۳۱ مرداد ۱۳۹۶ - ۲۰:۳۵
کد خبر: ۵۱۹۹۷۲
استاد حوزه علمیه قم:

توصیف احوال قیامت از روش های تربیتی قرآن کریم است

استاد حوزه علمیه قم با بیان این که توصیف احوال قیامت از روش های تربیتی قرآن کریم است، گفت: برخی از آیات قرآن برای اطلاع مؤمنان از احوال قیامت است تا رفتار و کردار خود را اصلاح کنند.
قیامت

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام مدبری، استاد حوزه علمیه قم امروز در شبستان نجمه خاتون(س) آستان مقدس حضرت معصومه(س) با بیان اینکه خداوند در آیات قرآن کریم به ضرورت معاد اشاره کرده اما بدون تکیه بر این موضوع در پاسخ به سوال کسانی که معاد را انکار می کنند می فرماید«اینکه شما می گویید چگونه یک مرده پس از مرگ زنده می شود دلیل نفی معاد نیست زیرا در عالم طبیعت در هر خزان و بهار به چشم خود مرگ درختان را مشاهده کرده و دوباره در بهار زنده شدن آن را مشاهده می کنید»، گفت: بعضی از سوره های قرآن کریم به دنبال اثبات معاد نبوده بلکه می خواهد احوال قیامت را بیان کنند که یکی از این سوره ها، سوره قیامت است و هدف این سوره ها تأثیرگذاری تربیتی بر مؤمنان بوده و می خواهد مؤمنان با اطلاع از احوال قیامت، رفتار و کردار خود را اصلاح کنند.

وی افزود: واژه قیامت 70 مرتبه در قرآن کریم تکرار شده و ماده قوم که ریشه اصلی قیامت است دلالت بر ایستادگی و قدرت دارد مانند همان آیه که می فرمایند مرد بر زن قوامیت دارد یعنی قیام کننده و کسی که امور زنان را انجام می دهد و یک نوع تکیه گاه و سرپرست است.

استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: به این علت به قیامت، قیامت گفته می شود که روز ایستادن و حشر مردگان است.

حجت الاسلام مدبری با بیان اینکه شیعه«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» را جز آیات قرآن کریم می داند و معتقد است که «بسم الله» برای هر سوره جداگانه نازل شده پس جزء اجزای سوره محسوب می شود، ادامه داد: اما اهل سنت معتقد هستند که «بسم الله» تنها برای جدا کردن سور از یکدیگر بوده و تنها سور را از هم جدا می کند.

وی افزود: در آیه یک سوره قیامت خداوند می فرماید«لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ» یعنی سوگند به روز قيامت و در اینجا لا، لا نفی نیست بلکه لا برای تأکید آمده است و لا اقسم تأکید آن از اقسم بیشتر است و البته باید دقت کرد که در این زمینه اختلاف وجود دارد و عده ای معتقد هستند که قرآن مؤسس یک قاعده نحوی است و عده ای دیگر بیان می کنند که آنچه در قرآن آمده در اشعار و ادبیات عرب جاهلی ریشه و مانند دارد.

استاد حوزه علیمه قم با اشاره آیه دوم سوره قیامت گفت: مقصود از (نفس لوّامه) كه بدان قسم ياد شده نفس مؤمن است، كه همواره در دنيا او را به خاطر گناهانش و سرپيچى از اطاعت خدا ملامت مى كند، و در روز قيامت سودش مى رساند.

حجت الاسلام مدبری ادامه داد: بعضى در تفسیر این آیه بیان کرده اند که منظور از نفس لوامه جان آدمى است، چه انسان صالح، و چه انسان كافر فاجر، براى اينكه هر دوى اين جان ها آدمى را در قيامت ملامت مى كنند، نفس كافر، كافر را ملامت مى كند، به خاطر اينكه كفر و فجورش، و نفس مومن، مؤمن را ملامت مى كند، به خاطر كمى اطاعتش، و اينكه در صدد بر نيامد خيرى بيشتر كسب كند.

وی یادآور شد: همچنین عده ای بیان می کنند که مراد از نفس لوامه تنها نفس كافر است كه در قيامت او را به خاطر كفر و معصيتى كه در دنيا مرتكب شده ملامت مى كند./968/پ۲۰۲/ی

ارسال نظرات