شرف واقعی مؤمن در نهج البلاغه تسلیم شدن محض در برابر خداوند است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام محمد جواد طبسی، استاد حوزه علمیه قم شامگاه امروز در آستان حضرت معصومه(س) با اشاره به حکمت 371 نهج البلاغه گفت: امام علی(ع) در این حکمت می فرمایند که « لاَ شَرَفَ أَعْلَى مِنَ الاِسْلاَمِ، وَ لاَ عِزَّ أَعَزُّ مِنَ التَّقْوَى، وَ لاَ مَعْقِلَ أَحْسَنُ مِنَ الْوَرَعِ، وَ لاَ شَفِيعَ أَنْجَحُ مِنَ التَّوْبَةِ، وَ لاَ كَنْزَ أَغْنَى مِنَ الْقَنَاعَةِ، وَ لاَ مَالَ أَذْهَبُ لِلْفَاقَةِ مِنَالرِّضَى بِالْقُوتِ وَ مَنِ اقْتَصَرَ عَلَى بُلْغَةِ الْكَفَافِ فَقَدِ انْتَظَمَ الرَّاحَةَ وَتَبَوَّأَخَفْضَ الدَّعَةِ وَالرَّغْبَةُ مِفْتَاحُ النَّصَبِ وَمَطِيَّةُ التَّعَبِ، وَالْحِرْصُ وَالْكِبْرُ وَالْحَسَدُ دَوَاعٍ إِلَى التَّقَحُّمِ فِي الذُّنُوبِ، وَ الشَّرُّ جَامِعُ مَسَاوِي الْعُيُوبِ».
وی افزود: امام علی(ع) در این حکمت اشاره دارند که هيچ شرافتى برتر از اسلام نيست و هيچ عزتى گرانبهاتر از تقوا، هيچ پناهگاهى بهتر و نگهدارنده تر از ورع و پرهیز کاری نبوده، هيچ شفيعى نجات بخش تر از توبه، هيچ گنجى بى نياز كننده تر از قناعت و هيچ سرمايه اى براى از بين بردن فقر بهتر از رضا به مقدار حاجت نیست و آنكس كه به مقدار نياز اكتفا كند به آسايش و راحتى هميشگى دست يافته و در فراخناى آسودگى جاى گرفته است در حالى كه دنياپرستى كليد رنج و بلا و ناراحتى است و حرص و تكبر و حسدانگيزه هايى هستند براى فرو رفتن در گناهان، و شر و بدكاری و جامع تمامی این عيب ها است.
استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: امام علی(ع) در همین چند جمله کوتاه راه نجات و سعادت دنیا و آخرت را به انسان های نشان می دهند.
حجت الاسلام طبسی ادامه داد: امام علی(ع) به این علت در کلام خود بیان می کنند که هیچ شرفی بالاتر از اسلام نیست؛ زیرا اسلام جامع تمام اوصاف اعتقادی و فضایل اخلاقی بوده و هرکس به آیین اسلام تسلیم شود، جامع تمام این فضایل خواهد شد بنابراین شرافتی بالاتر از اسلام نیست و هر کس به اسلام و تسلیم محض در برابر خدا برسد آینه تمام نمای اوصاف و فضایل الهی می شود.
وی اظهار کرد: بسيارى از افراد شرف را در مقام هاى متزلزل مادی و اموال و ثروت هاى ناپايدار و قدرت قوم و قبيله كه همیشه در معرض نابودی است می دانند؛ در حالى كه شرافت واقعى اين است كه انسان يك مسلمان راستين باشد.
سخنران حرم حضرت معصومه(س) افزود: امام در فراز دوم این حکمت می فرمایند که «عزت و قدرتى گرانبهاتر از پرهيزكارى نيست» زيرا تقوا چنان انسان را مسلط بر خويش مى سازد كه وسوسه هاى شيطان و هواى نفس را به عقب مى راند و چه قدرتى بالاتر از اینكه انسان شيطان را به زمين بزند و هواى نفس را مهار كند.
استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: امام علی(ع) در سومین فراز از این حکمت می فرمایند که« هيچ پناهگاهى بهتر و نگهدارنده تر از ورع و پرهيز از شبهات نيست» و علت این بیان امام علی(ع) این است که ریشه بسیاری از لغزش ها شهبات بوده؛ بنابراین كسى كه داراى ورع و پرهيز از شبهات باشد در پناهگاه امنی قرار گرفته كه او را از چنين لغزش هایی در امان نگه مى دارد.
حجت الاسلام طبسی یادآور شد: در فراز چهارم این حکمت بیان شده است که «هيچ شفيعى نجات بخش تر از توبه نيست»؛ زيرا شفاعت شفيعان گاهی پذیرفته می شود و گاهی به دلیل بار سنگین گناهان شفاعت شفیع هم مشکل گشا نیست در حالی که توبه واقعى كه با ندامت كامل و تصميم بر عدم تكرار گناه و جبران گذشته و اعمال صالح آينده همراه باشد قطعا در پيشگاه خداوند پذيرفته خواهد شد./968/202/ب3