دستانی کوچک با آرزوهای بزرگ/ مسجدی که پاتوق کودکان است
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از شبستان، کانونهای فرهنگی و هنری مساجد مرکز فعالیتهای فرهنگی به ویژه در روستا بوده و ظرفیت خوبی برای انجام فعالیتهای مختلف هستند و تحولات فرهنگی در روستا را موجب میشوند.
یکی از سیاستهای ستاد عالی در ایجاد کانونهای فرهنگی و هنری مقابله با تهاجم فرهنگی دشمن و دستیابی به جامعه تراز اسلامی است که با این سیاست ستاد عالی کانونهای مساجد اقدام به تاسیس کانون در مساجد شهری و به ویژه روستایی کرده است.
وجود کانونهای فرهنگی و هنری در مساجد روستاها به ویژه مناطق محروم و دورافتاده استان موجب رونق گرفتن فعالیتهای فرهنگی در این مناطق میشود. به گونه ایی که هم اکنون ۶۹ درصد کانونهای فرهنگی و هنری گیلان در مساجد روستاهای استان فعالیت میکنند.
یکی از این کانون ها، کانون فرهنگی و هنری شهدای فتحکوه رودبار است که در ارتفاعات رشته کوه البرز در منطقهایی سرسبز و خوش آب و هوا در منطقه رحمت آباد واقع شده است.
مسجد صاحب الزمان روستای فتحکوه تنها مسجد در میان روستای همجوار است که با فعالیت کانون شهدای فتحکوه، این مسجد به مرکز فرهنگی منطقه تبدیل شده است.
روستای فتحکوه که از دو بخش جلگهایی و کوهستانی تشکیل شده بعد از روستای اسطلخ جان رودبار قرار دارد و اکثریت مردم روستا کشاورز هستند.
با حمایت صندوق کارآفرینی امید، کشت بادام زمینی در این روستا که در حال نابودی بود، دوباره رونق گرفته و زمینهای بسیاری زیر کشت بادام زمینی رفت به گونه ای که تولید ۱۵۰ تن محصول بادام زمینی توسط کشاورزان زحمتکش منطقه در سال ۹۵ برایشان حدود ۲۰ میلیارد ریال در آمد داشته است.
اما در مرکز روستا بر بلندای تپهایی در میان درختان سربه فلک کشیده مسجدی قدیمی در کنار جاده خودنمایی میکند. مسجدی که بیش از ۵۰ سال قدمت داشته و نمونهایی از معماری مساجد روستایی سبز رنگ در گیلان است.
هنگام ورود به مسجد بعد از احوالپرسی با کودکانی که در حال فراگرفتن قوائد قرآن بودند، نخستین چیزی که توجهم را جلب میکند ستونهای بسیار داخل مسجد است. گرچه این مسجد بارها به همت اهالی روستا مرمت شد اما باز کهنگی آن مشهود است.
مریم امینی پور، مسئول کانون فرهنگی و هنری شهدای فتحکوه به خبرنگار شبستان گفت: این مسجد بسیار قدیمی بوده و همین امر فعالیت کانون را با مشکلاتی مواجه میکند.
وی با بیان اینکه مسجد فاقد اتاق یا محلی برای کانون است اذعان کرد: تمام فعالیت های کانون در داخل مسجد برگزار میشود و مکانی برای برگزاری فعالیتهای ورزشی و جشنواره نداریم.
امینی پور با بیان اینکه سالهاست در تلاشیم تا بتوانیم زمینی برای ساخت مسجد جدید تهیه کنیم اذعان کرد: توان مالی افراد روستا اجازه ساخت مسجدی جدید نمیدهد و باید از ظرفیت خیرین برای این امر بهره گیریم که تا کنون موفق نبودیم.
وی با بیان اینکه مسجد صاحب الزمان تنها مسجد روستاهای اطراف است اذعان کرد: در مناسبت های ملی و مذهبی مانند ماه رمضان، محرم و اعیاد جمعیت این مسجد چندین برابر شده و این مسجد تنها مرکز فعالیت های فرهنگی و مذهبی در منطقه است.
مسئول کانون شهدای فتحکوه ادامه داد: فعالیتهای کانون به ویژه در تعطیلات تابستان مورد استقبال بچههای این روستا و روستاهای همجوار است و در برخی موارد با کمبود جا و امکانات مواجه هستیم.
وی اذعان کرد: این مسجد پاتوق کودکان است و تلاش می کنیم تا در اوقات فراغت با جذب کودکان به مسجد آنان را آموزش دهیم.
وی ادامه داد: کلاسهای کانون را با محوریت نیازهای منطقه برگزار کنیم که بعد از کلاس قرآن، کلاسهای آموزشی و تقویتی برای دانش آموزان مهمترین کلاس کانون است و با استقبال کودکان مواجه میشود.
امینی پور با بیان اینکه برگزاری کلاس کامپیوتر مورد تقاضای اهالی محل برای کودکان است اذعان کرد: در تلاشیم تا با خرید یک دستگاه رایانه بتوانیم کلاسهای کامپیوتر را برای کودکان با استعداد این منطقه برگزار کنیم.
وی خواستار توجه بیشتر به کانونهای روستایی شد و گفت: کانونهای مساجد تنها محل فعالیتهای فرهنگی در روستاها هستند و باید این اماکن تجهیز شوند تا بتوانند تاثیرگذاری لازم را بر افراد داشته باشند.
عسل کودک خردسالی که در حال گفتگو با دوستانش در درون مسجد بود بعد از ابراز خوشحالی از حضور کارشناسان دبیرخانه در این مسجد ابراز کرد: بسیار خوشحالم که مسجد روستای ما مورد توجه است و ما می توانیم در این مسجد فعالیت کنیم.
وی با بیان اینکه هفتهایی سه روز به مسجد آمده و در کلاسها شرکت میکنیم اذعان کرد: کلاس روخوانی قرآن از کلاسهای شلوغ کانون است که بچهها توجه بسیاری به این کلاس دارند.
عسل اذعان کرد: این کانون تنها محل گذران اوقات فراغت ماست، اما کمبود امکانات مانع از برگزاری کلاسهای هنری برای ما میشود در حالیکه استعدادهای بسیاری در این روستا وجود دارد.
وی با بیان اینکه کودکان روستا برای تحصیل و رسیدن به آرزوهایشان مشکلات بسیاری را تحمل میکنند گفت: ما از موبایلهای آنچنانی، بازیهای کامپیوتری و کلاسهای متنوع تابستانی چیزی نمیدانیم و تنها دلخوشی ما آمدن به مسجد و گفتگو با هم و شرکت در کلاسهای کانون است که مسئول کانون با تلاش فراوان و صبر و حوصله بسیار تلاش در یادگیری ما دارد.
بیش از ۹ کودک در این کلاس حضور داشتند که ۸ کودک دختر و یک کودک پسربچهای ۹ ساله بود. از او در مورد شغلش پرسیدم گفت: دوست دارم قناد شوم تا بتوانم با شیرینیهایم همه را شاد و خوشحال کنم.
وی با بیان اینکه همیشه در روستا خواهم ماند و شغل پدرم را که قناد است، ادامه میدهم افزود: اگر از روستا بروم دیگر کسی نخواهد ماند که مردم را شیرین کام کند، میمانم و با تحصیلات دانشگاهی مربوطه، شغل پدرم را ادامه میدهم تا بهترین قناد استان شوم و خیلیها برای چشیدن شیرینیها و غذاهایمان به روستا بیایند.
سایر دختران حاضر در کلاس نیز از شغلشان گفتند همه دوست داشتند پزشک شوند، جراح قلب، متخصص زنان، متخصص پوست و مو، دکتر دارو ساز و... همه آنها می گفتند آنقدر درس می خوانیم تا به آرزوهای خود برسیم و این روستا را به مکانی تبدیل کنیم که علاوه بر خدمت به هم روستائیهایمان دیگران را نیز برای درمان به اینجا کشانده و رونق روستا را موجب شویم تا کودکان بعد از ما در حسرت بسیاری از امکانات شهری نمانند.
آرزوهای شیرین این کودکان که تلاش بر رونق روستا و مردمانش دارند مرا به خود فرو برد. این دلهای پاک با دستانی کوچک نیز درک کرده اند که باید ماند تا بتوان روستا را رونق داد.
اما آنچه که قابل توجه است ضرورت وجود کانونهای فرهنگی و هنری در مناطق روستایی است و نباید تمرکز بر فعالیتهای فرهنگی و هنری در شهرها ما را از روستاها که هدف دشمنان ما قرار گرفته است، غافل کند. کانون های فرهنگی و هنری در روستاها مرکز ثقل فعالیت های فرهنگی و هنری بوده و به مراکز مهمی در راستای ترویج فرهنگ و ارزش های اسلامی تبدیل شده اند که نیازمند حمایت همه مسئولان هستند./۱۳۲۵//۱۰۲/خ