ولنتاین؛ روز عشق یا جنگ فرهنگی

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، قدرت نرم از سال های پس از جنگ سرد مورد توجه گسترده محافل سیاسی اجتماعی بین الملل قرار گرفت و برای اولین بار به عنوان یک تئوری منسجم مطرح شد که بوسیله این قدرت بدون آنکه از زور و ضرب و اجباری استفاده شود، دشمن خود را قانع و به زانو در بیاوریم.

سوء استفاده از قدرت نرم در طول تاریخ ملل نمونه های مختلفی دارد، مثل همان سال هایی که مصطفی آتاتورک به این نتیجه می رسد برای پیشرفت ترکیه و نزدیک شدن به ممالک غربی باید به ترکیه ای با عقبه و قدمت حکومت اسلامی عثمانی خود پشت پا زده و ترکیه نوین با الگو گیری از غرب را گسترش دهد.

دقیقاً در همان سال ها رضا پهلوی نیز که مشاورانی با تفکرات تقی زاده ها او را احاطه کرده بودند و پیشرفت را در فرنگی شدن از فرق سر تا نوک پا می دانستند، ترتیب سفری به ترکیه آتاتورکی را می دهند تا زمینه های پیشرفت را به رضا پهلوی فارغ از سواد آکادمیک و دینی آموزش دهند و نتیجه این سفر چیزی جز حذف اجباری حجاب از سر زنان مسلمان ایرانی و لباس متحدالشکل و کلاه پهلوی برای مردان ایرانی در برندارد، البته دستاوردهای صنعتی و مباحثی چون راه آهن را هم در کارنامه آینده رضا قلدر به جای گذاشت اما به قیمت چپاول ثروت و منابع ملی چرا که همه آنچه امروزه به عنوان یادگار و یادبود خاندان پهلوی از آن یاد می شود در راستای تسهیل چپاول سرمایه ملی به دستان انگلیسی ها و هم پیمانانشان در ایران بود وگرنه آن ها دلشان برای مردم ایرانی که در سالیانی با قحطی و بروز بیماری از پای در آورده بودند، نسوخته بود.

جنگ نرم یعنی فرهنگمان را آرام آرام به شما می دهیم تا شما آنچه را که به زور اسلحه هم حاضر نبودید به دشمن خود تحویل دهید به واسطه نفوذ فرهنگ بیگانه با اختیار خود در اختیار آنان بگذارید، هر چند پس از انقلاب اسلامی  از سوی ارگان های دینی و مسئولان فرهنگی تلاش های زیادی برای مقابله با فرهنگ بیگانه شده است اما هنوز رگ و ریشه های فرهنگ غرب در کشور ما جلوه نمایی می کند، از جمله این فرهنگ و سلاح نرم روز ولنتاین است.

ظاهر ولنتاین محبت و عشق ورزی است و در نگاه اول کاملاً زیبا است اما وقتی به عمق آن خیره می شویم اشاعه فرهنگ بی بندو باری است، روزی که متاسفانه بیشتر در قشر متمول و سلبریتی جولان کرده و اشاعه دهندگان این فرهنگ مخرب در جامعه دینی ایران نیز شده اند و از آن بدتر اینکه چون فضای مجازی کشور در و پیکری ندارد با بازنشر آن در فضای مجازی متاسفانه این فرهنگ غلط آرام آرام به بدنه جامعه دینی نیز کشانده می شود.

آیا فلسفه روز ولنتاین را می دانید؟

با نگاهی به سوغات های مدشده فرنگی و مطالعه فلسفه آن متوجه می شویم که اغلب یک حرکت اعتراضی به برخی از سیاست ها بوده که در کشور خود به نوعی حرکت انقلابی محسوب می شده است مثل شلوارهای جین پاره که به نوعی اعلام همبستگی با طبقه کارگر جامعه بود که از حق و حقوق خود محروم شده بود و این سبک لباس پوشیدن هیچ ربطی به فرهنگ بالا نداشت بلکه به نوعی نشان از جایگاهی پست در جوامع غربی داشت اما آنگاه که به کشور ما وارد می شود به عنوان یک فرهنگ و ژست فرهنگ مابانه از آن یاد می شود.

زمانی که امپراتور روم عواطف و احساسات عاشقانه را مانع بزرگی برای داشتن سپاهیانی قوی و متمرکز می‌دید، دستور ممنوعیت ازدواج جوانان را صادر کرد تا آنها بدون هر تعلق خاطری در خدمت سپاه و امپراتوری باشند اما در این میان کشیشی کاتولیک موسوم به سنت ولنتاین برخلاف دستور حکومتی، دختران و پسران جوان عاشق را مخفیانه به عقد هم درمی‌آورد به همین جرم هم محکوم به خیانت و در ۱۴ فوریه سال ۲۶۹ میلادی اعدام شد.

سال‌ها بعد یکی از اسقف‌های کلیسای روم، این روز را به عنوان روز بزرگداشت سنت ولنتاین اعلام کرد و به روزی برای ابراز عشق و تبادل پیام‌های عاشقانه تبدیل شد و به تدریج این روز با نام روز عشق جای خود را در کشورهای اروپایی و آمریکایی باز کرد، روزی برای ابراز علاقه، عشق و محبت به کسی که دوستش داریم، روزی برای دادن گل رز سرخ به معشوق و روزی برای یادآوری عشق و صمیمیت به عزیزان.

در واقع این کشیش مسیحی به دنبال راه حلی برای معضل تجرد جوانان مسیحی بوده چرا که تجرد به دنبال خود مشکلات عدیده ای را برای جامعه پدید می آورد و این همان موضوعی است که در قرآن کریم هم به آن اشاره شده است« إِن يَكونوا فُقَراءَ يُغنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضلِهِ وَاللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ» (32/نور) اگر فقیر و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بی‌نیاز می‌سازد؛ خداوند گشایش دهنده و آگاه است، اما جای بسی تاسف است که رفته رفته سنتی که برای فرار از تجرد بود جای خود را به عشق های خارج از چارچوب روابط خانوادگی داده است.

و  از آنجایی که مرغ همسایه همیشه غاز است، رشد و نمو این فرهنگ روز به روز در جامعه اوج می گیرد در حالیکه چه با نگاه ملی گرایانه و چه با نگاه دینی و حتی نگاه تلفیقی از ملی دینی فرهنگ ایرانی و اسلامی جامعه ما غنی و بی نیاز از فرهنگ های وارداتی است، با یک حساب سرانگشتی تقریباً برای همه قشرها و ایام خاص در کشورمان جشن و روز به خصوص داریم که اگر آن ها را پاس بداریم و به صورت گسترده و بین المللی بتوانیم رسانه ای کنیم، می توانیم با یک مهندسی معکوس مانع فرهنگ وارداتی و جنگ نرم دشمنان انقلاب اسلامی را شویم و چه بسا ما صادر کننده فرهنگی دینی خود بوده و نسخه پیچ فرهنگ جوامع بین الملل، ما ایرانیان  آن هم با قدمت کهن ایرانی اسلامی باشیم.

در کشور ما روز زن، مادر، پدر، دختر، جوان، چهارشنبه سوری، عید نوروز، شب یلدا و اعیاد مختلفی داریم که به بهانه هرکدام از این موارد می توان به هم عشق ورزید و در چارچوب اسلامی و دینی بهانه ای برای دید و بازدید و محب ورزی را پدید آورد و دیگر نیازی به ولنتاین و عشق به جنس مخالف خارج از چارچوب نباشد.

حمیدرضا شاکر