طلاب سنگربانان فکری دین خدا و ایمان مردم هستند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام حسین اسکندری مدیر مدرسه علمیه دارالسلام در کلاس درس اخلاق که امروز در این مدرسه علمیه برگزار شد، گفت: هر گناهی که خداوند درباره آن وعده عذاب داده در واقع گناه کبیره است و اصلاً گناه صغیرهای وجود ندارد زیرا نفس تمامی گناهان، نافرمانی و سرپیچی از امر خداوند متعال است.
وی افزود: کم فروشی در مسائل علمی، تبلیغی، تدریس و تحقیق نیز ممکن است از انسان صادر شود؛ پیامبر اکرم(ص) میفرمایند هر کسی که متولی امری از امور مردم شود اما آن طور که برای کار خود وقت میگذارد برای آن کار دلسوزانه عمل نکند بوی بهشت به مشام او نخواهد رسید یعنی در قعر جهنم میافتد؛ بنابراین کم فروشی و دزدی در تمام مشاغل وجود دارد.
مدیر مدرسه علمیه دارالسلام ابراز داشت: اگر طلبه با تمام وجود احساس کند طلبه است و زندگی درخور طلبگی با جِد، جهد و تلاش را انتخاب کند هیچگاه احساس سنگینی در درس و برنامه ها و بازماندن از مسیر نخواهد کرد در غیر این صورت همواره نسبت به دین، بیت المال و امام زمان(عج) مدیون خواهد شد.
وی در ادامه بیان داشت: طلاب، سنگربانهای فکریِ دین خدا و ایمان مردم هستند؛ اگر خطنگهدارها(طلاب) خوب عمل کنند و بیدار و هوشیار باشند نفوذیها نمیتوانند برای ورود به جبهه و شهرها راهی پیدا کنند.
حجت الاسلام اسکندری ابراز داشت: اگر طلبه نداند به عنوان یک سنگربان دین الهی چطور از سلاح علم خود استفاده کند، دشمن به راحتی به مرزها و اقصی نقاط کشور نفوذ خواهد کرد.
مدیر مدرسه علمیه دارالسلام ابراز داشت: منظور مقام معظم رهبری از گام دوم انقلاب تنها صنعت نبوده است؛ بیماریهایی که علما و طلاب برای شناخت و درمان آن تلاش میکنند بیماریهایی(گناهان و آلودگیهایی) است که همه مردم و اقشار جامعه در تمام سنین با آن در ارتباط هستند.
وی افزود: طلبه واقعی در صبح و شب، تعطیلی و غیرتعطیلی، عید و عزا دست از جُهد برنمیدارد و با تمام وجود و عاشقانه در این راه پیش میرود؛ اصلاً ما برای راحتی و خوش گذرانی به دنیا نیامدهایم؛ اگر خداوند میخواست انسان را برای راحتی به دنیا بفرستد قطعاً انبیا و اولیای الهی به راحتی و خوش بودن سزاوارتر از ما بودند.
مدیر مدرسه علمیه دارالسلام در پایان خاطرنشان کرد: روایت است که اگر خداوند بخواهد بنده ای را خوار و رذل کند بین او و تحصیل علم و معرفت مانع قرار میدهد؛ علم نور است و محرومیت از دانش، بینش و معرفت یعنی باقی ماندن در ظلمتِ جهل و نادانی./۹۶۹/پ202/ب1