مفهوم دعای حقیقی و صادقانه از نگاه آیت الله مصباح یزدی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) پنجشنبه شب در ادامه سلسله دروس اخلاق ماه مبارک رمضان با موضوع شرح دعای 45 صحیفه سجادیه با عنوان دعای وداع رمضان که در دفتر رهبر معظم انقلاب در قم برگزارشد، گفت: اگر حالت ندامت در انسان پدید آید خداوند او را می بخشد.

وی افزود: لازمه ندامت انجام ندادن مجدد کارهای خطا است، زمانی که انسان توبه و استغفار می کند گناهانش پاک می شود حال اگر انسان پس از توبه دعای صادقانه و واقعی با شرایط لازم را داشته باشد خداوند مزدی به او می دهد که نه تنها گناهان را می پوشاند بلکه اگر کار خیر هم در اعمال او وجود داشت ثوابش به این دعا نمی رسید.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان این که دعای صادقانه پس از توبه نه تنها گناهان را محو می کند بلکه ثواب جای آن را می گیرد، اظهار داشت: خواندن دعا غیر از دعا کردن است، البته خواندن دعا نیز بسیار خوب است و ثواب دارد.

وی ادامه داد: زمانی دعا حقیقت است که مقتضای حال انسان موجود باشد، البته خواندن دعای ائمه طاهرین(ع) بسیار ثواب داشته و نباید آن را از دست داد اما دعایی که خداوند می فرماید هرکس دعا کند همین که خواست پاسخ می دهم دعای صادقانه و حقیقی است.

نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری با اشاره به مفهوم دعای صادقانه و حقیقی ابراز داشت: دعای واقعی این است که انسان بداند چه می گوید، حال مساعدی داشته باشد و سخنانش از دلش برخیزد، دعاهای انسان باید صادقانه باشد؛ اگر کلامی ناشی از چنین حالی بود دعا می شود.

وی عنوان کرد: زمانی دعا حقیقی است که انسان از خداوند بخواهد، درست است که اسباب استجابت دعا از سوی خداود متعال تعیین می شود اما دلبستگی و درخواست فقط باید از خداوند باشد، به عنوان مثال انسان شفای بیماری خود را باید فقط از خداوند بخواهد اما بر او واجب است که در این راستا به پزشک مراجعه کند.

آیت الله مصباح یزدی خاطرنشان کرد: اگر حالت حقیقی دعا در انسان پیدا شود خداوند متعال مزدی به او می دهد که با بسیاری از عبادات قابل مقایسه نیست، راه رسیدن به کمال و هدف خلقت عبادت خداوند متعال است.

وی اضافه کرد: انسان با توجه به مقتضای شرایط این عالم بندگی خود را نمی شناسد، در باطن برخی انسان ها نوعی ادعای خدایی وجود دارد؛ حتی برخی می گفتند اگر عدم وجود خداوند محال نبود و پدید می آمد به انسان آسیبی نمی رسید و مشکلی به وجود نمی آمد.

رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با بیان این که انسان نخست باید بفهمد بنده است و از خود چیزی ندارد، گفت: باید بدانیم آن چه که داریم خداوند داده است و هر زمان که بخواهد می تواند بگیرد، رفتار انسان باید به گونه ای باشد که بندگی را اثبات کند.

وی افزود: انسان باید به گونه ای رفتار کند که خداوند خواسته است، اگر انسان ایمان دارد فقط باید به خداوند متعال توکل کند؛ اگر چنین حالتی در او پدید آمد همه چیز را از خداوند می خواهد و در نتیجه خداوند متعال خواسته او را رد نمی کند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان این که اگر انسان توفیق عبادت پیدا کرد نباید مغرور شود، اظهار داشت: در این گونه موارد انسان باید به یاد بیاورد که اولیای الهی چگونه عبادت کردند، ادب عبودیت این است که اگر انسان توفیقی برای عبادت پیدا می کند نخست به فکر جبران نواقص و لغزش های خود باشد.

وی ادامه داد: اگر انسان صادقانه در درگاه الهی ابراز عجز کند خداوند نواقص و لغزش های او را جبران می کند./1323/پ201/ج