بالاتر از شهادت
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، کافی ست در این روزها سری به فضای رسانه ای بزنیم. متوجه می شویم که تقریباً خیلی ها از شهید حُججی و مظلومیت او سخن می گویند و می نویسند.
در چنین حال و هوایی، برخی از جوان های پاک و با ایمان هم به طور اعجاب انگیزی، برای رفتن به میدان مجاهدت در راه خدا خود را به هر آب و آتشی می زنند.
در معاشرت مختصری هم که با برخی از شهدای آخرالزمانی داشتم، کم و بیش از آنان می شنیدم که با آه و حسرتی وصف ناشدنی، شعر میلاد عرفان پور را زمزمه می کردند که:
ما سینه زدیم، بی‌صدا باریدند/ از هر چه که دم زدیم، آنها دیدند
ما مدعیانِ صفِ اول بودیم/ از آخر مجلس شهدا را چیدند
در برابر ایمان پاک و زلال این جوانان، ادعایی ندارم که هیچ، بلکه به حال آنها قبطه می خورم و به احترام شان سر تعظیم فرود می آورم.
چندی پیش از معلّم بی بدیل قرآن در دوران معاصر حضرت آیت الله جوادی آملی در تفسیر آیۀ 60 سورۀ انفال سخن جالبی را در همین زمینه شنیدم. ایشان می فرمود: «خيلي از اين جوان ها، حالا چه طلبه، چه دانشجو و يا نيروی بسيجی دعا می كنند كه توفيق شهادت نصيبشان بشود. خب اين دعای خوبی است. اما اگر آدم بداند بالاتر از شهادت نصيبش مي‌شود خب چرا آن را دعا نكند؟! انسان دعا بكند: خدايا این توفيق را به من بده که اثر قلمی من بهتر از خون شهيد باشد. اين راه كه هست.
پس اگر "قلم علما افضل مِن دماء الشهدا" است، خب چرا آدم آن بالايی را از خدا نخواهد؟
اين شهادت يك كار آسانی است. يعني آدم می رود به ميدان جبهه و می جنگد و چند تا گلوله می زند و يك گلوله هم می خورد. وقتی هم كه گلوله خورد ديگر روح و ريحان است. ديگر رنجي ندارد. مهمان انبيا و اوليا است.
اما عالم شدن كه كار آسانی نيست. اين چهل پنجاه سال، باید شب و روز با شيطان بجنگد. نه فريب كسی را بخورد نه كسی را بخواهد فريب بدهد. خوب بفهمد و برای رضای خدا بفهمد. اگر كسی اين طور شد، اثر قلمی او از خون شهدا بالاتر است.
امام رضوان الله عليه با يك اعلاميه، جهانی را زنده می كرد. آن اثر قلمی از خون شهيد بالاتر است. اگر كسی بتواند به آن مرحله اعلی برسد چرا به آن مرحله عالی اكتفا بكند!»
عزیزان! هر جا که هستیم قلم به دست گرفته و از حریم انسانیّت، شرافت، آزادی، اخلاق و اهل بیت دفاع کنیم. جنگی که بود، راهی که هست!/۹۰۱/پ۲۰۱/س
حجت الاسلام علیرضا نظری خرّم، نویسنده و پژوهشگر حوزوی