توليد و اشتغال؛ اولويت دولت دوازدهم
براي پرداختن به اين منظور لازم است ابتدا به وضعيت كنوني سياسي و اقتصادي نگاهي كوتاه بيندازيم: شايد مهم‌ترين مسئله‌اي كه بر فضاي سياسي و اقتصادي ما سايه افكنده است، برجام باشد. اكنون وقتي به كارنامه دوساله برجام مي‌نگريم مي‌توان دو شاخصه كلي را براي آن برشمرد؛ اول، وعده‌هاي توخالي و آرزوهاي بزرگ و دوم، خلف وعده‌هاي مكرر و نقض‌هاي فاحش روح و جسم برجام. از متن سند نيز كه عبور كنيم و به ميدان واقع و عرصه ما‌به‌ازاي خارجي آن كه وارد شويم نيز حرف‌هاي گفتني بسيار است. مي‌دانيم كه در كشور ما رفع تحريم‌هاي ظالمانه و گشايش‌هاي اقتصادي و معيشتي براي مردم ايران هدف اصلي براي ورود به مذاكرات بود و مسئولان دولتي و شخص آقاي روحاني نيز هرگاه توقع حل مشكلات اقتصادي مطرح مي‌شد، حل مسئله را به نتايج مذاكرات و توافق احتمالي منوط مي‌كردند. بنابراين انتظار مي‌رفت و مي‌رود كه برجام بر عرصه اقتصاد، نتيجه‌اي محسوس و قابل لمس داشته باشد.
برجام براي بسياري از نخبگان سياسي و اجتماعي معناي واقعي خود را پيدا كرده و ديگر فضاي هيجاني و احساسي آن را «شاه كليد» همه مسائل نمي‌داند. اكنون نمي‌توان درباره آينده سياسي اين توافق اظهارنظر قطعي كرد، ولي به نظر مي‌رسد برخي جريان‌هاي سياسي كه سرنوشت خود را با اين‌گونه اسناد گره زده‌اند، براي حفظ آن به هر قيمتي، حتي حاضرند در مقابل خروج امريكا از اين توافق نيز مسامحه به خرج دهند.
با تأسف بايد گفت عملاً فرصت‌هاي طلايي كار براي مردم شتابان در حال گذر است و جدال‌هاي كم‌ارزش سياسي و مسئله‌سازي‌هايي كه اولويت مردم نيست در كانون توجه رسانه‌ها و نخبگان قرار گرفته و در مقابل اين آحاد جامعه هستند كه با تلخكامي به حاشيه رفتن مطالبات‌شان را مي‌نگرند. در اين شرايط وضعيت آينده از دو حال خارج نيست؛ يا آنكه با تثبيت دولت دوازدهم، عزم راسخي در پاستورنشينان براي پاسخ مثبت به رأي اعتماد ملت شكل گرفته و مردم نيز كار و تلاش مسئولان را براي حل مشكلات جامعه حس خواهند كرد، اين حالت، حالتي مطلوب و مورد حمايت همه سلايق سياسي و اجتماعي است و قطعاً همه طيف‌ها از اين روحيه حمايت خواهند كرد.
اما اگر وضعيت اسفبار كنوني ادامه يابد و به جاي حل مشكلات جامعه، حاشيه‌سازي‌هاي كم‌ارزش، مسئله‌سازي‌هاي بيهوده و مشغول‌سازي افكار عمومي دنبال شود، شاهد پيامدهاي تلخي خواهيم بود كه دود آن در چشم همه و خصوصاً مسئولان اجرايي خواهد رفت. تجربه چند دهه از عمر نظام اسلامي و ده‌ها انتخابات گوناگون نشان مي‌دهد كه مردم هيچ‌گاه در اعتماد به هيچ مسئولي، چك سفيد امضا به او نداده‌اند و حمايت عمومي و ملي تا زماني است كه توجه مسئولان به مطالبات واقعي مردم باشد. به همين منوال مي‌توان ادعا كرد ارزيابي كارنامه كابينه دوازدهم در توجه به «توليد و اشتغال» شاخصي مناسب براي پيش‌بيني تحولات آينده كشور خواهد بود./۱۳۲۵//۱۰۲/خ