۲۴ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۸:۴۵
کد خبر: ۴۳۲۰۳۹
الزامات فرهنگی پیشرفت(۱۲)

محوریت مفاهیم قرآنی در ساخت فرهنگ

انس با قرآن، معرفت اسلامی را در ذهن ما قویتر و عمیقتر می‏کند. بدبختی جوامع اسلامی، به خاطر دوری از قرآن و حقایق و معارف آن است. آن کسانی از مسلمانان که معانی قرآن را نمی‏ فهمند و با آن انس ندارند، وضعشان معلوم است.
رهبر معظم انقلاب

اشاره:  به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، رهبر معظم انقلاب چشم انداز حرکت ملت ایران را دستیابی به تمدن اسلامی می دانند؛ برای دستیابی به این تمدن شناخت اصول حاکم بر فرهنگ کشور یک امر ضروری است و این شناخت سرعت حرکت جامعه را به سوی تمدن اسلامی بیشتر خواهد کرد.

 

 در ذیل بخشی از کتاب «الزامات فرهنگی پیشرفت» به منظور شناخت اصول حاکم بر پیشرفت فرهنگی کشور در باب محوریت مفاهیم قرآنی در ساخت فرهنگ از منظر رهبر معظم انقلاب آمده است که به خوانندگان خبرگزاری رسا تقدیم می شود.

 

تأمل در آیات قرآن، سبب قوی تر شدن اراده و استقامت نظام اسلمی می شود

 

اگر در آیات قرآن تأمل بکنیم، اراده و استقامت ما قویتر و بیشتر از این خواهد شد. همین آیات قرآنی است که توانست در روزگاری، انسانهایی را تربیت کند که با دنیای کفر و ظلمات بستیزند. همین معارف است که ملت بزرگ ما را وادار کرد و مجهز نمود که با دنیای مدرن مظلَم جاهلیت - جاهلیت مدرن و جاهلیت قرن بیستم - مقابله کند. امیدواریم که ملت ما روزبه‏روز به قرآن و حقایق قرآنی نزدیکتر بشوند.

 

نزدیکی به قرآن، معرفت اسلامی را در ذهن ما قوی تر و عمیق تر می کند

 

انس با قرآن، معرفت اسلامی را در ذهن ما قویتر و عمیقتر می‏کند. بدبختی جوامع اسلامی، به خاطر دوری از قرآن و حقایق و معارف آن است. آن کسانی از مسلمانان که معانی قرآن را نمی‏ فهمند و با آن انس ندارند، وضعشان معلوم است. حتّی کسانی هم که زبان قرآن، زبان آنهاست و آن را می‏فهمند، به خاطر عدم تدبر در آیات قرآن، با حقایق قرآنی آشنا نمی‏شوند و انس نمی‏گیرند.

 

انس با قرآن معرفت عمومی یک کشور را بالا می برد

 

آن وقتی که انس عمومی با قرآن باشد، فهم قرآن ممکن و آسان است. انس با قرآن، معرفت عمومی یک کشور را بالا می‏ برد. قرآن، همه چیز ماست؛ نور است. این جوانان ما از وقتی که با قرآن مأنوس شدند، وضعیت خیلی فرق کرد. ما در طول هشت سال جنگ، زیر آتش توپ و تفنگ، جوانانی را در جبهه‏ها داشتیم که به مجردی که بر زمین می‏نشستند و اندک فراغتی پیدا می‏کردند، قرآنشان را باز می‏کردند و مشغول تلاوت می‏شدند؛ یا مثلاً اگر در اتوبوس و یا کامیون نشسته بودند و داشتند می‏رفتند، قرآنشان را درمی‏آوردند و بنا می‏کردند به خواندن. این است که ما می‏گوییم قرآن همه چیز ما بوده است./874/ت303/س

ارسال نظرات