غضب و شهوت عقل را کم و نفس را تقویت می کند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی در سخنرانی شب گذشته که در مجتمع فرهنگی رضوان واقع در خیابان عسکریه برگزار شد، گفت: در هنگام عصبانیت اگر هم که فعل بد توسط طرف مقابل انجام شده باشد باز هم باید بدی را با نیکی و به شیوه احسن دفع کرد.

وی در ابتدا افزود: ذکر و سخن وقتی مفید واقع می شوند که دارای معنا باشند و هرچه به معنا بیشتر توجه کنیم و عاقلانه تر باشد آن کلام نیز اثرش بیشتر می شود، گاهی شخص صحبت می کند ولی غافل از توجه به معانی است و به طور مثال گاهی چون فرد اذکار نماز را حفظ است ازتوجه به آیات غفلت می ورزد و به معانی اش التفات ندارد.

آیت الله مهدوی ابراز کرد: بزرگان دین ذکری که در معارف دین گفته شده است را به دو نوع لفظی و قلبی تقسیم کرده اند، در ذکر لفظی مراد فقط به زبان آوردن و گفتن الحمدالله و غیره است ولی در ذکر قلبی مراد این است که شخص درونش به یاد خداوند و حمد او باشد و معنای الحمدلله و الله اکبر در ذهنش جاری شده باشد و در دل توجه داشته باشد، گاهی ذکر لفظی و قلبی مقرون به هم می شوند و در این صورت دو نور با هم جمع شده و نور علی نور می شود.

نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری اظهار کرد: در برخی موارد انسان لزوماً به جاری کردن لفظ به زبان نیازمند است از جمله در جاری شدن صیغه ازدواج و طلاق و کلام گاهی بین دو نفر را حلال و گاهی حرام میکند، در صیغه عقد گوینده باید از کلام قصد انشاء داشته باشد و توجه به معنا و علم عربی نیز داشته باشد و جاری کردن صیغه عقد با غافل بودن نمی سازد.

امام جمعه موقت اصفهان تصریح کرد: مرتبه بالاتر از مقرون کردن لفظ و معنا با یکدیگر در ذکر این است که اول معنا نزد ذهن حاضر شود و سپس لفظ را جاری کنیم، از این جهت سعی کنیم در نماز هم اول معانی اذکار را در ذهن بیاوریم و بعد لفظش را به زبان جاری کنیم که لازمه این عمل عجله نکردن و داشتن آرامش در نماز است.

آیت الله مهدوی ادامه داد: دو حالت هست که انسان در آن غافل و خواب نیست ولی گفتار و عملش شبیه به فرد غافل است که آن دو حالت غضب و شهوت هستند و انسان در این حالات عقلش کم و نفسش تقویت شده و کلمات زشتی به زبان جاری می کند و اعمال نا معقولی انجام می دهد.

نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری گفت: در هنگام عصبانیت گاهی توپ را در زمین طرف مقابل می اندازیم و می گوییم تقصیر او بود و او عمل بدی انجام داد، اگر هم که فعل بد توسط طرف مقابل انجام شده باشد باز هم باید بدی را با نیکی و به شیوه احسن دفع کرد.

امام جمعه موقت اصفهان خاطر نشان کرد: نکته علمی خاصی که تا به حال نشنیده اید این است که غضب و شهوت از نظر وقوع تعداد فراوانی دارد اما از نظر ملازمه شرعی اش که مجازات است کم است و در حین غضب و شهوت به اندازه ای که عقل کم می شود مجازات هم کم می شود مگر این که خود شخص با اختیار و آگاهی خودش مقدماتش را فراهم کرده باشد و خودش را در سرازیری گناه قرار داده باشد، اگر عملی غیر اختیاری از فردی سر زد ولی منشأ آن عمل اختیاری خود او باشد در این صورت آن عمل آخر نیز اختیاری و قابل مجازات محسوب می شود.

آیت الله مهدوی ابراز کرد: اگر کسی در حالت غضب یا شهوت عمل زشتی انجام دهد هر چه شهوت و غضبش بالاتر برود عقلش کم و در نتیجه مسؤولیتش کم تر می شود، گاهی افراد تظاهر به نفهمیدن می کنند و سبب آن اضطرار ایجاد شده برایشان اختیاری بوده است ولی خداوند از درون ما خبر دارد و به اندازه فهممان مجازاتمان می کند.

امام جمعه موقت اصفهان اظهار کرد: شخصی از امام صادق(ع) پرسید چرا به زناکار کافر گفته نمی شود ولی به شخص تارک نماز کافر می گویند و دلیل این بحث چیست، حضرت فرمودند زیرا زانی و مشابه او آن عمل زشت را به دلیل وجود شهوت انجام می دهد و شهوت بر او غلبه پیدا کرده و از او سلب اختیار می کند، زانی وقتی عمل زشتش را انجام می دهد حتماً یک لذت نفسانی دارد که همان عقلش را کم می کند ولی تارک نماز قصد لذت ندارد و وقتی قصد لذت نباشد پس استخفاف به نماز داشته است و به دلیل خفیف شمردن نماز کافر می شود، تارک نماز در سرازیری گناه نیست ولی به نماز اهمیت نمی دهد و توهین به آن می کند و در حالت عادی از خواندن نماز سر باز می زند البته کفر تارک نماز از جهت فقهی است و کفر اعتقادی منظور نیست.

وی در پایان گفت: اگر کسی عمل مستحبی را ترک کرد اشکالی ندارد ولی اگر از روی استخفاف ترک کرده باشد تا حکم خداوند را سبک بشمارد او هم کافر فقهی محسوب می شود چرا که قصد استخفاف داشته است./867/پ۲۰۳/ب۱