کتاب امام حسین در آینه قرآن و روایات به چاپ نهم رسید

 به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، کتاب امام حسین(ع) در آینه قرآن و روایات، نوشته ابراهیم غلامرضایی با شمارگان پنج هزارجلد در232 صفحه منتشر شده است.

 در مقدمه این کتاب می خوانید: « قرآن کتاب جامعی است که در تمام مباحث زیربنایی و اعتتقادی و اخلاقی و اجتماعی و احکام چیزی را فروگذار نکرده است،آیا می توان باور کرد قرآنی که بنا بر نص صریح خود نسبت به همه چیز صاحب نظر است درباره مسئله ولایت و امامت که در درجه اول اهمیت قرار دارد بی تفاوت و خاموش باشد؟!!».

 از رسول خدا(ص) در کتاب مناقب نقل می شود که قرآن در چهار بخش است یک چهارم آن در خصوص ما اهل البیت(ع) می باشد، یک بخش درباره حلال و بخشی در حرام و یک قسمت هم درباره اخلاق و احکام است که خداوند قرآن کریم را در شأن ما نازل نموده است.

در بخش اول این کتاب می خوانید: «امام حسین(ع) و قرآن و اوصاف قرآن و امام حسین(ع)، در بخش دوم امام حسین(ع) در آینه قرآن و روایات با سوره های احزاب، آل عمران، انسان، شوری، ابراهیم، نساء، الرحمن، اسراء، صافات، فجر، احقاف، غافر، حج، تکویر، بقره،برائت، هود، ابراهیم، کهف، مریم و نور تبیین می شود».

در بخش سوم این کتاب حرکت امام حسین(ع) براساس قرآن بررسی می شود و دربخش چهارم با عنوان گریزی از قرآن به کربلا و نماز و امام حسین(ع) مطرح می شود که در هشت فصل بیان می شود و در در بخش پنجم این کتاب عنوان سرفصل آن مقایسه کعبه با کربلای امام حسین(ع) است که شامل جمع فضائل و کرامات کعبه از برای امام حسین(ع) و ثبوت فضائل خاتم الانبیاء از برای ابا عبدالله الحسین (ع) است.

بخش ششم این کتاب شامل چهارده پرسش و پاسخ درباره واقعه کربلا است که بخشی از این پرسش ها اینست که تاریخچه مجلس عزاداری امام حسین(ع) از چه زمانی بوده است؟ چرا امام حسین(ع) در زمان معاویه اقدام به قیام نکرد؟چرا تربت امام حسین(ع) شفا می دهد؟ گریه در فرهنگ شیعه چه جایگاهی دارد که این همه برآن تاکید شده است؟و...

در پاسخ به برخی از این پرسش ها می خوانید که مرحوم آیت الله شوشتری در کتاب خصائص الحسینیه تاریخچه مجالس عزاداری امام حسین(ع) را به پنج نوع تقسیم کرده اند که یکی مجلس عزاداری پیش از خلقت آدم(حسرت ملائکه)، دوم مجلس عزاداری امام حسین(ع) بعد از خلق آدم و پیش از ولادت امام، سوم مجلس عزاداری امام حسین(ع) بعد از تولد امام و قبل از شهادت، چهارم مجلس عزاداری امام بعد از شهادت ایشان و پنجم مجلس عزاداری امام حسین(ع) بعد از انقضای دنیا در روز قیامت.

 و در پاسخ به پرسش دیگر درباره گریه در جایگاه فرهنگ شیعه نیز آمده است که بسیاری تخیل می کنند که گریه صرفا امری است حکایت گر و نشان دهنده تألم و عواطف آدمی، برخی نیز گریه کودکانه را به باد استهزاء گرفته، آن را نشانه ای از ارتجاع تلقی می کنند، عده ای دیگر نیز منتقدانه می گویند گریه جز خمودی چیز دیگری به ارمغان نمی آورد و حال آن که دنیای امروز، دنیای تحرک و نشاط است و انسان جدید طالب شادی است نه تشنه آب چشم.

و این درحالی است که از دیدگاه قرآن، گریه دارای خصایص زیر است: منشأ آن فهم و شعور، از انعام و تفضلات الهی، از علائم«عبد بودن» و باطن آن خنده و شادی است و برای همین است که گریه برای امام حسین(ع) طبق روایات متعدد جزایش بهشت است./934/ن601/ب5