استقلال پُر بهای مجازی ایران
به گزارش خبرگزاری رسا، تحریم اینترنتی ایران اواخر سال ۸۹ به صحن کنگره امریکا رسید و نمایندگان مطرح‌کننده این طرح گفتند با قطع اینترنت ایران، دولت الکترونیک تعطیل و دسترسی مردم به بانک‌ها قطع می‌شود و مانند سال ۸۸ نارضایتی‌های مردم افزایش یافته و فشار امریکا بر دولت ایران نیز بیشتر می‌شود و در همان اسفند ۸۹ باراک‌اوباما با تحریم اینترنت ایران مخالفت کرد. مطابق گزارش نیویورک‌تایمز از این سخنرانی اوباما، به صراحت می‌گوید: «ما با بودجه جنگ نرم، گوشی‌های اندروید و آیفون را وارد ایران کردیم و به همین مقصود پهنای باند اینترنت را در ایران توسعه دادیم. پس از این سخنرانی بود که با استقبال نمایندگان کنگره همراه شد و طرح قطع اینترنت ایران از دستور کار خارج شد.».
اما این پایان کار نبود و بحث تحریم‌ای‌پی‌های ایران از سوی «ایکان» (مرکز توزیع اینترنت در امریکا) و همچنین تحریم دامین‌های ایران و بسته‌شدن پهنای باند بین‌الملل ایران مطرح شد، اما در پیام نوروزی اوباما در سال ۹۱ وی به صراحت اعلام کرد که پهنای باند اینترنت ایران نه فقط نباید قطع شود بلکه باید توسعه هم پیدا کند و جلوی تشکیل شبکه ملی اطلاعات در این کشور گرفته شود. وی حتی برای نرم‌افزار‌های امریکایی که بتوانند مخاطب ایرانی بیشتری جذب کنند وعده مشوق‌های مالیاتی می‌دهد.
امریکایی‌ها بار‌ها برای قطع اینترنت ایران تلاش کرده‌اند، اما در معادله‌های سود و زیان متوجه شدند مزیت‌بودن اینترنت در ایران برای آن‌ها بسیار بیشتر از قطع آن است. به همین خاطر هم با تشدید تحریم‌ها شاهد افزایش پهنای باند اینترنت بودیم و در اوج تحریم‌ها در سال ۸۹ گوشی‌های هوشمند به ایران وارد شد که این نشان‌دهنده آن است، آن‌ها تاکنون انگیزه‌ای برای قطع اینترنت نداشته‌اند.
اما با حرکت ما به سمت شبکه ملی اطلاعات برای کارشکنی در این حوزه، تهدید‌های آن‌ها جدی‌تر می‌شود با این تفاوت که شرایط کنونی ما در حوزه فناوری اطلاعات با سال ۸۸ بسیار متفاوت است و در شرایطی که در این دوران حتی سیستم بانک‌های ما از پهنای باند و نرم‌افزار‌های امریکایی استفاده می‌کردند و زیرساخت‌های ما به صورت صد‌در‌صدی به امریکا وابستگی داشت، اما در حال حاضر ما در برابر هر نرم‌افزار خارجی چندین نرم‌افزار ایرانی داریم؛ اعم از شبکه‌های اجتماعی یا سرویس پست الکترونیک و حتی مسائل سخت‌افزاری.
امریکا نگران راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات در ایران است؛ چراکه نشانی از استقلال ایران در حوزه فناوری اطلاعات دارد. یکی از ژنرال‌های ارتش امریکایی در مقاله‌ای می‌نویسد: «اگر ایران شبکه ملی اطلاعات راه بیندازد بقیه کشور‌های منطقه هم به این شبکه متصل می‌شوند و اگر جنبش عدم‌تعهد برای همکاری با ایران متقاعد شود یک شبکه اینترنت موازی با شبکه اینترنت امریکایی به مرکزیت ایران راه‌اندازی می‌شود.»
به دلیل نزدیک‌شدن به استقلال ایران هم در حوزه نرم‌افزاری و هم سخت‌افزاری ممکن است معادله منافع امریکا بر قطع بخش‌هایی از اینترنت قرار بگیرد و این تحریم‌ها از سال گذشته با تحریم برخی نرم‌افزار‌های ایرانی روی گوشی‌های آیفون در ایران یا طیف زیادی از نرم‌افزار‌های ایرانی که در گوگل‌پلی حذف شدند، آغاز شد.
از سال ۹۰ که رهبر انقلاب احکام شورای عالی فضای مجازی را ابلاغ کردند، ۴۰ دستور هم داشتند که یکی از آن‌ها درباره آمادگی زیرساخت‌های کشور برای تحریم اینترنتی از سوی امریکا بود که در این راستا نقاط تبادل اطلاعات و واسطه‌های تبادل اطلاعات زیاد شد. همچنین ترانزیت اینترنت از کشورمان زیاد و درست شبیه تنگه هرمز که اگر امریکا اینترنت ما را قطع کند، چون کابل‌های انتقال اینترنت کشور‌های اطراف به دلیل موقعیت سوق‌الجیشی کشورمان از ایران می‌گذرد ما نیز می‌توانیم اینترنت این کشور‌ها را قطع کنیم. این مسئله هزینه‌های هنگفتی برای امریکا دارد و این تهدید برای آن است که ما از استقلال در حوزه اینترنت کوتاه بیاییم. در حالی که با توسعه شبکه ملی اطلاعات در صورت قطع اینترنت از سوی امریکا به هیچ مشکلی برنمی‌خوریم همانند کشورهایی، چون چین، روسیه یا کره جنوبی./۹۶۹//۱۰۲/خ
منبع: روزنامه جوان