هوشمندی سیاستی

به گزارش خبرگزاری رسا، آنچه در صحنه رسانه‌ای می‌گذرد، یک نبرد بی‌امان و دنباله‌دار است و فقط در نسبت با ایران، نمی‌توان آن را تحلیل کرد؛ به ماجرای خاشقجی و روندهای شکل‌گیری آن بنگرید.

رسانه، دیگر مجرای انتقال پیام نیست بلکه ابزاری برای اعمال سیاست‌ها و تخریب دشمنان و برکشیدن شرکاست. با این حساب، هنگامی که آمریکا در تلاش کودکانه برای براندازی نظام اسلامی، زمان یک رخداد نمادین در آبان ماه را برای اجرایی سازی تحریم‌های ظالمانه‌اش اعلام می‌کند، این به معنای وجود بسته‌ای رسانه‌ای پیرامون جنایتی تازه است.

واکنش‌های اولیه در ایران به این اعلام برنامه آن بود که آمریکایی‌ها هر اقدامی را می‌توانستند، انجام داده‌اند‌ اما به مرور این سخن تبدیل شد به اینکه مردم نگران نباشند، اتفاقی نخواهد افتاد (نظیر آنچه رییس‌جمهوری در مراسم آغازین سال تحصیلی گفت) و در ادامه برخی سیاستمداران و معاون اول دولت و وزرا و... به این موضوع پرداختند.

آمریکا در تحقق نقشه خود، ترفند تخریب نمادها را پشتیبانی می‌کند و این مواجهه مستقیم و فعال را می‌طلبد و نه انفعال و عقب‌نشینی؛ بدین معنا که چرا تحریم جدید، تداوم خباثت‌های 70‌ساله ایالات متحده تفسیر نمی‌شود تا با استفاده از آن، هم آگاهی عمومی تقویت شود و هم خدعه اینکه تسخیر لانه جاسوسی، مقدمه این دشمنی بوده برطرف شده و کاهش یابد.

سیاست رسانه‌ای هوشمند، می‌تواند در چنین مقاطعی همپای رفتارها و اقدامات دیگر، مؤثر و مفید باشد./۹۶۹/د۱۰۲/ق

منبع: صبح‌نو