مسوولیت و مطالبه
به گزارش خبرگزاری رسا، از حدود یک دهه قبل مشخص شده بود که کشور در زمینه زیرساخت‌های مورد نیاز برای فضای مجازی، وضعیتی اجاره‌ای، وابسته و غیرمطمئن دارد و باید بر حل این مشکل چاره‌ای اندیشیده شود که بدان شبکه ملی اطلاعات گفتند.
هم دولت قبلی و هم دولت فعلی، تلاش‌ها و وعده‌هایی برای اجرایی‌سازی این ایده مطرح کردند و عملاً حرف‌ها و برنامه‌ها در ابتدای کار متوقف شد. مجدداً از حدود چهار سال قبل روشن بود که در زمینه پیام‌رسان‌ها و بسترهای فعالیت آن در ایران باید بازنگری صورت گیرد و علاوه‌بر ایجاد نمونه‌های بومی، خدمات جانبی آن‌ها را نیز فراهم آورد و در این زمینه سیاست‌هایی نیز وضع و ابلاغ شد.
در اینجا معضل جابه‌جایی دولت‌ها هم وجود نداشت و تقریباً بدنه و راهبری کارشناسی این بخش در مجموعه وزارت ارتباطات، ثابت باقی مانده است. اما امروز با مسدود شدن یک پیام‌رسان خارجی که از حدود 7-6 ماه قبل در باب آن تصمیم‌گیری شده بود (اگر نخواهیم این تصمیم را به سه سال قبل برگردانیم) مقامات مسوول در دولت می‌گویند باید پیام‌رسان‌های داخلی تقویت بشوند، اما این تقویت از سوی شرکت‌ها و سازمان‌ها شدنی نیست چراکه نیازمند سرمایه‌گذاری وسیع و ارائه خدمات موسع است که معمولاً در کشورهایی مانند ایران می‌بایست دولت یا حاکمیت متکفل آن باشند.
پس در این موقعیت، فراهم آوردن این مقدمات مطالبه از دولت و مسوولیت آن است و نه بالعکس./۹۶۹//۱۰۲/خ
منبع: صبح‌نو