«مرغِ زنده» به گور!
هنوز داغ زنده به گور کردن جوجه‌های یک روزه تازه است که زمزمه زنده به گور کردن مرغ‌های پرورش یافته نیز به گوش می‌رسد. مسئله‌ای که ریشه در عدم حمایت دولت از مرغداران دارد.
به گزارش خبرگزاري رسا، در ادامه معدوم‌سازی ۱۵میلیون قطعه جوجه در هفته گذشته، گویا این بار نوبت به مرغ‌های پرورش یافته رسیده‌است. مرغداران از یک سو از کاهش شدید تقاضا در بازار خبر می‌دهند و از سوی دیگر از نبود نهاده طیور گله می‌کنند. به طوری که روز گذشته رئیس هیئت مدیره اتحادیه مرغداران مرغ تخمگذار استان تهران هشدار داد، به‌زودی هزاران قطعه مرغ نیز به‌دلیل نبود مشتری، زنده به گور خواهند شد.
اگر چه هیچ توجیهی برای کشتن جوجه‌ها نمی‌توان پیدا کرد، اما به‌طور قطع برای زنده به گور کردن مرغ‌ها نیز نمی‌توان دلیلی تراشید و باید پیش از آنکه منتظر دیدن فیلم و عکس این واقعه باشیم برایش فکری کرد.
رئیس هیئت مدیره اتحادیه مرغداران مرغ تخمگذار استان تهران درباره اتفاق اخیر دفن جوجه‌ها و گذشته‌ای که موجب وقوع این حادثه شد گفته است: معدوم‌سازی جوجه‌های یک روزه در چرخه تولید آن باتوجه به اینکه امکان تشخیص صد درصد مرغ یا خروس بودن آن‌ها وجود ندارد، در همه جای دنیا امری معمول است، بهطوریکه سالانه میلیارد‌ها قطعه جوجه خروس در دنیا نابود می‌شود و راه دیگری هم نیست. اما این معدوم‌سازی خاص واحد‌های مرغ تخمگذار است. در واحد‌های مرغ گوشتی جوجه‌های مرغ و خروس را جدا نمی‌کنند و همه را پرورش می‌دهند.
به گفته نبی‌پور، افزایش جوجه‌ریزی همراه با افزایش مصرف است، اما واحد‌های گوشتی، همان جوجه‌هایی را هم که در بهمن و اسفند ۹۸ خریداری و پرورش دادند، نتوانستند بفروشند تا آنجا که با کاهش قیمت عمده‌فروشی مرغ گوشتی به کیلویی۶۵۰۰ تومان در اسفند و فروردین، مرغداری‌ها بالغ‌بر ۳هزار تومان به ازای هر کیلو در قیمت نهایی تولید ضرر کردند.
عضو هیئت مؤسس اتحادیه مرکزی مرغداران میهن این کاهش تقاضا را ناشی از شیوع ویروس کرونا اعلام می‌کند تا آنجا که باعث شد مصرف مرغ گوشتی ۳۰ تا ۳۵ درصد پایین بیاید، این کاهش مصرف ناشی از تعطیلی تالار‌های پذیرایی، رستوران‌ها، مراکز تهیه غذا و فست‌فودها، عدم برگزاری مراسم عروسی و ختم و ... بود و سبب شد تا قیمت عرضه مرغ در بازار مصرف به کیلویی ۹ هزار تومان هم برسد. در این شرایط وقتی مرغداران نتوانستند مرغ تولیدی خود را که از اواخر بهمن جوجه‌ها را ریخته بودند در بازار بفروشند و واحد‌ها را تخلیه کنند، از خرید جوجه یک روزه جدید در فروردین نیز خودداری کردند.
نبی‌پور با اشاره به مدت زمان پروار جوجه‌ها خاطر نشان می‌کند که مرغداران مرغ گوشتی که مرغ‌ها را پس از یک دوره ۳۵ تا ۴۰ روزه به بازار مصرف عرضه می‌کردند با آمدن کرونا و کاهش مصرف، مرغ‌ها را کشتار نکردند و هم‌اکنون مرغ‌ها در مرغداری‌ها مانده‌اند و حتی نهاده برای تغذیه و دارو و واکسن برای نگهداری آن‌ها نیست.
او درباره نبود نهاده مورد نیاز مرغداری‌ها کمی به عقب برمی‌گردد و در این‌باره یادآور می‌شود که در اسفندماه۹۸، ذرت و سویا ناپدید شد و هر کیلوگرم سویا از ۲۴۵۰ تومان به ۴هزار تومان و هر کیلو ذرت از ۱۳۵۰تومان به ۲۶۵۰تومان افزایش قیمت پیدا کرد، در ادامه این افزایش قیمت، مرغداری‌ها با کمبود نهاده روبه‌رو شدند و اکنون حتی ارز هم برای ترخیص نهاده‌هایی که در بنادر هست پیدا نمی‌شود.
البته وزارت جهاد کشاورزی سامانه بازارگاه را برای عرضه برخی نهاده‌های دامی راه‌اندازی کرده که شرکت‌های واردکننده نهاده‌ها را در این سامانه عرضه می‌کنند، اما متأسفانه این سامانه محلی برای دلالی شده است.
نبی‌پور با اشاره به اقدامات ستاد تنظیم بازار تصریح می‌کند که این ستاد در بهمن ۹۸ به واحد‌های گوشتی گفته بود ۱۱۵میلیون قطعه جوجه برای اسفند بریزند تا بازار شب عید تنظیم شود، اما اکنون این مرغ‌ها بیش از دوماه است در مرغداری‌ها مانده و خریدار ندارد و حتی کیلویی ۵ هزار تومان هم از آن‌ها نمی‌خرند. شرکت پشتیبانی امور دام هم به مرغداری‌ها گفته مرغ‌های با وزن بیش از ۱۸۰۰ گرم را از آن‌ها نمی‌خرد که در پی اعتراضات اتحادیه و مرغداران این عدد تا ۲۲۰۰ گرم افزایش پیدا کرد، اما مرغ‌ها همچنان در مرغداری‌ها مانده‌اند و وزنشان در حال حاضر به بالای ۳کیلوگرم رسیده است. وی هشدار می‌دهد با عدم جوجه‌ریزی واحد‌های مرغ گوشتی در فروردین و اردیبهشت به‌دلیل عدم فروش مرغ‌های تولیدی‌شان، کشور در خردادماه با کمبود شدید عرضه گوشت مرغ و حتی تخم‌مرغ روبه‌رو خواهد شد.
جهادی‌ها می‌توانند به مرغداران کمک کنند
اما زنده به گور کردن مرغ که روزگاری تا دوبرابر این قیمت به فروش می‌رفت، در این روز‌ها که کشور غرق در فضای کمک مؤمنانه است، تناقضی آشکار است. چطور می‌توان پذیرفت که چند قلم کالا مثل چای و روغن و شکر در بسته‌های کمک مؤمنانه به دست نیازمندان برسد و در سوی دیگر شاید در کنار همان روستا‌ها و شهر‌های کوچک پر از نیازمند، چاله‌های دفن مرغ زنده گوشتی کنده شود؟!
برخی تهدید مرغداران را نوعی اقدام پیشدستانه و پیشگیرانه تلقی می‌کنند و آن را جدی نمی‌گیرند، اما اگر فرض کنیم که ممکن است به چنین سرنوشتی برسیم، شاید بهتر است نهاد‌هایی که در کار رزمایش کمک مؤمنانه هستند، در آن بسته‌های معیشتی یک یا دو مرغ ارزان هم بگنجانند. این‌گونه آن مشکل ماه‌های آتی هم حل می‌شود، زیرا این بار مرغ‌ها به یخچال مشتریان همیشگی مرغ نرفته است تا نگران کاهش خرید در ماه‌های آتی باشیم بلکه مرغ به سفره‌هایی رفته که شاید خیلی دیر به دیر این سفره‌ها به زینت مرغ آراسته می‌شده است!
البته قطعاً راه‌های جهادی دیگری هم هست که بتوان صنعت مرغ را از این آبله‌مرغان کرونایی نجات داد؛ صنعتی که به‌رغم همه نا‌کارآمدی‌های دولت مستقر، توانسته بود با فراز و نشیب‌هایی به حیات خود ادامه دهد و مرغ با قیمت متعادل را در سر سفره مردم بنشاند./1360/
منبع: روزنامه جوان
ارسال نظرات