مسؤول فرهنگی حوزه علمیه خراسان شمالی:
مبارزه با تحریف معارف و احکام مهم‌ترین محور حیات سیاسی امام باقر است
مسؤول فرهنگی حوزه علمیه خراسان شمالی گفت: محورهای اصلی حیات سیاسی امام باقر (ع) مبارزه با تحریف معارف و احکام و ایجاد تشکیلات بین شیعیان است.
حجت‌الاسلام امید رحمانی، مسؤول اداره فرهنگی، اجتماعی و سیاسی حوزه علمیه خراسان شمالی، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در خراسان شمالی، با گرامیداشت فرارسیدن هفتم ذی‌الحجه، سالگرد شهادت حضرت امام محمدباقر (ع) به دستِ هشام بن عبدالملک اُمَوی در سال 114 قمری، اظهار کرد: حضرت امام محمدباقر (ع)، بعد از ۵۷ سال عمر و قریب هجده سال امامت بر شیعیان، در هفتم ذی‌الحجه ۱۱۴ قمری به دست هشام ابن عبدالملک به شهادت رسید و در کنار جد مادری خویش حضرت امام حسن مجتبی (ع) و پدر بزرگوار خود حضرت زین‌العابدین (ع)، در شریف بقیع، مظلومانه آرمید.
وی افزود: امام باقر (ع) همان‌طور که حضرت امام می‌فرمایند «بالاترین شخصیت تاریخ» است و ما افتخار می‌کنیم این شخصیت از ما شیعیان است، «کسی که جز خدای تعالی و رسول (ص) و ائمه معصومین (ع) مقام او را درک نکرده و نتوانند درک کرد».
حجت‌الاسلام رحمانی تصریح کرد: به همین دلیل تبیین زوایای وجودی شخصیت آن امام بزرگوار شیعه بخصوص جنبه‌های سیاسی حیات ایشان در مقابل حکام جائر زمانه، از اهمیت والایی برخوردار است.
وی اضافه کرد: بخصوص با توجه به اینکه محور اصلی زندگی و حیات همگی ائمه معصومین (ع) به تعبیر مقام معظم رهبری، مبارزه با دشمنان خدا و طاغوت‌ها بوده و باید به‌عنوان زندگی یک انسان دویست و پنجاه ساله تفسیر شود، محور اصلی حیات سیاسی امام باقر (ع) نیز بر دو محور اصلی مبارزه با تحریف معارف و احکام اسلامی و نیز ایجاد تشکیلات بین شیعیان قابل طرح است.
حجت‌الاسلام رحمانی افزود: به همین دلیل به تعبیر ایشان «یاد امام باقر (ع)، یعنی یاد سر برآوردن حیات دوباره جریان اصیل اسلامی در مقابلهٔ با تحریف‌ها و مسخ‌هایی است که انجام گرفته بود.»
وی با اشاره به مبارزه این امام همام با تحریف معارف و احکام اسلامی با تبلیغ و بیان احکام دین و تفسیر قرآن به شیوه فقه و بینش شیعی، گفت: فضای اجتماعی عصر امام باقر (ع) بیش از هر زمان دیگر در معرض چالش‌های عمیق عقیدتی و فقهی میان فرقه‌های اسلامی قرار گرفته بود.
حجت‌الاسلام رحمانی افزود: همچنین در اثر این تعارض‌های علمی و فقهی، مردم بیش از پیش از تعالیم اسلام ناب دور می‌شدند.
وی ادامه داد: از سوی دیگر جلوگیری از تدوین حدیث پس از رسول خدا (ص) تا اواخر قرن اول هجری، سبب انزوای شدید فقه و غفلت مردم از احکام دینی شده بود؛ چنانکه به گفته برخی از منابع تاریخی، بسیاری از مردم حتی کیفیت اقامه نماز و به‌جا آوردن حج را نمی‌دانستند و تا این حد از مسائل دینی ناآگاه بودند.
حجت‌الاسلام رحمانی افزود: علاوه بر این دستور عمر بن عبدالعزیز، خلیفه هم‌عصر امام محمدباقر (ع) به راویان مبنی بر نوشتن احادیث فراموش‌شده که از حدود صدسال پیش به‌جای مانده بود، اختلاف‌های فقهی جامعه را بیشتر و به تلاطم و سرگردانی واداشته بود؛ علاوه بر این که در این زمان روایات اسرائیلیات نیز فراوان دیده می‌شد.
وی گفت: در این راستا، آن امام همام مبارزه با مخاطرات فکری، فقهی و فرقه‌گرایانه جامعه عصر خویش را در رأس راهبرد مبارزاتی خود قرار دادند و با بیان صحیح روایات پدرانشان، «مکتب فقهی شیعه» را بنا نهادند.
حجت‌الاسلام رحمانی تصریح کرد: همچنین حضور ایشان در عرصه‌های دیگر علمی همچون کلام و اعتقادات، سبب شد گام مهم و بسزایی در راستای تبیین آرای شیعیان و نیز تعالیم اصیل اسلامی برداشته شود و جنبش تحسین‌برانگیزی در میان دانشمندان شیعی پدید آید و در اثر این جنبش در اندک زمانی چالش‌های فکری، فقهی و نیز تفکرات خطرناک فرقه‌های انحرافی‌ای همچون مرجئه، جبریه، قدریه، غلات را تا حد قابل توجهی مرتفع شود./9314/پ310/ب1
ارسال نظرات