به مناسبت ولادت امام جواد؛
ویژه‌نامه «روح کرامت» در فضای مجازی منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژه‌نامه «روح کرامت» به مناسبت ولادت امام جواد(ع) در فضای مجازی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه‌نامه «روح کرامت» شامل کلیپ‌ها، نواهنگ‌ها، تصاویر ویژه، پیامک‌های تبریک، قفسه، از لا‌به‌لای متون، مدح جود و ویژه‌نامه‌های پیشین در پایگاه اینترنتی تبیان منتشر شد.
دست خدا بالای دستان آنها است، تردیدی سهمناک در امری خطیر، سفره‌ای کریمانه به وسعت دنیا، مسیح امت خاتم در گاهواره، حجت نهم و خبر از موعود آخرالزمان، نامه ای از دوست و آورده‌اند که از موضوعات مطرح‌شده در بخش مقالات این ویژه‌نامه است.
موضوعات شکوفه باغ رضوان، کوثر امام رضا(ع)، سلطان جود، جوانه رضوی و گوهر دریای کرامت در بخش ویژه‌نامه‌های پیشین این ویژه‌نامه آمده است و در بخش مدح موجود این ویژه‌نامه موضوعاتی همچون شاه و گدا، کوثر رضوان، یوسف کاظمین، از یک گل بهار آمد و عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد به چشم می خورد.
مسیح امت خاتم در گاهواره
در بخش از لا به لای متون این ویژه‌نامه ذیل موضوعی آمده است: ولادت خجسته نهمین پیشوای شیعه حضرت جوادالائمه علیه السلام در شرایطی صورت گرفت که خیر و برکت خاصی برای شیعیان به ارمغان آورد، چرا که امام رضا علیه‌السلام تا حدود چهل و هفت سالگی دارای فرزند نشده بود و از یک سو این امر در تاریخ زندگی ائمه علیهم السلام بی سابقه بود و از سوی دیگر احادیث رسیده از پیامبر صلی الله علیه و آله حاکی از آن بود که امامان معصوم دوازده نفرند و نه نفر آنان از نسل امام حسین علیه السلام خواهند بود، فقدان فرزند برای امام رضا علیه السلام هم امامت خود آن حضرت و هم تداوم امامت را زیر سوال می‌برد، چه اینکه واقفیه (یعنی کسانی که در امامت امام کاظم علیه السلام توقف کرده بودند) نیز این موضوع را دستاویز قرار داده و امامت حضرت رضا علیه السلام را انکار می‌‌کردند، گواه این معنا اعتراض «ابن قیاما» یکی از سران واقفیه بوده است که طی نامه‌‌ای به امام علیه السلام نوشت: چگونه ممکن است که تو امام باشی و حال آن که فرزندی نداری.
امام رضا علیه السلام در پاسخ نوشت: «و ما علمک انه لا یکون لی ولد، والله لا یمضی الایام و اللیالی حتی یرزقنی ولدا ذکرا یفرق به بین الحق و الباطل؛ از کجا می‌دانی که من دارای فرزند نخواهم شد، سوگند به خدا بیش از چند روز نمی‌گذرد که خداوند پسری به من عطا می‌کند که حق را از باطل جدا می‌کند».
در زندگی هیچ یک از ائمه علیهم السلام واقعه‌‌ای پیش نیامد که شیعیان را در امامت آن حضرات دچار شک و تردید کند، اما امام رضا علیه السلام از این جهت ویژگی خاصی داشت، چراکه روایات بسیاری از پیامبر صلی الله علیه و آله وارد شده بود که امامان دوازده نفرند بدون آنکه فردی از ایشان کاسته یا بر آن زیاده گردد و اگر امامی عقیم می‌شد سخن رسول خدا صلی الله علیه و آله مصداق نمی‌‌یافت و دین مردم در معرض خطر قرار می‌‌گرفت، چرا که عقیم بودن ایشان یعنی نفی ائمه بعد از آن حضرت و هنگامی که امام جواد علیه السلام تولد یافت ولادت ایشان خط بطلانی بود بر تمام افکار و عقاید مخالفین.
ابویحیای صنعانی می‌گوید: روزی در محضر امام رضا علیه السلام بودم، در آن هنگام فرزندش ابوجعفر(امام جواد علیه السلام) را که خردسال بود آوردند، امام علیه السلام فرمود: «هذا المولود الذی لم یولد مولود اعظم برکة علی شیعتنا منه؛ این مولودی است که برای شیعیان ما، با برکت‌تر از او زاده نشده است».
این حدیث یکی از عجیب‌ترین احادیث وارده در شأن امام جواد علیه السلام است، شاید به ذهن این گونه تبادر کند که به سبب این حدیث ایشان از تمامی امامان بابرکت‌تر بوده است، در حالیکه به طور مسلم این گونه نبوده است، آنچه با توجه به قراین و شواهد به دست می‌‌آید یکی همان خط بطلان بودن ولادت ایشان بر تمام افکار و عقاید مخالفین بود و دیگر آن که شاید بتوان این روایت را به گونه دیگری نیز تفسیر کرد و آن این است که امام جواد علیه السلام اولین امامی بود که در سن کودکی به امامت رسید و این امر در میان ائمه علیهم السلام سابقه نداشت و با توجه به مباحث و مناظرات ارزشمندی که برای تبیین مبانی اسلام به انجام رسانید، این امر بهترین دلیل بود بر آنکه علم ائمه علیهم السلام از سرچشمه وحی الهی نشأت می‌‌گیرد و اینکه آنان خلفای واقعی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هستند و این امر حقیقت ادعای ایشان را به بهترین وجه تبیین میکرد.
حجت نهم و خبر از موعود آخرالزمان
در مقاله‌ای از این ویژه‌نامه می‌خوانیم: حضرت امام محمدتقی بن علی بن موسی الرضاعلیهم السلام نهمین پیشوای شیعیان، بنا بر قول مشهور در دهم رجب سال 195 قمری در مدینه چشم به جهان گشود، نام مادر آن حضرت «سبیکه نوبیه» از خاندان «ماریه قبطیه»، جاریه رسول اکرم صلی الله علیه و آله و از زنان با فضیلت روزگار است، رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره او فرمودند: «بابی ابن خیرة الاماء، الطیبة الفم، المنتجبة الرحم؛ پدرم فدای پسر بهترین کنیزان که دهانی پاک و رحمی نجیب دارد».
حضرت امام رضا علیه السلام وی را «خیزران» نامیدند و درباره‌اش فرمود:«قدست ام ولدته خلقت طاهرة مطهرة؛ وی دارای قداست بوده و طاهر و مطهر آفریده شده است».
آن بانوی مجلله به جمیع کمالات و شرف دست یافته بود و اصل و فرع فضیلت در او جمع گشته بود و گریزی از این نیست که مادر امام، در سلک مادران اوصیا پیامبران باشد، آن که خداوند عالمیان، از طینتی پاک ایشان را آفریده و دور از آلودگی‌ها نگاهشان داشته است تا جایگاهی برای خلفای خداوند بر مردمش و برگردان وحی او باشند و چگونه چنین نباشد، در حالی که رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: «لم یزل الله ینقلنی و الاوصیاء من ذریتی من اصلاب الطاهرین الی ارحام المطهرات لم یخالطنا نجس الشرک و لا سفاح الکفر؛ خدای تعالی، من و اوصیا از فرزندان مرا از صلب مردان پاک به رحم زنان پاک منتقل می‌فرمود، به گونه‌ای که نجاست و شرک و تباهی‌های کفر با ما نیامیخت».
خبر از منجی موعود
هر یک از امامان معصوم علیهم السلام هرگاه که فرصتی به دست می آوردند، سخن از منجی آخرالزمان، حضرت مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف و قیام جهانی آن حضرت به میان می آوردند، این مسأله بعد از امام هشتم، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام بیشتر تجلی پیدا کرد، چرا که خلفای عباسی می‌‌دانستند به زودی آن حضرت تولد خواهد یافت و از این رو امام هادی و امام عسکری علیهما‌السلام را در پادگانی در شهر سامرا جای دادند، تا از ارتباط مردم با آنان جلوگیری کرده و نیز از تولد حضرت مهدی علیه السلام ممانعت به عمل آورند.
هرگاه مشکلاتی برای جامعه پیش می‌‌آمد مسأله آن حضرت جلوه دیگری پیدا میکرد و گاه اصحاب توهم می‌‌کردند که حضرت مهدی علیه السلام امام حاضر در زمانشان است.
همچون موسی کلیم
حضرت عبدالعظیم حسنی نقل می‌کند به خدمت مولایم امام محمد بن علی موسی(جوادالائمه) علیه السلام شرفیاب شدم، می‌خواستم راجع به امام قائم از ایشان سؤال کنم، آیا او مهدی عجل الله تعالی فرجه است یا غیر او.
امام جواد علیه السلام پیش از سؤال من، فرمود: «ای اباالقاسم، همانا قائم از ما(اهل بیت) مهدی است که در زمان غیبت واجب است انتظار او را بکشند و در زمان ظهورش از او اطاعت کنند، او فرزند سوم من است، به خدایی که محمد صلی الله علیه و آله را به نبوت مبعوث کرد و ما را به امامت مخصوص گردانده، «انه لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطوّل الله ذلک الیوم حتی یخرج فیملأ الارض قسطا و عدلا کما ملیت جورا و ظلما و ان الله تبارک و تعالی یصلح امره فی لیلة کما یصلح امر کلیمه موسی ذهب لیقتبس لاهله نارا فرجع و هو رسول نبی؛ همانا اگر از دنیا نماند مگر یک روز هر آینه خداوند آن روز را طولانی می‌کند تا آن که ایشان خروج کنند و زمین را از عدل و داد پر کند همان‌گونه که از ظلم و جور پر شده بود و خدای تبارک و تعالی کار او را در یک شب سامان دهد، همانطور که کار کلیمش موسی را در یک شب اصلاح فرمود او رفت تا برای خانواده خویش آتشی بیاورد برگشت در حالیکه به مقام رسالت و نبوت نایل شده بود».
ثم قال: «افضل اعمال شیعتنا انتظار الفرج»، بعد امام جواد علیه السلام فرمود: «برترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج است».
سفره‌ای کریمانه به وسعت دنیا
در مقاله دیگری از این ویژه‌نامه چنین آمده است: خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام همگی در مکتب ربوبی تربیت شده اند و در صفات و مکارم اخلاق به حد اعلای نبوغ رسیده‌‌اند و هر یک از آنها بنا بر مقتضیات عصر خود، یک یا چند صفتی را به عرصه ظهور و بروز رسانده‌‌اند و در این میان برخی از خصال، در بوته اجمال مانده است، ولی مسلما آن بزرگواران در تمامی مکارم اخلاقی به سر حد کمال بوده اند اگرچه اظهار آن بسته به حاجت محیط بوده است.
فضل الله بن روزبهان خنجی اصفهانی (م 927 ه.ق)، در شرح و توضیح کوتاه صلواتی منسوب به چهارده معصوم علیهم السلام، به پاره ای از صفات پسندیده آن بزرگواران می پردازد.
«اللهم و صل و سلم علی الامام التاسع»: پروردگارا درود و صلوات و سلام فرست بر امام نهم، امام محمد تقی علیه السلام بعد از پدر خود حضرت امام رضا علیه السلام امام شد به نص از سوی پدر خود و هیچ نزاعی میان امامیه نیست در آن که او بعد از علی بن موسی علیه السلام امام به حق است.
«الاوابّ السجاد»: آن حضرت بازگردنده است به خدای تعالی در هر امری از امور، و بسیار سجده کننده است نزد حق تعالی.و این اشاره است به کثرت عبادت آن حضرت، چنان چه روایت کردهاند که بعد از امام زین العابدین علیه السلام از ائمه علیهم السلام، هیچ کس به کثرت عبادات آن حضرت نبوده است.
«الفایق فی الجود علی الاجواد»: آن حضرت فایق و غالب است در بخشش بر همه بخشندگان و این اشاره است به کثرت عطای او، چنان‌چه روایت کرده اند که آن حضرت در عطا و بخشش سرآمد روزگار بود تا جایی که او را« جواد » لقب کردهاند، بحر از عطای او قطره و باران از کرم او بهره داشت و در وقت حاجات پناه ضعیفان بود و ملجأ سائلان در عطیات.
«مانح العطایا و الاوفاد لعامّة العباد»: آن حضرت بخشنده عطیه ها و بخششها است، برای همه بندگان خدای تعالی و این اشاره است به عموم عطای آن حضرت، چنان چه روایت کردهاند که هرگز آستانه آن حضرت از سائلان و حاجت خواهان خالی نبود و آن حضرت بر روی عامه خلایق، درهای عطا و کرم می گشود و هیچ آفریده‌ای از درگاه احسان او محروم بازنگشت و تمامی مردمان از عرب و عجم بر کنار خوان او آمدند.
ویژه‌نامه «روح کرامت» به مناسبت ولادت امام جواد(ع) در فضای مجازی در بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان به نشانی www.tebyan.net منتشر شده است./907/ت302/پ
ارسال نظرات