تمسخر بایدن توسط ترامپ نشانه زوال اخلاق در مدعیان تمدن است

فیلمی در فضای مجازی مخابره شده است که در آن دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا در جمع جمهوری‌خواهان در کالیفرنیا با تقلید حرکات بایدن زمانی که روی صحنه سردرگم و گیج به‌نظر می‌رسد، باعث خنده حضار شد. رادیکالیسم در عرصه‌های گوناگون، در برخورد با مخالفین، چیزی است که در صحنه سیاست به اشکال مختلف به چشم دیده می‌شود و یانکی‌های آمریکایی، که خوی هویتی‌شان برآمده از صحراها و کوهستان‌هایی است که با خون بومیان سرخپوست بارور شده است و نماد فرهنگی‌شان دوئل‌های خالی از مفهوم است، سرآمد برخوردهای خشن، مبتذل، سطحی و خارج از عرفِ رسمیِ عرصه سیاست در برخورد با مخالفانشان هستند.

سلسله افتخارات رهبران غربی

این اولین باری نیست، که ابتذال رفتار اینچنینی را از رهبران غربی در انظار عمومی شاهد هستیم. دونالد ترامپ که وقاحت رفتاری و کلامی او در بین مردم آمریکا و حتی جهان زبانزد عام و خاص است پیش‌تر نیز با چنین رفتارهایی به بایدن هجوم برده بود، به طور مثال او در شبکه اجتماعی خود به نام «تروث سوشال» نوشته بود: جو بایدن شیاد که نمی‌تواند حتی دو جمله را پشت هم بچیند، با طرح فاجعه‌بار «مرزهای باز» خود چه‌ها که بر سر این کشور نیاورده است! این می‌تواند بزرگترین و مخرب‌ترین اشتباه در تاریخ ایالات متحده آمریکا باشد... بایدن کودن و ناتوان بود، اما حالا دیوانه شده است! او به شکل دیوانه‌واری مجنون شده است. همچنین در سال گذشته، ترامپ طی یک سخنرانی بایدن را «خوابالوی حرامزاده» خطاب کرد و گفت: زمانی که فکر می‌کردیم دیگر بدتر از این نمی‌شود، جو بایدن به‌طور تمام و کمال در بازدارندگی دربرابر حمله بی‌شرمانه روسیه به اوکراین شکست خورد.

جالب است که این نوع برخورد سطحی و مبتذل گاهی کار را به جایی می‌رساند که اطرافیان رقبا هم از طعن و تیر کلام در امان نمی‌مانند. به طور مثال ترامپ در سال ۲۰۲۰ و در آن کشاکش رقابت با جو بایدن در کارزار انتخاباتی خود در ایالت آریزونا به همسر بایدن توهین کرد و گفت: همسر وی در کنارش ایستاده بود. او خیلی چاق است!

این بود مهد تمدن؟!

محوریت قدرت در غرب، چیزی که سایر امور را در خود حذف می‌کند و تفوّق سرمایه بر انسان آنان را وا می‌دارد که برای کنار زدن رقبای خود شنیع‌ترین رفتارها را از خود نشان دهند. مسأله ما اصلاً و ابداً سوژه ترامپ نیست و مطرح کردن نام او در این نوشتار بهانه و مدخلی بود تا از حقیقت زوال اخلاقی گفته شود که در غرب رخ داده است. مهد دموکراسی و حقوق بشر، کمترین التزام به رعایت حقوق دیگران را شاهد است و چنین رفتارهای سطحی نه از اراذل و بی‌خانمان‌های ایالات آمریکا، بلکه از کسانی سر می‌زند که رهبری و هدایت جامعه آمریکا را بر عهده دارند. اگر معیار را «الناس علی دین ملوکهم» فرض بگیریم؛ مردم مهد تمدن، بر روش و منوالی حرکت می‌کنند که در آن از تمسخر تا رکیک‌ترین الفاظ برای کنار زدن مانع و نیل به هدف جایز بوده و روش درست قلمداد می‌شود. همچنین لازم به ذکر است که خوی غرب‌زدگی برخی از افراد داخل کشور ما کار را به جایی رسانده که با بت‌سازی از فرهگ و اندیشه آمریکایی آنان را چون چماقی بر سر 3 هزار سال تمدن کوبیده و عمل مطابق آن فرهنگ و هنجار را نشانه تمدن مدرن می‌دانند!