۰۷ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۱۶:۵۹
کد خبر: ۴۹۴۰۴۹
آیت الله جوادی آملی:

کسی که می‌خواهد انقلابی باشد باید جریان سقیفه را بداند

حضرت آیت الله جوادی آملی گفت: با رساله، کفایه و مکاسب نمی شود نهج البلاغه را فهمید؛ شبهه هایی که در گذشته در حوزه بود دیگر وجود ندارد؛ اگر کسی می خواهد انقلابی باشد، باید جریان سقیفه و جنگ جمل را کامل بداند و حفظ باشد.
آیت الله جوادی آملی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله عبدالله جوادی آملی ظهر امروز در جلسه هفتگی درس اخلاق که در مؤسسه بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد، با بیان این که در هفته گذشته درباره نامه 62 حضرت علی(ع) در نهج البلاغه نکاتی ذکر شد، گفت: در این نامه با تأکید بر نقش مردم در جامعه عنوان می شود که داشتن یک رهبر و مسؤول خوب لازم است اما کافی نیست.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم با اشاره به شهادت اخیر مرزبانان در مرز پاکستان، اظهار داشت: حفظ این انقلاب کار آسانی نیست؛ هر روز عده ای از عزیزان ما جان خود را برای حفظ این اسلام و سرزمین فدا می کنند.

مفسر برجسته قرآن کریم ادامه داد: این جان فشانی ها کار کوچکی نیست و باید توجه داشت که دشمنان از هر طرف در حال هجوم هستند.

وی با بیان این که دست حوزه و دانشگاه خالی است، ابراز کرد: انقلابی بودن با سفارش انجام نمی شود؛ انقلابی بودن یک علم قوی و غنی مثل نهج البلاغه می خواهد؛ هر کسی نمی تواند نهج البلاغه را بفهمد و آن را درک کند.

حضرت آیت الله جوادی آملی تأکید کرد: با رساله، کفایه و مکاسب نمی شود نهج البلاغه را فهمید؛ شبهه هایی که در گذشته در حوزه بود دیگر وجود ندارد و الان شبهه های کانت و دکارت مطرح است؛ اگر کسی می خواهد انقلابی باشد، باید جریان سقیفه و جنگ جمل را کامل بداند و حفظ باشد.

وی دشمن امروز را بارها خطرناک تر و سیاست بازتر عنوان کرد و گفت: بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص)، امام علی(ع) بهترین شخصیت برای جانشینی ایشان بود؛ اما بعد از رحلت رسول خدا(ص) همسر ایشان دستور قتل حضرت علی(ع) را می دهد و هزاران نفر بر ایشان شمشیر می کشند.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم افزود: حوزه و دانشگاه با این درس ها انقلابی نمی شوند؛ نهج البلاغه حتما باید در حوزه و دانشگاه به عنوان یک کتاب درسی باشد و به فرهنگ و علم تبدیل شود؛ جامعه زمانی انقلابی می شود که حوزه و دانشگاه انقلابی شود.

وی خاطرنشان کرد: ممکن است جمعیتی روزه بگیرند و نماز بخوانند و حج هم بروند اما دین در دست آن ها اسیر باشد؛ دانشجویان و حوزویان باید این موضوعات را بدانند و آن ها را حفظ کنند؛ محور اصلی قیام، مردم هستند و اگر مردم در خواب باشند، خطر متوجه دین، مملکت و مردم می شود.

مفسر برجسته قرآن کریم تصریح کرد: اختلاس گران و نجومی بگیران مثل شتری هستند که گیاه را از ریشه می کند و می خورد و تا مدت ها حتی اگر در آن مکان باران هم ببارد، هیچ گیاهی رشد نخواهد کرد.

وی در ادامه به تبیین بخش دیگری از نامه 62 نهج البلاغه پرداخت و گفت: حضرت علی(ع) سوگند می خورند که اگر من تنها باشم و همه این سرزمین دشمن باشد، هراس و باکی ندارم؛ از نظر اعتقادی هم مثل روز روشن است که من حق و آن ها باطل هستند.

حضرت آیت الله جوادی آملی ادامه داد: حضرت ادامه می دهند و می فرمایند، من برای شهادت و لقاء الله روزشماری می کنم؛ اما من می ترسم مملکت آشوب شود و حکومت دست افراد ناپاک بیفتد.

وی به شیوه حکومت داری در غرب و شرق اشاره کرد و گفت: در کشورهای کمونیستی حکومت در دست دولت بوده و در واقع دولت سالار هستند؛ در دولت های سرمایه دار غربی هم دولت و حکومت در دست بخش خصوصی است.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه پس از تبیین واژه «گدا» بیان داشت: گدا به معنا ندار است و این اشتباه است که آن را به جای فقیر به کار می بریم؛ فقیر به کسی گفته می شود که توان ایستادن نداشته باشد و ستون فقراتش شکسته باشد.

وی افزود: ملتی که جیب و کیفش خالی باشد، گدا نیست بلکه فقیر است و ستون فقراتش شکسته است و توان قیام و ایستادگی در برابر دشمن را ندارد؛ انسان باید با کرامت برای خودش کار کند؛ نباید اجازه دهیم بیگانگان، دین را اسیر خود کنند.

مفسر برجسته قرآن کریم به بخش دیگری از نامه 62 نهج البلاغه اشاره کرد و گفت: حضرت علی(ع) می فرمایند، برخی افراد روی کار هستند که سابقه میگساری داشته اند و حد بر آن ها جاری شده بود؛ خدا کند که امروز در این جامعه چنین نباشد.

وی تأکید کرد: دولت و ملت هیچ گاه نباید دچار وهن و سستی شود؛ اگر سست شوید دشمنان هر بار در یک گوشه جنگ را بر شما تحمیل می کنند؛ یک روز در عراق، یک روز در افغانستان، یک روز در ایران و یک روز در سوریه جنگ بر ملت ها تحمیل شده است؛ باید از ذلت تن در دهید و به سمت جلو حرکت کنید.

حضرت آیت الله جوادی آملی در پایان ابراز داشت: ملتی که بخوابد دشمنی بیدار بر او می تازد؛ خواب و غفلت را به چشم راه ندهید مگر به اندازه شخص روزه داری که آب را در دهان می گرداند اما آن را قورت نمی دهد؛ خواب بیش از این مقدار قابل قبول نیست./840/پ۲۰۱/ج۱

ارسال نظرات