بررسی مسأله صدور قطعنامه علیه ایران

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حسن روحانی ۲۲ ماه دبیرشورای عالی امنیت ملی بود. او در صفحه ۵۸۲ کتاب «امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای» نوشته: «شروع و تداوم تعلیق داوطلبانه برای غنی‌سازی اورانیوم به عنوان اقدامی اعتمادساز، ظرف ۲۰ ماه گذشته صورت پذیرفته است»؛ این پذیرش در زمان او صورت گرفته که یعنی مسئولیتش نیز با او بوده است. در ادامه، او در صفحه ۶۱۰ و ۶۱۱ این کتاب نوشته من تعلیقات را شکسته ام؛ ۱۴ روز پیش از اینکه از شورای عالی برود، می‌گوید به البرادعی نامه نوشتم تا تعلیق ucf اصفهان شکسته شود و غنی سازی را بالا بردیم. در نتیجه علت صدور این همه قطعنامه علیه ما اولا پذیرش تعلیق و دوم شکستن تعلیق است که به تصریح شخص حسن روحانی، در دولت نهم هیچ تعلیقی شکسته نشد بلکه این خود او بود که تعلیق پذیرفته شده را شکست!

از آن زمان بازی برای ما دو سر باخت شده است. اگر تعلیقات و شروط آژانس را بپذیریم، در دام جاسوسی آنان افتادیم و همانگونه که جاسوسان خود را به همین بهانه در دولت صدام نفوذ دادند، اطلاعات ما را نیز تحت پوشش آژانس برای رصد فعالیت‌ها می‌ربایند؛ از طرفی اگر شروطشان را نپذیریم و چشمانشان را کور و دستانشان را قطع کنیم، به بهانه تخلف از قراردادهای ننگینی که بسته شده در جامعه جهانی ما را محکوم می‌کنند! اقدام اخیرشان برای صدور قطعنامه علیه ایران، به علت خاموش کردن دو دوربین فراپادمانی در یکی از مراکز هسته‌ای ما بوده است اما آنها با چماق کردن تعهداتی که در برجام دادیم، هرگاه دلشان بخواهد ما را تحریم می‌کنند.

در ساعات پایانی چهارشنبه ۱۸ خرداد ماه، قطعنامه پیشنهادی سه کشور اروپایی عضو برجام یعنی آلمان، فرانسه و انگلیس به همراه آمریکا که به شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در خصوص برنامه هسته‌ای ایران ارائه شده بود، با ۳۰ رای مثبت، دو رای منفی چین و روسیه و سه رای ممتنع لیبی، پاکستان و هند به تصویب رسید. این همان پیامدهای تصمیمات مسئولان مذکور است و گروسی در آخرین گزارش خود اعلام کرده بود که اورانیوم غنی‌ شده ایران، به ۱۸ برابر حد مجاز در برجام رسیده و همچنین مدعی شده بود که ایران در ارائه پاسخ‌های «معتبر فنی» به سؤال‌های آژانس درباره پیدا شدن مواد هسته‌ای در ایران طی سه سال گذشته ناکام بوده است.

پای چه کسی در میان است؟

کانال ۱۳ تلویزیون رژیم صهیونیستی پنجشنبه هفته گذشته گزارش داد رافائل گروسی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به فلسطین اشغالی سفر کرده است. این سفر چند روز قبل از نشست شورای حکام آژانس اتمی در وین برگزار انجام شده است. سه کشور اروپایی و آمریکا قرار است در آن جلسه قطعنامه‌ای علیه ایران صادر کنند. کشورهای غربی به رهبری آمریکا و رژیم صهیونیستی در سال‌های گذشته ایران را به پیگیری اهداف نظامی در برنامه هسته ای این کشور متهم کرده‌اند. این درحالی است که بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و شخص رافائل گروسی تاکنون بارها از تأسیسات هسته‌ای ایران بازدید کرده‌اند اما هرگز مدرکی که نشان دهد برنامه صلح آمیز انرژی هسته‌ای این کشور به سمت مقاصد نظامی انحراف داشته باشد، پیدا نکرده‌اند.

ایران در چارچوب تعهدات برجامی‌اش پذیرفته بود که پروتکل الحاقی را داوطلبانه اجرا کند اما انجام این اقدام را در پی عدم محقق شدن منافع اقتصادی‌اش به دلیل خروج یکجانبه امریکا از برجام و به موجب قانون راهبردی مجلس متوقف کرد. با وجود این، مقام‌های ایرانی برای ممانعت از بروز تعمیق اختلافات در روند همکاری دوسویه با آژانس با مدیرکل این سازمان به تفاهم مشترک سه ماهه‌ای دست پیدا کردند که بر پایه آن، گرچه امکان نظارت مستقیم و آزادانه آژانس بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران در قالب پروتکل الحاقی از میان می‌رفت اما کشورمان پذیرفت دوربین‌های آژانس به مدت سه ماه به ثبت اطلاعات ادامه دهند. این تفاهم سه ماه پس از اجرا، یک ماه دیگر هم تمدید شد و پس از آن در 3 آذر 1400 گروسی دوباره برای گفت‌وگو و حل مسائل به ایران سفر کرد.

همچنین در بیانیه وزارت امور خارجه در پی تصویب قطعنامه مذکور چنین آمده که: «جمهوری اسلامی ایران بر اساس بیانیه مشترک مورخ ۵ مارس ۲۰۲۲، حسن نیت خود را در تعامل با آژانس با ارائه اطلاعات فنی دقیق نشان داد و انتظار این بود که آژانس نیز با رویکردی مستقل، بی‌طرفانه و حرفه‌ای، اقدامی سازنده و واقع بینانه در جهت عادی سازی موضوعات پادمانی که به اذعان خود آژانس به هیچ‌وجه نگرانی عدم اشاعه ای نداشته، صورت دهد. ظاهرا برخی یادشان رفته که تمام موضوعات گذشته یکبار و برای همیشه در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۵ توسط شورای حکام بسته شد». با توجه به اینکه در جلسه تصویب قطعنامه رژیم صهیونیستی میان دار تصویب این قطعنامه بود. با توجه به دیدار اخیر رئیس آژانس با نخست وزیر این رژیم، بدون شک می‌توان نتیجه گرفت که این اقدام یک اقدام سیاسی در راستای خواسته‌های رژیم صهیونیستی است و هیچ ارتباطی به رابطه ایران و آزانس ندارد.

فیلم لحظه خاموش کردن دوربین‌های فرا پادمانی آژانس

چاره چیست؟

همانگونه که بیان شد، با توجه به تعهدات نادرست ما درون چاله‌ای افتاده‌ایم. وزارت امور خارجه راه برون رفت از این چاله را در بیانیه مذکور چنین بیان می‌کند «همانگونه که قبلا نیز اعلام شده است جمهوری اسلامی ایران به دلیل رویکرد غیرسازنده آژانس و تصویب قطعنامه یادشده گام‌های عملی متقابلی را اتخاذ کرده که نصب سانتریفیوژهای پیشرفته و غیرفعال سازی دوربین‌های فرا پادمانی از جمله آنها است». پس از تصویب قطعنامه نیز محمدرضا غائبی، سرپرست نمایندگی ایران در آژانس تصویب قطعنامه را شدیدا محکوم کرد و با بیان این‌که اقدام مقتضی را انجام خواهیم داد، گفت: ایران حق دارد در سیاست و رویکرد خود در قبال آژانس بازنگری کند. وی همچنین بیان کرد: این ضربه بزرگی به آژانس است که توسط یکی از مهم ترین ارگان‌های تصمیم گیر آن یعنی شورای حکام به آن وارد شد.

شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قطعنامه ایران که مورد حمایت آلمان، فرانسه، انگلیس و آمریکا بود را به تصویب رساندند. نمایندگان ۳۰ کشور به این قطعنامه رأی موافق دادند، دو کشور روسیه و چین رأی مخالف و سه کشور هند، لیبی و پاکستان رأی ممتنع دادند. بر این اساس، کشورهایی که نماینده بیش از نیمی از جمعیت دنیا هستند از این قطعنامه حمایت نکردند. این یعنی به نوعی هژمونی آمریکا و صهیونیست در حال فرو ریختن است و اگر تهران بدون ترس در مسیری که برگزیده گام بردارد، قطعا اتفاق خاصی نخواهد افتاد اما همچنان باید رسانه‌های داخلی اجازه ندهند با بازی رسانه‌ای، چهره ایران در دنیا خراب شود و مردم جهان خیال کنند ایران در حال ساخت سلاح کشتار جمعی است.

وقتی گروسی اعلام می‌کند که برای توقف فعالیت هسته‌ای ایران تنها دو راه وجود دارد، یا دستیابی به توافقی مانند برجام یا توقف داوطلبانه هسته‌ای ازسوی خود ایران، یعنی اینکه گروسی تبدیل به یک طرف سیاسی شده که با جایگاه او در تعارض است و اساساً در جایگاهی نیست که برای توقف برنامه هسته‌ای ایران اظهارنظر کند. ثانیاً اینکه گروسی چشم‌انداز را اینگونه ترسیم می‌کند که یا تمامی برجام‌ها را با منطق همین برجام توافق کنید یا خودتان چشم جاسوسان آژانس و صهیونیست‌ها را داوطلبانه بپذیرید. این سخن یعنی نباید در دام آنها افتاد و مسیری که شروع شده را باید تا پایان ادامه داد تا گشایش حاصل شود.