روز جانبازی حضرت آقا
به گزارش خبرنگار گروه سیره امامین انقلاب خبرگزاری رسا، در روز شنبه ششم تیر ماه ۱۳۶۰ شمسی، هنگام سخنرانی مقام معظم رهبری در مسجد ابوذر تهران، سازمان مجاهدین خلق، با انفجار بمبی ایشان را ترور کردند، اما دست مشیت الهی باعث شد که مقام معظم رهبری با برداشت جراحات شدیدی از این حادثه جان سالم بدر برند و به عنوان جانبازی مفتخر شوند.
هدف منافقین ازاین تروها ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی و ناامید کردن مردم از انقلاب بود که نتیجه آن وفاداری بیشتر مردم به انقلاب و همبستگی احاد جامعه اسلامی شد و چهره آنان را که به دنبال قدرت و منفعت شخصی بودند، بر همگان حتی برای همپیمانانشان که در خارج از مرزهای ایران بودند نمودار ساخت.
پیروزی انقلاب جمهوری اسلامی دگرگونیهایی را درعرصه سیاسی و اجتماعی ایران بوجود آورد که باعث شد تا گروههای فرصت طلب در پی بهرهبرداری از این موقعیت برآیند و برای به دست گرفتن قدرت و رهبری جامعه به ابزارهای سیاسی، نظامی روی آورند.
به نام خلق بر علیه خلق
سازمان مجاهدین خلق یکی از این گروهها بود که با نام خلق خواهان مدینه فاضله استالین در ایران بود و زمانی که در رسیدن به آرمانهای خود موفق نشد، دست به ترور و کشتار رهبران مردمی و مردم مسلمان ایران زده و معنای واژه به خاطر خلق را به همگان شناسانید.
بنیصدررئیس جمهور وقت با بی توجهی به سرنوشت اسلامی انقلاب و همراهی با مسعود رجوی، نظریه پرداز سازمان مجاهدین باعث موضعگیری نیروهای مذهبی و مردمی بر علیه آنان شد وحزب جمهوری اسلامی به رهبری شهید بهشتی و آیتالله خامنهای، آیتالله رفسنجانی، شهیدان رجایی و باهنر با پشتوانه مذهب اسلام به مبارزه با التقاطیگری و مصلحتطلبی آنان پرداختند.
مبارزه ایدئولوژیک سازمان مجاهدین خلق با حزب جمهوری اسلامی از ابتدای سال ۱۳۵۸ آغاز و در پایان نیمه اول سال ۱۳۶۰ به اوج خود رسید و در طول این مبارزه، سازمان رهبران مردمی انقلاب را به عنوان مرتجعین، هدف قرار دادند ونگرش های انحرافی آنها به اسلام در اعلامیهها و مقالات نشریه پیکارنمایان بودد.
روز شنبه ۳۰/۳/۱۳۶۰ طرح رسیدگی به صلاحیت بنیصدر رئیس جمهور ایران که مورد حمایت سازمان مجاهدین بود، توسط ۱۲۰ تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی ارائه شد و روز بعد مجلس شورای اسلامی با ۱۷۷ رأی موافق و ۲۱ رأی ممتنع و یک رأی مخالف به عدم صلاحیت بنیصدر رأی دادند.
سازمان مجاهدین حملات خود را به حزب جمهوری اسلامی تا اول تیر ماه ۱۳۶۰ به صورت نشر روزنامه، اطلاعیه و دیگر وسایل تبلیغاتی نشان دادند، اما با تحولات سیاسی خرداد ماه ۱۳۶۰ مبارزه تبلیغاتی سازمان به مبارزه نظامی وترور رهبران مردمی انقلاب تبدیل شد.
افتخار جانبازی انقلاب
رهبران مردمی انقلاب همچون آیتالله بهشتی و آیتالله خامنهای در پی مبارزه با منافقین و سازمان مجاهدین، عملکردهای آنها را برای مردم تشریح میکردند وو در همین راستا آیتالله خامنهای، امام جمعه وقت تهران، در روز ۱۳۶۰/۰۳/۰۵ خطاب به رهبران سازمان مجاهدین فرمودند: «من میگویم که خودتان را در تاریخ رسوا کردید، حرفهای قبلی خود را تخطئه نمودید، شما ای مجاهدین خلق! مقابله خود را با دولت و حکومت اسلامی به حساب مقابله با ارتجاع میگذارید. ارتجاع با منطق اسلام یا منطق کمونیسم؟»
به دنبال این سخنرانی در روز شنبه ششم تیر ماه ۱۳۶۰ به هنگام سخنرانی آیتالله خامنهای در مسجد ابوذر تهران، عملیات تروریستی سازمان مجاهدین بر علیه رهبران مردمی انقلاب با انفجار بمب شروع شد، اما تقدیر خداوند بر این قرار گرفته بود تا آیتالله خامنهای به عنوان جانباز انقلاب از این سوء قصد جان سالم به در برده و به همراه دیگر همرزمانش مبارزه ضد نفاق را تا نابودی کامل آنها ادامه دهند.
در روزهایی که آیتالله خامنهای در بیمارستان بستری بود، امام گفته بودند هر نیمساعت یکبار علائم حیاتی را به ایشان گزارش کنند و امام خمینی در روز ۷ تیر ۱۳۶۰/ ۲۵ شعبان ۱۴۰۱ پیامی برای آیت الله خامنهای فرستاند متن پیام به این شرح است:
پیام امام خمینی(ره) به آیت الله خامنهای
جناب حجت الاسلام آقای حاج سید علی خامنهای- دامت افاضاته.
خداوند متعال را شکر که دشمنان اسلام را از گروهها و اشخاص احمق قرار داده است، و خداوند را شکر که از ابتدای انقلاب شکوهمند اسلامی هر نقشه که کشیدند و هر توطئه که چیدند و هر سخنرانی که کردند ملت فداکار را منسجمتر و پیوندها را مستحکمتر نمود و مصداق «لا زال یُویّدُ هذا الدّین بالرجل الفاجر»تحقق پیدا کرد.
اینان هر جا سخن گفتند خود را رسواتر کردند و هر چه مقاله نوشتند ملت را بیدارتر نمودند و هر چه شخصیتها را ترور نمودند قدرت مقاومت را در صفوف فشرده ملت بالاتر بردند. اکنون دشمنان انقلاب با سوء قصد به شما که از سلاله رسول اکرم و خاندان حسین بن علی هستید و جرمی جز خدمت به اسلام و کشور اسلامی ندارید و سربازی فداکار در جبهه جنگ و معلمی آموزنده در محراب و خطیبی توانا در جمعه و جماعات و راهنمایی دلسوز در صحنه انقلاب میباشید، میزان تفکر سیاسی خود و طرفداری از خلق و مخالفت با ستمگران را به ثبت رساندند. اینان با سوء قصد به شما عواطف میلیونها انسان متعهد را در سراسر کشور بلکه جهان جریحهدار نمودند.
اینان آن قدر از بینش سیاسی بینصیبند که بیدرنگ پس از سخنان شما در مجلس و جمعه و پیشگاه ملت به این جنایات دست زدند، و به کسی سوء قصد کردند که آوای دعوت او به صلاح و سداد در گوش مسلمین جهان طنینانداز است. اینان در این عمل غیر انسانی به جای برانگیختن و رعب، عزم میلیونها مسلمان را مصممتر و صفوف آنان را فشردهتر نمودند.
آیا با این اعمال وحشیانه و جرایم ناشیانه وقت آن نرسیده است که جوانان عزیز فریب خورده از دام خیانت اینان رها شوند و پدران و مادران، جوانان عزیز خود را فدای امیال جنایتکاران نکنند و آنان را از شرکت در جنایات آنان بر حذر دارند؟ آیا نمیدانند که دست زدن به این جنایات، جوانان آنان را به تباهی کشیده و جان آنان به دنبال خودخواهی مشتی تبهکار از دست میرود؟
ما در پیشگاه خداوند متعال و ولی بر حق او حضرت بقیه الله- ارواحنا فداه- افتخار میکنیم به سربازانی در جبهه و در پشت جبهه که شبها را در محراب عبادت و روزها را در مجاهدت در راه حق تعالی به سر میبرند. من به شما خامنهای عزیز، تبریک میگویم که در جبهههای نبرد با لباس سربازی و در پشت جبهه با لباس روحانی به این ملت مظلوم خدمت نموده، و از خداوند تعالی سلامت شما را برای ادامه خدمت به اسلام و مسلمین خواستارم. و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته. روح الله الموسوی الخمینی.
پیام مقام معظم رهبری به امام خمینی (ره)
آیت الله خامنهای در واکنش به پیام محبت آمیز امام خمینی، با صدور پیامی اظهار داشتند: « بسم اللَّه الرحمن الرحیم بعد از چهار روز که از این حادثه بر من میگذرد به فضل الهی و به کمک و تلاش بیدریغ کارکنان عزیز این بیمارستان خودم را در وضع بسیار مناسب و خوبی میبینم.
هر وقت به یاد این میافتم که این حادثه موجب شده امام عظیم الشان ما اظهار لطف کنند و در پیامشان اظهار دلسوزی بکنند و ملت بزرگ و قهرمان ما دست به دعا بردارد و دعا کنند، در خودم احساس شرمندگی میکنم. در راه انجام وظیفه این گونه حوادث، حوادثی نیست که این همه لطف و محبت و بزرگواری را چه از سوی امام، چه از سوی امت و همچنین از سوی کارکنان، کارمندان این واحدهای پزشکی که واقعاً شب و روزشان را در این کار گذاشتهاند، این همه اظهار شد.
من بدین وسیله از همین جا عرض سلام و ارادت بی پایان خودم را خدمت امام امت میکنم و به ایشان عرض میکنم که در مقابل حوادث این چنین ما هیچ انتظار نداریم و توقعی نداریم که کمترین رنجشی به خاطر ایشان بنشیند. ما معتقدیم که، سر خُم می به سلامت، شکند اگر سبویی، ...»