روشنگری‌های حضرت زینب تجلی‌گر حقیقت کربلا بود
حجت‌الاسلام ذبیح‌الله نعیمیان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا با تسلیت ایام اربعین حسینی(ع)، به نقش حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) در دفاع از حریم ولایت اشاره کرد و اظهار داشت: پیام آن بزرگواران این بود که ولایت محور اسلام است و برگ‌های اسلام تنها بر درخت ولایت سبز می‌شود.
وی افزود: حضرت زینب(س) پس از جریان عاشورا تلاش کرد تا پرچم اسلام را برافراشته نگه دارد و به دست مسلمانانی بسپارد که از دیدن غلبه هوای نفسانی به خشم آمده بودند و می‌توانستند به اسلام خدمت کنند، به گونه‌ای که بتوانند خود را مسلمان بنامند.
این کارشناس اندیشه سیاسی معاصر با بیان این‌که روشنگری‌های حضرت زینب(س) پس از رخداد کربلا، مانع از تبلیغات سوء دشمنان شد، گفت: بنی‌امیه در عصری به اجبار به اسلام رو آوردند، اما پس از آن تلاش کردند پشت پرده نفاق مخفی شده و با نام اسلام بر علیه اسلام اقدام کنند.
وی یادآور شد: بنی‌امیه که معاویه آنها را به حرکت در آورده بود، سال‌ها علیه امیرمؤمنان(ع) جنگیده بودند و کانون بنی‌امیه، کانون جذب همه مخالفان آن حضرت بود که حتی توانسته بودند آنها را علیه اما حسن(ع) و امام حسین(ع) بسیج کنند و در واقع دمشق پایگاهی برای کانون اسلام‌نمایی بود و دمشقیان چهره حقیقی اسلام را ندیده بودند.
حجت‌الاسلام نعیمیان تصریح کرد: حضرت زینب(س) پشت پرده سال‌ها اسلام دروغین معاویه را به مردم نشان داد و بسیاری از مردم توانستند بفهمند اسلام راستین، اسلامی نبوده است که سال‌ها از سوی معاویه به آنها معرفی شده است؛ کربلا اگر نبود، حضرت زینب(س) هیچ‌گاه نمی‌توانست سخن پیامبر اکرم(ص) را به کسانی که مدعی پیروی بودند، برساند.
وی با بیان این‌که حضرت زینب(س) پرتوان و استوار خود را به عرصه تأمل دینی می‌اندازد و تلاش می‌کند، اسلام حقیقی را به مسلمانان معرفی کند، اظهار داشت: مردمی که در عرصه چند جنگ، علیه امام علی(ع) و امام حسن(ع) شمشیر کشیده بودند، به گمان خود علیه انحراف از اسلام و دفاع از اسلام حقیقی شمشیر می‌زدند.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه اندیشه سیاسی اسلام اضافه کرد: مردمی که در جنگ صفین، سخنان عمار و دیگر پیروان راستین امام علی(ع) را می‌شنیدند و نمی‌توانستند بپذیرند، اما گوش آنان در شرایط پس از حادثه کربلا، بازتر شده بود و برای شنیدن سخنان سخن‌گویان اسلام واقعی آمادگی داشتند.
وی با بیان این‌که صحنه پیام رسانی حضرت زینب(س) و امام زین‌العابدین(ع) صحنه خاصی بود که تا به حال امت به ظاهر مسلمان، آن را تجربه نکرده بودند، گفت: مسلمانانی که در سخنان حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) هیچ مغایرتی با سخنان پیامبر اکرم(ص) نمی‌دیدند، چگونه می‌توانستند سخنان این بزرگواران را باور نکنند.
حجت‌الاسلام نعیمیان بیان داشت: اگر تاکنون سخنان معاویه را باور می‌کردند و فرصت تردید در معاویه و اسلام معاویه را نداشتند، اینک می‌توانستند؛ اگر سال‌ها فرصت پذیرش سخنان امام علی(ع) و امام حسن(ع) را نداشتند، اینک فرصت مناسبی برای پذیرش سخنان اهل بیت(ع) فراهم شده بود.
وی ابراز داشت: یزید اگر در عمل ننگین خود دچار تردید شد و تلاش کرد آن را توجیه کند، اما حضرت زینب(س) از سخنان و مبانی خود کوتاه نیامده و همان سخنانی را به زبان می‌آورد که قرار بود امام حسین(ع) آنها را به صورت گسترده اعلام کند و همان‌ها را مورد حمایت قرار دهد.
این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: حضرت زینب(س) و امام حسین(ع) دو زبان برای بیان یک حقیقت بودند، حقیقتی که در کربلا تجلی کرده بود در زبان دو سخنگوی خود با دو بیان مشابه ظاهر شد؛ حضرت زینب(س) با روشنگری‌های خود، تجلی‌گر حقیقت کربلا و حقیقت متعالی امام حسین(ع) بود. /920/ت302/ص