تحلیل هفته

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، رویکرد ایران درباره افغانستان روشن و حکیمانه است؛ مخالفت با دخالت بیگانگان و حمایت از تشکیل دولت ملی بر اساس رأی همه اقوام و مذاهب و همچنین محترم شمردن تمام حقوق همه در این کشور. البته حمایت از مستضعفان و پابرهنگان در مقابل ظالمین در صدر مانیفست جهانی جمهوری اسلامی قرار دارد.

جمهوری اسلامی ایران در عراق نیز از همین رویکرد حمایت کرد و اشغالگران را در بن‌بست گذاشت. وقتی هم که جنگ نیابتی تروریست‌ها به راه افتاد، ایران مستقیما درگیر نشد بلکه عمده کمک‌های کشورمان، مستشاری و در جهت بسیج ظرفیت‌های دفاع مردمی بود. ایران همین کار را در لبنان، سوریه و فلسطین هم انجام داده است که می‌توان حزب الله لبنان، حشدالشعبی و سایر گروه‌های مقاومت را نمونه بارز این نوع از حضور خواند.

البته افغانستان از لحاظ ترکیب جمعیتی، قومی و مذهبی تفاوت‌های مهمی با عراق و حتی سوریه دارد؛ ولی از آنجا که افغانستان زمانی جزء ایران بوده و همچنین ایران کم اتباع افغانی ندارد، پیشبرد این راهبرد تسریع بخشیده خواهد شد. به هر حال آنچه در این میان جای تأمل و تعجب دارد این است که چرا جماعتی که پرچم هویتی آنها «نه غزه، نه لبنان» بوده و هست، ناگهان خواستار مداخله خارجی ایران در افغانستان شده‌اند؟

بسم الله...

این نکته هم در جای خود مهم است که این جماعت اندک اما پرسروصدا سعی دارند با فضاسازی و هیاهو، خود را نماینده افکار عمومی جا زده و مثل همیشه نوعی دوگانگی را رقم بزنند. اصلاح‌طلبانی که امروز علم جنگ برداشته و نظام را به مداخله در فتنه ‎پنجشیر تحریص می‌کنند، همان کسانی هستند که در زمان اشغال کویت توسط صدام و حمله آمریکا به عراق، صدام را خالد بن ولید خوانده و خواستار مداخله ایران در جنگ خلیج‌فارس به نفع صدام شدند.

حالا یک پیشنهاد منطقی و همه‌پسند در میان است و آن اینکه یک تیپ از مدعیان اصلاحات تشکیل شود که مدعیان جهت اعزام به افغانستان در آن ثبت‌نام کرده و برای مبارزه به پنجشیر و یا هر نقطه دیگر افغانستان اعزام شوند؛ این شما و این طالبان...

جاسوس یا بازرس

ایران و آژانس اتمی اسفندماه سال گذشته به توافقی برای ارائه دسترسی‌های داوطلبانه از سوی ایران به دو مکان مشخص شده و تسهیل فعالیت‌های راستی آزمایی آژانس دست یافتند. این توافق، یک بار قبل از منقضی شدن به مدت یک ماه و تا تاریخ سوم تیرماه تمدید شد اما ایران بعد از آن تاریخ، توافق مذکور را تمدید نکرد.

مدیرکل آژانس انرژی اتمی دیروز گفته من به طور فزاینده‌ای نگران هستم که مسائل مربوط به سایت‌های اعلام نشده، حل نشده باقی بماند؛ ایران باید آن‎ها را هرچه سریع‌‎تر حل کند. فعالیت‌های آژانس در ایران به طور جدی تضعیف شده است. وال‌استریت ژورنال نیز خبر داده که آژانس در دو گزارش محرمانه اعلام کرده که ایران دسترسی بازرسان به سایت‌های مرتبط هسته‌ای را مسدود کرده و به توسعه فعالیت‌های هسته‌ای خود ادامه می‌دهد.

آمریکایی‌ها با جلو انداختن آژانس و اروپا به دنبال این هستند که انرژی هسته‌ای ایران را متوقف کنند و غریب آبادی، نماینده دائم ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در جواب گروسی، مدیر آژانس انرژی اتمی گفت: هیچکس نمی‌تواند خواستار توقف فعالیت‌های‎ هسته‌ای ایران شود.

جاسوسی ممنوع!

از آنجا که سال گذشته مجلس شورای اسلامی ایران قانونی را به تصویب رساند که دولت را ملزم می‌کند در صورت عدم رفع تحریم‌ها علیه ایران بازرسی‌های آژانس اتمی در ایران را معلق کند، همچنین ما سال گذشته فقط به صورت 3 ماه اجازه بازرسی به آژانس دادیم، طبیعتا دیگر اجازه بازدید از مراکز هسته‌ای ما را ندارند.

طبیعتا این ممانعت‌ها بی‌دلیل نیست؛ به‌عنوان یک نمونه، آبان‌ماه سال 98 بود که گزارش‌هایی مبنی بر ممانعت جمهوری اسلامی ایران از ورود یک بازرس آژانس به تاسیسات نطنز منتشر شد و از سوی اداره‌کل اطلاع‌رسانی سازمان انرژی اتمی ‌ایران هم مورد تأیید قرار گرفت.

سازمان انرژی اتمی‌ در اطلاعیه خود آورده بود «هنگام ورود این خانم بازرس، تجهیزات کنترلی علامت هشدار را نشان داده است و به همین دلیل ضمن کنترل وسایل همراه بازرس از ورود او به سایت جلوگیری و مراتب نیز به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی‌ منعکس شده و از طرف ایران به آژانس اعلام شده که پذیرش قبلی این بازرس لغوشده تلقی می‌شود».

کردهای عراق

در پی شرارت‌های ماه‌های اخیر گروهک‌های تروریستی وابسته به استکبار جهانی از اقلیم کردستان علیه مناطق مرزی جمهوری اسلامی ایران، که با اعزام تیم‌های متعدد تروریستی، ایجاد ناامنی و ارتکاب اعمال خرابکارانه و سلب امنیت و آرامش مردم غیور استان‌های آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه را دنبال می‌کردند و با هوشمندی و آمادگی رزمندگان نیروی زمینی سپاه از جمله در عملیات‌های هفته‌های گذشته در مناطق مرزی مریوان و کامیاران ضربات مهلکی را دریافت کرده بودند، تنبیه و برخورد با متجاوزین در دستورکار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قرار گرفت.

متن فوق بخشی از بیانیه سپاه در پی حمله موشکی روز گذشته سپاه پاسداران به محل استقرار و جلسه سران یکی از گروهک‌های تروریستی است. پس از استقرار دولت جدید در عراق و آرامش نسبی در این کشور، برخی احزاب کردی عراقی به حضور نیروهای امریکائی غره شده و گذشته پر از مشقت و رنج و گرفتاری‌ها و آوارگی‌های دوران محنت را فراموش کرده و بنای توطئه علیه منافع ملی ایران را نهادند و از رافت و عطوفت جمهوری اسلامی سوء برداشت نموده و برخی از این احزاب به تمام معنی ملجا و پناهگاه دشمنان ایران و مردم عراق گردیدند.

ترور شهروندان کرد ایرانی و نقش جاسوسی نیابتی از سوی سرویس‌های موساد و سیا و... و نیز گستردن چترحمایتی مالی و سیاسی بر روی گروهک‌های ضدانقلاب ایرانی و تامین امنیت آنان و ایفای نقش تریبون آنان در رسانه های وابسته به حزب دمکرات کردستان عراق به رهبری مسعود بارزانی همگی تهدیدات جدی است که در این منطقه علیه امنیت ملی ایران سازماندهی می‌شود.

کردستان عراق و تمام مسئولان آن نباید فراموش کنند که جزئی از عراق اسلامی هستند و اگر چه اکنون به دلیل گرایش نخست وزیر عراق هرکاری که می‌خواهند می‌کنند، ولی نباید دشمنان شیعه و مقاومت را در دل خود جای دهند. اگر چه در مراسم تحلیف پرچم کردستان عراق در ایران با شیطنت وزارت قبلی امور خارجه به اهتزاز درآمد، ولی هنوز به کردهای عراق شناخته می‌شوند.

آیا ترک فعل نشده؟!

آیت الله مجتهدشبستری طی گفت‌وگویی نظر خود را در رابطه با ادامه حیات مجمع تشخیص مصلحت نظام اینگونه بیان می‌کند که: بعید به‌نظر می‌رسد آقای آملی لاریجانی از مجمع تشخیص مصلحت نظام بیرون بیاید؛ لاریجانی برای استعفا از شورای نگهبان علتی داشت، ولی چنین علت و انگیزه‌ای برای استعفا از مجمع وجود ندارد.

وی همچنین در رابطه با امکان حضور حسن روحانی در مجمع تشخیص مصلحت نظام متذکر شد: مجمع به مذاق روحانی سازگار نیست؛ به همین خاطر حضور او در مجمع خیلی بعید است. در این هشت سال، روحانی با اینکه یکی از روسای سه‌قوه (اعضای ثابت مجمع تشخیص مصلحت نظام) بود و باید در جلسات مجمع شرکت می‌کرد، ولی هیچ‌وقت به مجمع نیامد؛ حتی زمان رفسنجانی هم که بنده عضو مجمع نبودم، شنیده‌ام که نسبت‌به مجمع بی‌توجه بود.

سؤال تمام مردم ایران از مسئولان قوه قضائیه و نمایندگان خود در خانه ملت این است که آیا ترک فعل، کم‌کاری و بی‌توجهی به مشکلات توسط مسئولان عالی رتبه مجازات دارد یا خیر؟!