۰۱ مرداد ۱۴۰۲ - ۱۳:۴۷
کد خبر: ۷۳۸۶۲۵
حجت الاسلام ظهیری:

برای تمسک به قرآن باید به آن اعتماد و اعتقاد داشت

برای تمسک به قرآن باید به آن اعتماد و اعتقاد داشت
استادد حوزه علمیه قم با بیان اینکه رسیدن به قرآن بدون عترت امکان پذیر نیست، راه ارتباط با عترت را حضور در هیأت و روضه دانست.

به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت الاسلام ظهیری در مراسم پنجمین شب عزاداری محرم الحرام هیئت خادم الرضا(ع) تصریح کرد: در قرآن کریم کلمه صراط ۴۰ بار در آیات مختلفی ذکر شده است اما یک راه بیشتر نیست فلذا خداوند در قرآن کریم کلمه صراط را بصورت جمع نیاورده است.

وی افزود: برخلاف آن، ضلالت و گمراهی راه های مختلفی دارد و بصورت های مختلفی در قرآن ذکر شده و دلیلش هم این است که راه نجات یک راه بیشتر نیست اما برای گمراهی به تعداد نفس هایی که در این عالم وجود دارند، راه وجود دارد.

استاد حوزه علمیه قم گفت: وقتی از خاتم الانبیاء سوال می کنند که نجات در این عالم چیست؟ یک راه را فقط مطرح می کنند که متمسکان به قرآن و متوسلان به عترت راه نجات به رویشان باز است و غیر از این افراد نمی توانند راه سعادت را پیدا کنند.

وی بیان داشت: هرکس راه سعادت را یافت به این دلیل بود که این راه را پیدا کرد و در این راه قرار داشت.

حجت الاسلام ظهیری گفت: خداوند این کتاب را به چند ویژگی بسیار منحصر به فرد ستوده است که یکی از مهمترین ویژگی ها این است که این کتاب دارای آیات مختلفی است در آیه ۷ سوره آل عمران می فرماید ام الکتاب و اخر متشبهت. وی عنوان داشت: قرآن کریم دارای دوجور آیه محکم و آیه متشابه است و محکمات قرآن کریم ممکن است قابل فهم برای عموم باشد هرچند آیت الله جوادی آملی هم بیان می کنند محکمات را نیز آدم نمی تواند بدون کمک به عمقش برسد، اما متشابهات فهمش برای هر کسی ممکن نیست و قرآن کریم می فرماید تأویل این آیات متشابه را احدی در این عالم جز خداوند نمی داند.

استاد حوزه علمیه قم اضافه کرد: خداوند هم می فرمایند که کسانی که دارای بیماری قلب هستند و سالم دل نیستند، مدام دنبال متشابهات هستند و از ده آیه قرآنی که می خوانند فقط به دنبال متشابهات هستند.

وی تصریح کرد: قرآن کریم می فرماید کسی نمی تواند تأویل آیات متشابه قرآن را جز خدا درک کند و همین طور می فرماید والراسخون فی العلم یعنی کسانی که از چشمه سیراب شدند و امیرالمومنین (ع) می فرمایند که ما راسخون در علم هستیم.

حجت الاسلام ظهیری اظهارداشت: همانطور که در گذشته اشاره کردیم، قرآن کریم دو حقیقت دارد که یک ظاهر و یک باطن است و ظاهرش را شما می بینید اما باطن آن در کتاب مکنون است یعنی این قرآن خودش ظرف دیگری دارد بنام کتاب مکنون که این نازل شده ی آن است و کسی که می خواهد به این قرآن نزدیک شود باید به طهارت واقعی رسیده باشد.

وی بیان داشت: مرحوم آیت الله العظمی خویی (ره) می فرمایند که این آیه مربوط به ظاهر قرآن نیست که طهارتش به وضو گرفتن باشد و این آیه به باطن قرآن است که لایمسه الا المطهرون و احدی جز کسانی که به طهارت واقعی رسیده باشند حق ندارند از آن بهره ببرند و طهارت واقعی در قرآن به اهل بیت (ع) اشاره می فرماید.

استاد حوزه علمیه قم گفت: حضرت خاتم می فرمایند اول تمسک به قرآن باید داشته باشید و این تمسک به قرائت و تلاوت و قراردادن قرآن روی فرمان ماشین نیست.

وی با بیان اینکه صدام با خون خود قرآنی نوشت که به مرور ۲۷ لیتر خون از او گرفتند و آن قرآن را نوشتند گفت: این در حالی است که تمام مراجع گفتند که قرآن را نمی شود بدون وضو دست زد و هیچکس نمی تواند بگوید که آن ملعون و جنایتکار متمسک به قرآن بوده است.

حجت الاسلام ظهیری گفت: کسی که بخواهد متمسک به قرآن باشد باید اعتقاد و اعتماد به قرآن داشته باشد و قرآن در زندگی او در جریان باشد و یکی از ویژگی های قرآن معصوم بودن آن است یعنی دست هیچ بنی بشری به آن نرسیده است.

وی بیان داشت: خود خداوند در قرآن می فرمایند که انا نزلنا الذکر و انا له لحافظون که خود من این ذکر را فرستادم و خودم مراقب آن هستم و هیچ کسی نمی تواند آن را آلوده کند یا تغییری در آن دهد.

استاد حوزه علمیه قم گفت: کسی که بخواهد به قرآن برسد بدون عترت امکانپذیر نیست و کسی که بخواهد با عترت ارتباط برقرار کند راهش این است که به هیئت و روضه بیاید و در این جلسات شرکت کند.

وی گفت: عظیم ترین و سنگین ترین رازهای عالم در قرآن و سیره قرآن است.

حجت الاسلام ظهیری با طرح این سوال که مجلس ابی عبد الله می خواهد مارا به کجا برساند و هدف چیست؟ گفت: هدف یک چیز است و آن هم این که شما خودتان را بر معصوم عرضه کنید و معصوم شما را ببیند.

وی خاطرنشان کرد: خوش به حال آنهایی که آقا را نه برای ثواب می خواهند نه برای حاجت بلکه امام حسین (ع) را برای خودش می خواهند و به ایشان می گویند که من آمده ام که تو مرا برسانی به مقام عبودیت و بندگی.

ارسال نظرات