عاقبت به خیری مقصد همه نیازها است

«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اخْتِمْ لِی بِخَیْرٍ وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی مِنْ أَمْرِ دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی وَ لا تُسَلِّطْ عَلَیَّ مَنْ لا یَرْحَمُنِی وَ اجْعَلْ عَلَیَّ مِنْکَ وَاقِیَةً بَاقِیَةً، وَ لا تَسْلُبْنِی صَالِحَ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیَّ وَ ارْزُقْنِی مِنْ فَضْلِکَ رِزْقا وَاسِعا حَلالا طَیِّبا اللَّهُمَّ احْرُسْنِی بِحَرَاسَتِکَ وَ احْفَظْنِی بِحِفْظِکَ وَ اکْلَأْنِی بِکِلاءَتِکَ؛ خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و برایم ختم به خیر فرما،و مرا از آنچه که بى‏قرارم کرده از کار دنیا و آخرتم کفایت کن،و کسى‏که مرا رحم نمى‏کنم بر من چیره مساز، و بر من از سوى خود نگهبانى همیشگى قرار ده، و از من شایسته‏هاى آنچه را که انعام کردى مگیر،و از فضلت روزى گسترده حلال پاکیزه نصیب من کن، خدایا به نگهبانى‏ات مرا نگهبانى کن،و به نگهدارى‏ات مرا نگهدار و به پاسدارى‏ات از من پاسدارى فرما.»

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله محمدحسین احمدی فقیه یزدی، استاد خارج فقه حوزه علمیه قم در ادامه تفسیر فرازهایی از دعای پرفیض ابوحمزه ثمالی با بیان اینکه عاقبت به خیری مقصد همه نیازها است، گفت: بنده مؤمن همواره بر پیامبر و آل پیامبر درود می‌فرستد و از خداوند متعال برای خود و نزدیکانشان، طلب عاقبت به خیری می‌کند.

وی افزود: در فرازی از دعای پرفیض ابوحمزه ثمالی پس از درود بر پیامبر و آل پیامبر از خداوند متعال می‌خواهیم که امر ما را ختم به خیر کند، چراکه همواره پایان کار مهم است؛ گاهی وقت‌ها عملکرد انسان در بدو شروع کاری بسیار خوب است اما نتیجه نهایی و پایان کار مناسب نیست که در حقیقت کار بدون نتیجه بیهوده می‌شود.

استاد خارج فقه حوزه علمیه قم با بیان اینکه هر بنده مؤمنی که بخواهد کار خیری انجام ‌دهد، شیطان و امور شرور دیگر در تلاش برای انحراف آن برمی‌آیند، گفت: گاهی مقدمات کار منظم چیده می‌شود اما در اثر غفلت و یا انحراف که از سوی شیطان یا مسائل دیگر پیش می‌آید آنچه خوب هم بوده در پایان کار به سمت بدی سوق پیدا می‌کند.

وی با اشاره به تلاش شیطان برای سست کردن ایمان انسان‌ها، ادامه داد: کسانی مدتها اهل ایمان بوده اما در پایان کار گرفتار شیطان شده و ایمانشان را از دست داده‌اند، شیطان هم به آنها می‌گوید که من از کافران بری هستم، برای اینکه من از خدا می‌ترسم نزدیک افرادی شوم که عمری ایمان داشته اما در پایان کار ایمانشان را از دست داده‌اند.

آیت‌الله احمدی فقیه یزدی با بیان اینکه همواره از خدا می‌خواهیم عاقبت کار ما را ختم به خیر کند، گفت: عاقبت به خیری سبب نجات از آتش دوزخ می‌شود که اگر چنین نباشد، سرنوشتی مانند سرنوشت شیطان برای انسان رقم می‌خورد که سالیان سال عبادت کرد اما همه عبادت‌های او با یک استکبارورزی ضایع شد و از بین رفت.

وی ابراز کرد: از خدا می‌خواهیم که امور دنیایی و آخرتی ما را خود کفایت کند، یعنی اعمال ما را بپذیرد تا همه مشکلات و گرفتاری‌های ما حل شود؛ از دعاهای بسیار مهم آن است که از خدا بخواهیم که رحم‌کنندگان بر انسان مسلط شوند نه کسانی که ظلم و جورشان از یک طرف و از طرف دیگر آن ظلم را با بی‌رحمی بر انسان تحمیل می‌کنند.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم با بیان اینکه در ادامه دعای شریف از خدا می‌خواهیم که برای ما نگهبان همیشگی باشد، گفت: تقوا از وقایع و به معنای نگهداری کردن گرفته شده است، مراقبت و مواظبت که انسان در بدی و شر نیفتد؛ اینجا اگر انسان لحظه‌ای به حال خود رها شود، هوای نفس بر او چیره شده و در ورطه نابودی قرار می‌گیرد.

وی با اشاره به رابطه نعمت و اعمال انسان، اظهار کرد: اگر انسان شکرگذار باشد و قدر نعمت‌های خداوند را به خوبی بداند آن نعمت‌ها باقی می‌مانند، اما اگر دچار لغزش‌ شود و در برابر نعمت‌های خدا، ناسپاسی کند، نعمت‌ها از او گرفته می‌شود؛ بنابراین در ادامه دعا از خدا می‌خواهیم که بهترین عطاهایی را که به ما داده، نگیرد.

آیت‌الله احمدی فقیه یزدی گفت: لطف خداوند متعال همواره شامل حال بندگانش می‌شود، حالا که خدا به ما لطف کرده و نعمت‌های مختلفی نیز به ما داده است، از او می‌خواهیم که محافظ و مراقب ما باشد و از فضل و کرم خودش به ما روزی وسیع، حلال و طیب دهد.

وی با بیان اینکه طیب بودن بالاتر از حلال بودن است، افزود: گاهی برخی چیزها برای انسان حلال است اما پاکیزه نیست، مانند اینکه انسان در بیابات گرفتار شده و از گرسنگی در حال مرگ است، بر چنین فردی میته حلال می‌شود در حالی طیب و پاکیزه نیست، از این‌رو از خدا می‌خواهیم که رزق حلال طیب به ما روزی کند.

استاد خارج فقه حوزه علمیه قم در آن فرازی که از خداوند متعال می‌خواستیم ما را در پناه خودش مراقبت و نگهداری کند، گفت: یک حراست داریم و یک حفاظت، هر دو در این دعا آمده است، حراست آن نگهداری و پاسبانی شدن است تا انسان در خطری نیفتد،‌ اما حفظ آن است که از اول نمی‌گذارند مسیر طوری خراب شود که به پرتگاه برسد.

وی با بیان اینکه احتمال خطا و گرفتاری در حراست هست اما محافظت می‌کنند، ابراز کرد: خدایا اگر در جایی اشتباهی پیش آمد تو نگهبانی قرار بده و از اما محافظت کن که از هر بلایی محفوظ بمانیم و در مسیر خطرناک قرار نگیریم؛ ما را از ابتدا حفظ کن که در مسیر اشتباه نیفتیم تا دیگر نیازی به حراست کردن نباشد.

آیت‌الله احمدی فقیه یزدی با اشاره به واژه «بِکِلاءَتِکَ» توضیح داد: کلاءت نوعی حفاظت بالاتر از حفاظت عادی است به طوری که انسان اصلا در معرض گرفتاری و یا شائبه مشکل قرار نگیرد؛ کلاء به معنای حفظ خاص است، یعنی آنطور حفاظت تام و کاملی از انسان صورت گیرد که هیچ‌گاه دچار گرفتاری نشود./920/ت301/ی