اگر مدرکگرایی وارد حوزه شود علمگرایی از بینمیرود

به گزارش خبرگزاری رسا، کتاب«نسیم هدایت، رهنمودهای بزرگان به طلاب جوان» تدوین شده از سوی علی وافی، دربردارنده چهل پرسش و پاسخ درباره آداب و رموز طلبگی و صدها نکته آموزنده درباره شیوه طلبگی است.
با توجه به اهمیت طرح این مباحث برای طلاب بهویژه طلاب جوان و تازهوارد به حوزههای علمیه، خبرگزاری رسا اقدام به انتشار بخشی از محتوای این کتاب کرده است.
در بخشی از این کتاب، حضرت آیتالله جعفر سبحانی به این پرسش که« با توجه به بروز مواردی از تمایل به گذاردندن دورههای خاص و مدرک گرایی، توصیه حضرتعالی، برای تعمیق و تدبر بیشتر در مطالب درسی،چیست؟» اینگونه پاسخ داده است: «در اینجا محذورات دیگری نیز هست که هیچ کدام را نمیشود نادیده گرفت. از یک طرف طلبه در زندگی نیازهایی دارد و با این شهریه کم، چرخ زندگی نمیگردد.
گاهی حتی اجاره خانهاش هم با آن تأمین نمیشود. میبیند اگر بخواهد در حوزه، فکرش را فقط در درس متمرکز کند و به صورت عمقی درس بخواند، اصلی زندگیاش اداره نمیشود.
لذا برای تأمین مخارج زندگی ناچار میشود مدرکی بگیرد و از طریق آن زندگی کند. از طرفی اگر مدرکگرایی وارد حوزه شد، آن عمق تحصیلی از بین خواهد رفت، یعنی برمی گردیم و همان عیب دانشگاه را پیدا میکنیم. در حالی که ما باید کمالات دانشگاه را بگیریم نه کاستیهای آنرا. اما چون ضرورتهای زندگی مطرح است، ناچار میشود مدرک را به هر زحمتی هست به دست بیاورد و بعد مثلاً در یکی از نهادها، دانشگاهها ها، دبیرستانها، یا در یکی از مراکز دیگر، مشغول کار بشود. در نتیجه درسهای حوزه، عمق خودش را از دست میدهد و میدانیم که اگر این عمق نباشد، قوت منطق شیعه از بین میرود. چیزی که شیعه را در طول قرنها، مقتدرانه نگه داشته، قوت منطق است.
قوت منطق شیعه توانسته است در این چهارده قرن قد برافرازد و در مقابل تهاجمات گوناگون بایستد. لذا کسانی که در این زمینه تحقیق میکنند و شیعه شناس میشوند اذعان دارند که: به نظر، باید حداقل عدهای را مکفی المؤونه کنیم. یعنی امکانات یک زندگی متوسط برایشان فراهم گردد: قطعاً اگر تأمین باشند، داعی ندارند که به کاری دیگر مشغول شوند و طبعاً در حوزه فقط به تحصیل و تدریس میپردازند.
خلاصه این که، در این مورد ما باید دو چیز را در نظر بگیریم: از طرفی نظام جمهوری اسلامی، به عدهای از افراد حوزوی، در نهادها، ارگانها و ادارات، نیاز دارد که باید با داشتن مدرک، به کار مشغول شوند.
آنها پس از گذراندن دوره مورد لزوم و گرفتن مدرک، جذب کار میشوند و میروند. از طرفی دیگر نیاز خود حوزه، از همه چیز مهمتر است. پس باید آنها را که علاقه و استعداد بیشتری دارند به عنوان ذخائر حوزه تجهیز و هزینههای زندگیشان را در حد متوسط تأمین کرد، تا در آینده، در همه زمینههای علمی، تفسیر، فقه، تاریخ و...افراد مبرز و متبحر داشته باشیم که بتوانند پاسخگوی نیازهای زمان باشند./971/د101/ن