واژه های دو پهلو در سند ۲۰۳۰
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، اولین نکته‌ای که باید در مورد این سند لحاظ کرد این است که چه کسانی این سند را تنظیم کردهاند و کشورها را ملزم به اجرای آن کردهاند. فقط کافی است گوشه چشمی نظر کرد تا ببینیم که اکثر نویسندگان آن کسانی هستند که اگر نگوییم مخالف اسلام‌اند لااقل قرابتی با اسلام ندارند و اصولا در تمامی مبانی معرفت شناسی، خداشناسی، انسان شناسی و ... با اسلام اختلاف نظر دارند.
برای مثال می توان به نمونه‌ای کوچک در پزشکی اشاره کرد که چون آنها اعتقادی به روح و معنویت ندارند به راحتی برای درمان از شراب استفاده می‌کنند و اثر مخرب آن بر روح اصلا برای آنها اهمیتی ندارد، در این سند نیز ما اختلاف مبانی بسیاری با نویسندگان آن داریم که غیر قابل مسامحه است.
شاید بتوان گفت یکی از حکمت هایی که در آیه شریفه لن یجعل الله للکافرین علی المسلمین سبیلا (یعنی اینکه خداوند تسلط کفار را بر مسلمانان حرام دانسته است) همین باشد که اگر کفار بر مسلمانان حکومت کنند، آنان را نیز به سمت کفر خود می‌برند و با تفکراتشان و مبانی‌شان کفر را به خورد مردم داده و شعار اسلامی را از بین برده و مردم را نیز هم‌پیاله خود می‌کنند.
البته در این حکومت نیز فرقی نمی‌کند که کفار دولتمردان، مردم باشند و یا اینکه از طریق سندهایی مثل2030 دولتها را موظف کنند، که این نیز خود نوعی حکومت است.
دومین مطلب حایز اهمیت این است که نویسندگان این سند سعی در این داشته‌اند که مطلب خود را به زیباترین وجه ارائه دهند ولی از این نکته نباید غافل شد که اکثر مطالب این سند کلی است و نیاز به تفسیر دارد و آنان نیز قطعا تفسیر خود را فقط قبول دارند.
مثلا در سند آمده که صلح باید در همه جا پایدار باشد اما این مطلب نیامده که مراد از صلح چیست؟ چه چیزهایی خشونت است؟ صد البته که همه ما می‌دانیم در نظر آنان لشکرکشی‌های آمریکایی‌ها به افغانستان، عراق و... در پی تحقق صلح است ولی سپاه و بسیج را خشونت بار توصیف می‌کنند که صلح را خدشه‌دار می‌کند.
در حالی که سپاه و بسیج مصداق آیات و اعدوا لهم ما استطعتم (هر آنچه دارید برای مقابله با دشمن آماده کنید) والذین جاهدو فینا لهدینهم سبلنا (و کسانی که در راه ما جهاد کنند به سمت خودمان هدایت میکنیم) هستند و خداوند بر وجودشان تاکید دارد و اینها را مایه صلح و آرامش مسلمانان میداند، یا اینکه فرهنگ شهادت را که آیه شریفه و لاتحسبن الدین قتلوا امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون، بالاترین مرحله کرامت انسانی و صعود به اعلی علیین میداند، آنان فرهنگ خشونت و وحشیگری میدانند.
در این سند آمده است که کرامت انسانی باید حفظ شود اما واقعا منظور از حفظ کرامت انسانی چیست؟ آیا منظور این است که کرامت انسانی اقتضا دارد که هر کسی در تمام اعمال خود آزاد باشد و هر کس هر کاری بخواهد انجام دهد به دلیل کرامت انسانی نباید مانع او شد و قانون جنگل را بر جامعه حکمفرما کرد.
مراد از کرامت انسانی آن چیزی است که خداوند در روایات مختلفی فرموده است، حرمت مومن از کعبه بالاتر است و نباید آبرویش ریخته شود و یا آیاتی که دال بر خلیفه اللهی بودن انسان است که حتی ملائکه هم بر او سجده کردند و این کرامت حاصل نمی‌شود الا با طی طریقی طولانی در مسیر انسانیت که هم دنیایش را تامین می‌کند و هم آخرتش را. کدام یک از این دو کرامت انسانی است؟
سومین مطلبی که باید به آن اشاره کرد این است که اگر واقعا آنها در پی صلح در جامعه‌اند و یا می‌خواهند فقر اجتماعی در تحصیل دانش آموزان و... برطرف کنند و همه در تحصیل، فرصت مساوی داشته باشند، این سوال مطرح است که خودشان در تحقق این شعارها چه کردهاند؟
یونسکو در قبال کودکان یمنی که هر روز کشته می‌شوند و آب برای خوردن هم ندارند، چه رسد به مدرسه برای تحصیل، چه کردهاند؟ آیا واقعا اینها در پی اجرای این اهداف هستند که تا به حال حتی ذره‌ای در تحقق آن تلاش نشده است یا لااقل ما تلاشی نمی‌بینیم و این ندیدن نیازی به ذره بین ندارد و از احوال دانش آموزان یمنی، عراقی، افغانستانی و ... پیداست.
بنابراین انسان به حقانیت قرآن پی می‌برد که در این باره می‌فرماید و لن ترضی عنک الیهود و لا النصاری حتی تتبع ملتهم ( یهود و نصاری از تو راضی نمی‌شوند و دست از سر تو بر نمی‌دارند تا اینکه تو دست از اسلام برداری و مسیحی و یا یهودی بشوی) و هدف از این طرح، ریشه کن کردن باورهای اسلامی در رابطه با تساوی مرد و زن و همجنسگرایی و... است و خودشان در پی دیگر اهداف تلاشی ندارند./۸۸۱/ت۳۰۳/س
علیرضا سیاحت هویدا، دانش آموخته حوزه علمیه قم