خلأ فیلم ها و هنرمندان ارزشی سینمای ایران را آزار می دهد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، جشنواره فیلم فجر پس از پیگیری های مدیران استانی و تلاش های رسانه ای روز گذشته 16 بهمن در مشهد آغاز به کار کرد و این درحالی است که از قبل گفته شده بود اکران فیلم های فجر امسال به دلیل نبود بودجه و مشکلات مالی در استان ها انجام نمی شود اما بنا به ضرورت هایی که گاه شنیدن آن ها هم دردی از مردم جامعه دوا نمی کند، قرار شد جشنواره دوازدهم در سه استان کشور برگزار شود.

جشنوراه فیلم فجر در ایام الله دهه فجر انقلاب و همزمان با سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی آغاز می شود و همه بهانه این جشنواره همین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی است و این درحالی است که با نیم نگاهی به فیلم ها فقط ردپایی کمرنگ از ارزش های انقلاب و امام (ره) و شهدا در آن به چشم می خورد.

دغدغه فیلم فجر، دغدغه نان شب نیست

اگر بخواهیم نگاهی گذرا به کارنامه چندساله فیلم های فجر داشته باشیم جای پای خیلی از مفاهیم ارزشی و فیلم های معناداردر این جشنواره خالی است و گاه متأسفانه آنچه در فیلم های جشنواره فیلم فجر قابل مشاهده و پررنگ است ضعیف جلوه دادن ارزش های اسلامی و گاه به سخره گرفتن روش ها و سبک زندگی مردم ایران است و گاه بی تمدنی و عقب مادنگی کشور در پرده همین جشنواره سیاه نمایی می شود و زندگی غربی بر سبک زندگی ایرانی اسلامی  چیره می شود و برتری آن به مخاطبان منتقل می شود.

 بدون مد، تجمل گرایی، عشوه گری می توان به زندگی ادامه داد اما بدون امنیت هرگز و آیا جای این سؤوال در ذهن کارگردانان و هنرمندان جامعه هنری ما همیشه خالی نیست که امنیت امروز دستاورد خون هزاران شهیدی است که به پای درخت انقلاب ریخته شده است و هنوز هم ادامه دارد؟ آیا امروز همه کسانی که فریادشان دربوق بلند است که اماها و اگرهای قانون فیلمسازی دست و پای ما را برای ساختن فیلم ها بسته است و ما چاره ای به جز عقب نشینی نداریم، آیا چشم هایشان کور و گوش هایشان کر است که سوژه های به نابی یاقوت را در سرزمین عدالت و آزادی نمی بینند؟! آیا سوژه های ایثارگری شهدا فیلم نمی شود؟ آیا با دست خالی کارکردن برای مردم عشایر و روستاها سوژه نمی شود؟ آیا تلاش زنان بی سرپرست برای اداره خانواده ای که همت مردانه می طلبد سوژه نیست و هزاران سوژه ناگفته دیگر...

پس فریادتان بی بهانه بلند است و در واقع همت خودتان کم شده است که به دنبال فیلم   هایی با ویترین چشم نواز هستید و بیشتر تلاشتان به این خاطر است که مانند کبک سر خود را به زیر برف ببرید تا واقعیت های جاودانه ماندن این انقلاب را نبینید و فقط به دلیل تریبونی که در دست دارید شکوه و ناله سر دهید!.

امروز جای بسیاری از فیلم های ارزشی در سینمای ایران خالی است و این دغدغه ای است که از نان شب هم واجب تر است چرا که انتقال پیام در این زمان و شرایط تا حد زیادی به دنیای تصویر وابسته است اما گاه باید افسوس خورد که هنرمندان داخلی هم خودشان تیشه به ریشه این سینما می زنند و بی بهانه و بی جهت روز به روز زمینه ضعیف تر شدن آن را فراهم می سازند.

کلام آخر: شاید اکران فیلم های جشنواره فجر در استان ها دغدغه ای برای بسیاری از تلاشگران فرهنگ و هنر شد اما تا روزی که این جشنواره به استانداردهای واقعی خودش به سوی سینمای معناگرا و ارزشی انقلاب نرسیده باشد، در واقع برچیده شدن آن در سطح ملی هم مشکلی برای مردم جامعه به بار نخواهد آورد چرا که گاه حاشیه های این جشنواره دل خانواده های شهدا را به درد می آورد گرچه تلاش بسیاری از آنان در این است که افرادی به روز باشند اما به راستی به روز بودن به چه قیمتی تمام می شود؟ آیا به روز بودن به معنای عقب نشینی از ارزش ها و آرمان ها است؟جمع شدن هنر فیلمسازی و آرمان گرایی ارزشی کاری غیر محال نیست، فقط همت و همت و همت می خواهد!/934/ت302/ب5