پاسخی به وزیر علوم: حجاب، قانونی همیشگی

به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، محمد ملک‌زاده، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه‌ی اسلامی طی مطلبی درباره اظهارات سیمایی صراف وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در خصوص پایان سیاست فیلترینگ و حجاب نوشت:

جناب وزیر علوم! قانون الهی مطابق فطرت انسانی است؛ قانون فطری، ناکارآمد و پایان پذیر نیست.

اظهارات دکتر سیمایی صراف وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در خصوص پایان سیاست فیلترینگ و حجاب اعتراضات زیادی را برانگیخت. وی در اختتامیه پانزدهمین جشنواره بین‌المللی فارابی در حضور رئیس جمهور با ادعای پایان پذیر بودن قوانین و سیاست‌ها در همه جای دنیا، تلویحا نتیجه گرفت چون قانون یا سیاست حجاب و فیلترینگ مورد خواست اکثریت نیست «پس باید به سیاست فیلترینگ و اجرای قانون حجاب پایان داد»!
با اندکی تامل آشکار می‌شود که این ادعا و نتیجه گیری پس از آن، از جهات متعدد دارای مغالطه و باطل است:

1. موفقیت یا عدم موفقیت یک سیاست را نمی‌توان با کلی گویی و بدون شواهد و مدارک محکمه پسند اعلام کرد. از جناب وزیر علوم باید پرسید شما بر اساس کدام مدرک نتیجه گیری کردید که اکثریت مردم مسلمانان ایران با حجاب اسلامی و نظارت بر فضای مجازی مخالفند؟! آیا معدود افراد لا قید به احکام الهی و غربگرایانی که تحت تأثیر فضای مجازی غرب با حکم الهی حجاب به مخالفت برخاسته‌اند معیار فهم شما از مخالفت اکثریت با قانون حجاب و موافقت با یله و رها بودن فضای مجازی است؟! آیا اجتماع بیش از یک میلیون نفری جوانان در اعتکاف امسال با وجود همه محدودیت‌ها که امکان پاسخگویی به درخواست‌های بیشتر را فراهم نیاورد، نشان از متدین بودن قاطبه جوانان این کشور و بالطبع علاقمندی آنان به احکام الهی نیست؟

2. گاهی عدم موفقیت یک سیاست، مربوط به عدم تصویب قانون مناسب برای اجرای آن است و گاهی نیز قانون مناسب وجود دارد، اما دستگاه مربوطه‌ی آن، مصوبات قانونی را اجرا نمی‌کند. در اینجا نیز ترک فعل مجریان قانون و کارگزاران را نمی‌توان به حساب ناکارآمدی یک سیاست گذاشت. به عبارت دیگر اگر شما و دولت متبوع‌تان مخالف قانون عفاف و حجاب و یا نظارت بر فضای مجازی هستید و آن را اجرا نمی‌کنید، مشکل از ترک فعل شماست و نه ناکارآمدی قوانین و سیاست‌ها!

3. گاهی مشکلات اجرای یک سیاست ناشی از نقص آن سیاست نیست؛ بلکه مربوط به مخالفت دشمنان نظام اسلامی در خارج و جریان غربگرای داخلی و در نتیجه، درست اجرا نشدن آن است. در این صورت حکم به پایان دادن یک سیاست اصولی مطابق با قوانین اسلام و سازش با دشمنان نظام و انقلاب، راهکار درستی نخواهد بود. زیرا برای این سازش و عقب نشینی، پایانی متصور نیست و دشمنان تا به اجرای همه قوانین و سیاست‌های اسلامی پایان ندهند دست بردار نیستند. پایان دادن به قانون الهی حجاب از نگاه دشمنان، مقدمه تعطیلی همه آموزه‌های اسلامی در نظام اسلامی است. امام خمینی (ره) فرمودند: « اگر ملت ایران از همه اصول و موازین اسلامی و انقلابی خود عدول کند و خانه عزت و اعتبار پیامبر و ائمه معصومین علیهم‌السلام را با دست‌های خود ویران نماید، آن وقت ممکن است جهان‌خواران او را به عنوان یک ملت ضعیف و فقیر و بی‌فرهنگ به رسمیت بشناسند؛ ولی در همان حدی که آن‌ها آقا باشند، ما نوکر؛ آن‌ها ابرقدرت باشند، ما ضعیف؛ آن‌ها ولیّ و قیم باشند، ما جیره‌خوار و حافظ منافع آن‌ها؛ نه یک ایران با هویت ایرانی – اسلامی». (صحیفه امام، ج21، ص91و92)

4. جناب وزیر علوم! کسی که متن این سخنان را برای شما تهیه کرده، شاید در خوش بینانه‌ترین حالت، اطلاع نداشته که حجاب قانون الهی است و در جامعه اسلامی نزد قاطبه مردم مسلمان ایران یک ارزش محسوب می شود. قانون حجاب مانند دیگر قوانین الهی مطابق فطرت و پایان ناپذیر است پس باید از آن حراست کرد.

5. از وزیر علوم کشور اسلامی ایران انتظار نمی‌رود با طرح مطالب شعاری و غیرعلمی، حاشیه‌ها و چالش‌های بیهوده در حوزه فرهنگ کشور ایجاد کند. در شرایطی که بسیاری از دانشگاه‌های غرب هر روز مقررات مفصل تری برای پوشش دختران وضع و یا قوانین سخت گیرانه‌تری بر فضای مجازی اعمال می‌کنند_ از جمله اخیرا اقدام به مسدود سازی تیک تاک به بهانه محتوای غیراخلاقی آن در آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی_ نمی‌توان از پایان این قوانین حتی در کشورهای غربی و غیر اسلامی سخن گفت.

آیا می‌توان ادعا کرد این قوانین و سیاست‌ها در کشورهای غربی کارآمد،‌ اما در کشور ایران با اکثریت مردم مسلمان و معتقد به احکام الهی ناکارآمد است؟! سخن گفتن از پایان قانون یا سیاست الهی در ایران، ممکن است خوشایند اقلیت لاقید به احکام الهی باشد، اما مطمئنا توهین به نظر اکثریت است!