حقیقت و تفاوت های طاغوت، بغی و محاربه
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، آیت الله محسن مجتهد شبستری، نماینده ولی فقیه در آذربایجان شرقی در جلسه درس خارج فقه جهاد با بیان اینکه در برخی مصادیق دو عنوان بغی و محارب جمع می شود، اظهار داشت: شخصی جزء اوباش و هم جزء قیام کنندگان بر حاکم اسلامی است که این دو عنوان بر او صادق است.
وی افزود: محاربه عبارت از اخلال در امنیت عمومی و ایجاد رعب و وحشت در جامعه است، اما بغی به معنی خروج بر علیه حاکم اسلامی است، بغات کسانی هستند که مانند مجاهدین خلق بر علیه حکومت اسلامی خروج کنند، بنابراین در یک جامعه ممکن است اوباشی باشند که با سرقت مسلحانه رعب و وحشت ایجاد کنند.
امام جمعه تبریز ادامه داد: اما عده ای مانند منافقین و دموکرات با حکومت اسلامی مبارزه می کردند، بغی یک حرکت سیاسی است اما محاربه ممکن است بر سر مال دنیا باشد، تفاوت سوم بعی با محارب آن است که باغی در اسلام حد ندارد و امر و حکمش با حاکم اسلامی است اما محارب دارای حد قتل، اعدام، تبعید و قطع دست و پا از خلاف است.
وی ابراز داشت: توبه محارب بعد از دستگیری مقبول نیست اما پیش از دستگیری با احراز توبه او مقبول واقع می شود، اما توبه باغی به صورت مطلق مقبول است، مگر آن زمان که تجهیزات نظامی وی منهدم نشده است مانند سید مهدی هاشمی که به جهت تجهیزات نظامی انبار شده اعدام شد.
عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه طاغوت، واژهای قرآنی به معنای طغیانگر و متجاوز از حدود استف گفت: راغب می گوید؛ هر متجاوز و معبودی غیر خدا طاغوت است، طاغوت، بر وزن فَعَلُوت، در اصل طَغَیوت یا طَغَووت بوده که یاء یا واو آن بر غین مقدّم، و به الف بدل شده است.
وی با اشاره به بیان المیزان در رابطه با طاغوت، تصریح کرد: طاغوت همان طغیان و تجاوز از حد است و بر صیغه مبالغه آمده است، طاغوت در جایی که طغیانی صورت گیرد استعمال می شود، برای بت، کاهن و شیطان و سردمداران گمراهی به کار رفته است، همچنین هر متبوعی که حق المتابعه ندارد.
آیت الله مجتهد شبستری با بیان اینکه این لفظ به صورت مفرد و جمع و مذکر و مؤنث به کار میرود، ادامه داد: تفاوت دو تعریف آن است که راغب معنای وسیعی را بیان می کند که شامل متجاوز و هم متجاوزٌ به است هم بت و هم بت پرست را طاغوت می داند اما علامه هر چیزی که خداوند تبعیت از آن را تجویز نکرده است.
وی خاطرنشان کرد: با تعمق در آیات و روایات سخن علامه صحیح به نظر می رسد و به عبارت دیگر متجاوز به یعنی بت و مرکزیت طغیات مقصود در طاغوت است./854/202/ب1