دولت جدید تهاجم فرهنگی را انکار نکند
حجت الاسلام محمدباقر گرایلی، عضو هیأت علمی جامعة المصطفی العالمیة مشهد در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، درباره رسالت دولت در عرصه فرهنگ گفت: دولت به عنوان متولي اصلي نظارت رسمي و سيستمي بر امور فرهنگي، وظيفه دارد سياست هاي كلي را اجرا و خلأها و آسيبهاي فرهنگي را شناسايي و براي رفع آن برنامه ريزي کند.
وی افزود: این در حالی است که اکنون آنچه كه بر فضاي انتخابات حاكم شده و شعارهاي اساسي كه از فضاي رقابت هاي انتخاباتی به جامعه القا مي شود، عمدتا اقتصادي است و حضور پررنگ و تأثيرگذاري از دغدغه هاي فرهنگي كه متناسب با كاستي هاي جامعه باشد، ديده نمي شود.
حجت الاسلام گرایلی اضافه کرد: يكي از مهمترين خطوط ضروري كه دولتها موظف به رعايت آن هستند، رعايت الزامات حكومت اسلامي و خطوط قرمز آن با گروههاي فكري و فرهنگی خارج از منشور نظام اسلامي است.
اولویتهای فرهنگی دولت آینده
عضو هیأت علمی جامعة المصطفی العالمیة مشهد ادامه داد: به نظر ميرسد دولت با توجه كثرت آسيبهاي اجتماعي بايد برای عرصه هایی همچون مهارتهاي زندگي، سبك زندگی اسلامي، مهارتهاي خودكنترلي، اخلاق سياسي واجتماعي، هنر و رسانه و فضاي مجازي اولویت قائل شود چرا كه تاثيري مستقيم بر كاهش و كنترل آسيبهاي اجتماعی به صورت ریشه ای دارند.
وی با اشاره به اینکه دولت بيش از آنكه متولي توليد محتواي فرهنگي باشد متولي اجرا و نشر فرهنگ توليد شده توسط مراكز حوزوي دانشگاهي است، خاطرنشان کرد: درگير شدن دولت در توليد محتوای فرهنگی، منجر به دولتي شدن فرهنگ مي شود كه آسيبهاي خاص خود را دارد.
حجت الاسلام گرایلی در ادامه به نقش طرز تفکر مدیران و دولتمردان در اجرای مطلوب قوانین فرهنگی اشاره و اظهار کرد: تفكر مديران بر اساس مباني ديني یا مبانی مديريتي مدرن، تاثير مستقيمي بر جامعه واجرای قوانين دارد.
استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: امیرؤمنان علی(ع) می فرمایند «النّاسُ علي دينِ ملوكهم؛ مردم به سان مديران جامعه رفتار مي كنند» به عنوان مثال، مديري كه معتقد است وحود قليان در مراكز تفريحي يك ضرورت است، ديگر نمی تواند مراكز سالم تفريحي را طراحي و اجرا کند.
وی افزود: در حقوق اصطلاحي به نام قوانين مرده متولد شده داريم که قوانيني هستند كه به علت عدم اعتقاد جامعه به قبح آنها هيچگاه به آنها عمل نمي شود مانند جرم آلوده كردن محيط زيست از طريق رها كردن فاضلاب خانه به كوچه كه بسياري مرتكب مي شوند ولي كسي محكوم نمي شود زيرا مردم و مجريان قانون به آن اعتقادي ندارند؛ در مورد تفكر مدیران نیز همین وضعیت حاکم است؛ وقتی يك مدير به تهاجم فرهنگي اعتقادي نداشته باشد نمي تواند در مورد آن اقدام موثري انجام دهد./930/ت۳۰۲/س