«فرصت‌ها و آسیب های فرهنگ مهدوی در آینده» بررسی شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، نشست علمی «فرصت ها و آسیب های فرهنگ مهدوی در آینده با رویکرد امنیتی دفاعی» شب گذشته با حضور و ارائه حجج اسلام کارگز و اسحاقیان در مرکز تخصصی مهدویت برگزار شد.
بر اساس این گزارش، حجت الاسلام کارگر در این جلسه بر ضرورت آینده پژوهی در عرصه مهدویت تأکید کرد و اظهار داشت: وضعیت آینده دنیا از نظر آینده پژوهان، پیچیده، مبهم، بی ثبات و غیرقطعی است؛ بر این اساس راه چاره ای نیست جز اینکه در همه عرصه به ویژه مهدویت آینده نگری داشته باشیم تا به هنگام مواجهه با چالش ها بتوانیم بهترین رفتار را از خود نشان دهیم.
وی به تبیین روش های آینده پژوهی پرداخت و عنوان کرد: دریافت زودهنگام هشدارها، پیشبینی تغییرات محتمل، ارزیابی احتمالات، کسب اطلاعات نسبت به نیروهای مؤثر آینده و نیروهای پیشران، آمادگی برای آینده های پیشبینی نشده، شناخت و درک صحیح از جریان های انحرافی، جلوگیری از غافلگیری و مواردی از این دست برای آینده پژوهی باید مورد بررسی جدی و دقیق قرار گیرد.
حجت الاسلام کارگر به مسأله «جلوگیری از غافلگیری» ابراز داشت: در سال های اخیر نسبت به شبهات، خطرات، جریان های انحرافی و غیره مقداری غفلت ورزیده شده و همین مسأله سبب شده است تا به هنگام مواجهه با این آسیب ها و تهدیدها منفعلانه عمل کنیم.
همچنین حجت الاسلام اسحاقیان در ادامه این نشست با اشاره به اینکه روند رو به رشد پیروان و طرفداران فرقه های انحرافی، بستر ساز تهدیدات اجتماعی می شود، ابراز داشت: روند رو به رشد آنها به تدریج توقعاتی ایجاد می کند که در مسؤولیت ها و پست های قانونی ورود پیدا کنند، مانند کثرت جمعیت در گروه های سلفی و وهابی و یا جمعیت هایی از اهل حق صوفیه که می تواند در انتخابات تأثیرگذار باشد.
کارشناس فرق و ادیان در ادامه «تهی کردن فرد از هویت و امحاء هویت فردی در یک هویت جمعی جعلی» را نخستین گام سیستم های فرقه ای برای در دست گرفتن عنان تفکر و اختیار فرد معرفی کرد، عنوان کرد: این مسأله سبب می شود شخص احساس فردیت خود را به شدت از دست بدهد و به نوعی بیگانگی فکری و روانی دچار شود.
وی گام دوم سیستم های فرقه ای برای در دست گرفتن عنان تفکر و اختیار فرد را «محو هویت جمعی فرقه در جهت تثبیت شخصیت رهبر فرقه» دانست و افزود: آنها از این طریق قبیله را به فرقه تبدیل کرده و افراد را به گونه ای تربیت می کنند که هرگونه سخنی بر خلاف رهبر گروه را دشمنانه، مغرضانه و برخاسته از روی حسادت می پندارند./841/پ203/س