انتخابات و سوء تفاهم جوانگرایی

به گزارش خبرگزاري رسا، محمد اسماعیلی دهقی طی یادداشتی نوشت: خوشبختانه بعد از  تاکیدات مقام معظم رهبری و فشار افکار عمومی به تدریج و با شیب ملایمی جوانگرایی در دستور کار دوستان اصول گرا قرار گرفت و شاهد آن هم حضور تعداد قابل توجهی از چهره های جوان و انقلابی در شورای ائتلاف نیروهای انقلاب است.

سوء تفاهمات زیادی در خصوص مسئله جوانگرایی در کشور وجود داشت  که در حال برطرف شدن است و اگر چه دیر هنگام است ولی باز هم جای شکر آن باقی است.

 برای روشن تر شدن موضوع به برخی از این سوء تفاهمات اشاره می‌کنیم:

 تصور برخی دوستان این بود که جوان کاربردی جز اجرای منویات و اوامر بزرگترها ندارد و ارائه طریق و راه حل مخصوص پیش‌کسوتان است.

 تصور برخی  دوستان این بود که اساساً نسل جوان فرهیخته صاحب فکر و اندیشه وجود خارجی ندارد و صاحبان خرد همه از رده سنی ۶۰ سال به بالا هستند.

تصوربرخی دوستان این بود که هزینه های تفویض اختیار به جوانان بسیار بالاست و خودمان کارها را جلو ببریم که صرفه اقتصادی بیشتری دارد.

تصوربرخی دوستان این بود که جوانی یعنی ناپختگی و بی تدبیری و تصمیمات بی پایه و اساس. تصور برخی دوستان این بود که ماجرای فرماندهی «اُسامه» در زمان رسول الله یک استثنا بود و تنها یک بار در تاریخ اتفاق افتاده است

تصور برخی دوستان این بود که جوان تنها به‌درد کارهای عملیاتی و نیازمند توان فیزیکی می‌خورد و کارهای فکری و نظریه پردازی مخصوص کهنسالان است.

همه این تصورات در حال اصلاح شدن است چرا که شرایط به گونه ای رقم خورد که اداره امور صرفاً با محوریت پیش‌کسوتان به بن بست رسیده و نتایج تلخ و شکست های پی در پی دولت یازدهم و دوازدهم  بر همه آشکار شد.

البته در این زمینه مخاطراتی هم وجود دارد که به آنها نیز اشاره می‌کنیم؛

طبیعی است اگر برای شناخت جوانان با لیاقت تلاشی نکنیم و سازوکاری نیاندیشیم جوانان بی لیاقت پر مدعا، تعزیه‌گردان خواهند شد.

طبیعی است تمرکز ویژه بر روی پایتخت نشینان ما را از دیدن چهره های توانمند و نخبه شهرستانی محروم می‌کند.

طبیعی است که آقازاده پرستی و برجسته کردن ژن های خوب موجب سرخوردگی و کنار رفتن جوانان شایسته می‌شود.

طبیعی است باید تحمل برخی خسارت های ناشی از بی تجربگی همین جوانان را باید داشته باشیم.

طبیعی است که باید پیش‌کسوتان با مهربانی جوانان را در کنار خود نگه دارند.

طبیعی است که باید جانشین پروری به یک ارزش تبدیل شود تا زمینه برای حضور جوان تر ها مهیا شود و کسانی که جانشین تربیت نکرده اند بازخواست شوند.

در پایان یادآور میشویم که اگر چه پیشکسوتان تاج سر ما هستند و برایشان جایگاهی ارزشمند و متعالی قائل هستیم ولی بپذیریم که مشکلات کشور بدون یاری و محوریت جوانان حل نخواهد شد./1360//101/خ