیماهای آواکس آمریکایی هم روی خاک عربستان می‌گرفتند. غیر از ماهواره‌ها که تحرکات ما را می‌گرفتند، آواکس‌‌هایی که روی خاک عربستان بودند تقریباً تا فضای تبریز را می‌گرفتند.

اروپا، همسایگان و کشورهای همسایه به متجاوز کمک می کردند. هواپیما ها می‌آمدند، می زدند و برمی‌گشتند. محاسبه می‌کردیم که ببینیم چطور این هواپیما بنزینش می‌رسد و نمی‌توانستیم متوجه شویم.

ما مظلومانه ایستادیم و جنگیدیم و مقابله کردیم
بعد دیدیم هواپیما می‌آید بندرعباس، هدف را می زند و می‌رود در امارات می‌نشیند خلبان پیاده می‌شود و آنجا تجلیل می‌شود. سوخت می‌گیرد و بعد بلند می‌شود و برمی‌گردد. همه به این متجاوز کمک کردند و ما مظلومانه ایستادیم و جنگیدیم و مقابله کردیم. حالا عظمت فرزندان شما و عظمت همسرانتان که در جنگ شهید شدند و بزرگی جانبازان و آزادگان ما روشن‌ می‌شود.

مظلومانه و تنها با دست خالی نه در برابر عراق که در برابر دنیا جنگیدیم و ایستادیم و خداوند این ملت مظلوم مؤمن ایثارگر را پیروز کرد. البته وحدت ایمان و اطاعت این ملت در برابر رهبری، ارتباط امت با ولایت فقیه، ایستادگی امام و روح بلند امام و اعتقاد مردم به امام و از همه مهم‌تر اعتقاد مردم به نصرت الهی وجود داشت.

و لینصرنّ الله من ینصره برای همین جهاد است، وَلَولا دَفعُ اللَّهِ النّاسَ بَعضَهُم بِبَعضٍ لَهُدِّمَت صَوامِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَواتٌ وَمَساجِدُ یُذکَرُ فیهَا اسمُ اللَّهِ کَثیرًا * وَلَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ * إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزیزٌ.

اگر بتوانیم اتصالمان را با خداوند حس کنیم، دنیا هیچ است. اگر ما بتوانیم وحدت و انسجام‌مان را حفظ کنیم قدرت دنیا چیزی نیست. اشکال ندارد دو جناح با هم رقابت کنند و احزاب سیاسی داشته باشیم. اما وقتی بحث کشور، ملت و منافع ملی و ارزش‌های انقلابی اسلامی و ملی است، حزب و جناح معنی ندارد و یک ملت هستیم.

یادمان نرود شوخی جای خود دارد و بحث هم جای خود را دارد. اگر هم اختلافی باشد و به تضارب آرا کمک کند و فکر ما جلوتر برود ممکن است خوب باشد، ولی نه اختلافی که به نزاع بکشد. نیروی همدیگر را از بین نبریم. شهید و خانواده شهدا و ایثارگران برای همه ملت ایران هستند. به هیچ حزبی تعلق ندارند. تمام ملت ایران به شهیدانشان افتخار می‌کنند.

تمام مردم ایران وقتی به گلزار شهدا می‌روند عطر شهدا را استشمام می‌کنند. این شامه برای حزب خاصی نیست. تمام مردم در برابر خانواده‌های ایثارگر تواضع و احترام می‌کنند. بروید خانه شهدا ببینید آنجا چه بوی عطری می‌آید. ببینید خانواده‌ای که چهار، پنج شهید داده اند چه روح بلندی دارند. به خانه عزیز جانبازی رفتم که دو دست، یک پا و دو چشمش را از دست داده بود؛ چه روحیه بلندی داشت. به من گفت، به فکر ما نباش. مردم به ما توجه دارند. به فکر معلولانی باشید که جانباز نیستند. الله اکبر از این روحیه و عظمت. خیلی مردم بزرگی داریم. ما نیاز به ایثار داریم. ایثار یعنی از منافع خود و خانواده برای ارزش‌ها و آرمان‌ها مردم گذشتن.

و یوثرون علی انفسهم و لو کان بهم خصاصه خودش نیاز دارد، گرسنه و تشنه است اما قمقمه آب را به رزمنده کنار دستی اش می‌دهد. خیلی از شما ها در رزم و جنگ بودید. هیچ وقت صحنه شب‌های عملیات را موقع خداحافظی از یاد نمی برم. نمی‌دانید چه صفا و روحیه‌ای بود. این ملت ما با همه مظلومیت، سال اول دفاع کرد. البته عملیات تهاجمی هم در سال اول داشتیم. اولین عملیات ما پای پل کرخه بود. در طول یک سال، چهارده عملیات طراحی و اجرایی کردیم؛ البته عملیات‌ها کوچک و محدود بود.

اما بعد از یک سال عملیات‌های بزرگ و سرنوشت‌ساز شروع شد. نخستین عملیات بزرگ ما شکستن حصر آبادان بود. یک سال بعد از جنگ که 31 شهریور شروع شده بود، حصر آبادان را شکستیم. یک سال می گذشت که دنیا پشت صدام بود. ما هم چیزی نداشتیم و دستمان خالی بود. اما بعد از یک سال عملیاتی بزرگ را انجام دادیم. چند ماه بعدش عملیات طریق القدس، فتح بستان و چند ماه بعد هم عملیات فتح‌المبین را انجام دادیم که عملیات بزرگی بود. بعدش هم آزادی خرمشهر بود. در عرض یک سال، همین ملت با دست خالی آماده می‌شود مقابله می کند و پیروز می‌شود و ظرف کمتر از 2 سال خرمشهرش را آزاد می‌کند. برای دلاوری‌ها و ایستادگی‌ها، امروز هم به آن روحیه نیاز داریم؛ اگر می‌خواهیم بر مشکلات فائق بیاییم و از پیچ‌ها عبور کنیم روح بزرگ شهدا و امام راحل شاد و دل رهبر ما خوشحال باشد و از همه بالاتر، رضای خدا را داشته باشیم هیچ چیز دیگری بالاتر از این نیست. رضای حق بالاترین آرمان و هدف برای هر مومن و مسلمان است.

امروز نیاز به ایثار و فداکاری داریم
اگر می‌خواهیم رضای حق را داشته باشیم، امروز نیاز به ایثار داریم. باید ایثار و فداکاری کنیم. باید از خود و منافعمان برای آرمان‌های بزرگمان بگذریم و در خط مقدم این کار شماها هستید. شما خانواده‌های عزیز و بزرگوار. باید در برابر بداخلاقی‌ها ایثارکنیم و بگذریم و گذشت داشته باشیم. ما در دنیا هنوز هم بدخواه و توطئه‌گر علیه خودمان زیاد داریم. حرف آن شاعر درست است که گفت پیروزی در جنگ مهم است، اما مهم‌تر از آن پیروزی بر جنگ است. اگر امروز قدرت ایثار و ایستادگی و مقاومت را نشان دهیم، بر جنگ پیروز شده ایم. یعنی نگذاریم توطئه‌گر توطئه‌اش را بر ما اعمال کند. شده ایم. بدانید که سلاح در جنگ پیروز نمی‌شود. یادمان باشد این انسان است که در جنگ پیروز می‌شود.

جنگ تقابل سلاح‌ها نیست، تقابل اراده‌هاست
اراده است که بر اراده‌ای پیروز می‌شود. تفنگ بر تفنگ پیروز نمی‌شود. اراده است که بر اراده دیگری غلبه می‌کند. جنگ تقابل سلاح‌ها نیست، تقابل اراده‌هاست. امروز دشمن، بدخواهان و بیگانگان باید اراده، ایثار و فداکاری ما را ببینند.

تردید نکنید که در برابر انواع مسایلی که پیش رو داریم، با مقدم‌داشتن منافع انقلاب، نظام و کشور بر خودمان، خانواده و منافع شخصی‌مان پیروز خواهم بود.

اگر روزهای اول انقلاب دشمن فکر می‌کرد ایران کشوری است که ضعیف شده این خیال خام را داشت که می‌تواند انقلاب و نظام ما را از بین ببرد، امروز برای همه روشن است که قوی‌ترین و بزرگترین و مقتدرترین کشور در این منطقه، جمهوری اسلامی ایران است.

نه تنها ایران کشوری مقتدر است، بلکه بیگانگان می‌دانند در این منطقه بدون حضور و اراده ایران امروز صلح و ثبات در منطقه استقرار پیدا نخواهد کرد و این افتخار برای شهیدان شماست؛ اینکه از آنجا به اینجا رسیدیم و اینکه از آن سرزمینی که دشمن فکر می‌کرد ما در حضیض هستیم، امروز در قله قرار داریم و این به خاطر شما ایثارگران، فرزندان شما و شهدای شما و همه آنهایی است که برای اعتلای کشور فداکاری کردند.

دولت وظیفه خود می‌داند که برای خانواده‌های ایثارگر هر آنچه در توان دارد انجام وظیفه کند
دولت وظیفه خود می‌داند که برای خانواده‌های ایثارگر هر آنچه در توان دارد انجام وظیفه کند. می‌دانید وضعیت دولت اوضاع سهلی نیست؛ مشکلات فراوانی در کنار ماست، اما در عین حال ما در این شش ماه در حد توانمان قدم‌هایی برداشته ایم و ان شاء‌الله به حول و قوه الهی قدم‌های بیشتری برخواهیم داشت. این به معنای منت گذاری نیست. این وظیفه ماست و هر کاری کردیم ادای وظیفه است. ان شاء‌الله خدا به ما توفیق بدهد که باز هم بیشتر ادای وظیفه کنیم.

ان شاء الله در زندگی‌تان بیش از پیش موفق باشید. عزت و عظمت شما مستدام باد.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

/924/د102/ج