تفکر تعیینکننده سعادت و شقاوت انسان است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجتالاسلام احمد فقیهی، استاد حوزه علمیه قم، پیش از ظهر امروز در شبستان امام خمینی(ره) با اشاره به اینکه تفکر انسان سعادت و شقاوت و شادی و غم او را تعیین میکند، افزود: قرآن فکر آدمی را محور عمل میداند و معتقد است عذاب و شادی انسان را در دنیا و آخرت همین تفکر تعیین میکند.
وی افزود: قرآن کریم میفرماید اگر محور تفکر انسان درست و الهی نباشد نعمتهای این دنیا حتی مال و فرزندان هم برای او بلای و عذاب میشوند.
استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: کسی که تفکر درست و الهی نداشته نعمتهایی که به او هدیه شده در راه خیر مورد استفاده قرار نداده و در تربیت دینی فرزندان خود تلاش نمیکند به همین خاطر چنین انسانی به خاطر نسل ناشایست در قبر و در آخرت دچار عذاب میشود.
حجتالاسلام فقیهی با اشاره به اینکه اگر انسان در دنیا گرسنه باشد ولی فکری الهی داشته و بر ذات خداوند توکل کرده و در سختیها بر خدا توکل کند حتی زندگی سخت برای او شیرین و سرشار از شادی میشود.
وی ادامه داد: فکر انسان در رفتار او متجلی میشود بنابراین اگر فکر ما شیطانی باشد نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که رفتار ما الهی باشد بهعبارتدیگر انحراف از صراط مستقیم از فکر آدمی شروع میشود.
استاد حوزه علمیه قم اظهار کرد: هر فکر و هر چیزی که انسان را از بندگی خداوند باز دارد مایه شقاوت و رنج اوست و هر چه انسان را به خدا نزدیک کند مایه شادی و سعادت اوست.
حجتالاسلام فقیهی با اشاره به اینکه زندگی انسان بدون وجود خدا برای او به عذابی سخت و دردناک تبدیل میشود، گفت: آنچه موجب گستردگی جهان برای انسان میشود خدامحوری است و ما امروز شاهدیم انسانهایی که یاد خدا در زندگی آنها فراموششده خیلی زود از جهان خسته شده و به سراغ خودکشی و نابودی خود میروند.
وی پریشانی را نتیجه دور شدن از خدا و تنها ماندن عنوان کرد و افزود: اگر میخواهیم در زندگی دنیوی بر تحمل سختیها قادر شویم باید ابتدا فکر خود را خدایی کنیم و پسازآن باید در مسیر این فکر الهی گام برداریم.
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه دل و روح انسان ملک خداوند است و انسان نباید غیر صاحبخانه کس دیگری را در این ملک و خانه جای دهد، یادآور شد: جای دادن غیر از صاحبخانه در این خانه موجب خسران آدمی شده و برای همیشه سرمایههای وجودی و فرصتهای بندگی را از او میگیرد./837/پ202/ی